ال‌کلاسیکوی فردوسی‌پور؛ پروژه‌ای ضعیف‌تر از «فوتبال ۱۲۰»
سه شنبه ۲۶ آذر ۱۳۹۸ ساعت ۰۹:۱۵
کد مطلب: 711425
دوگانه تلویزیون- عادل
آنهایی که فضای رسانه‌ای کشور در یک سال اخیر را رصد می‌کردند می‌دانستند که «کلاسیکو» یک برنامه معمولی نیست. شاید برخی آن را نوعی دفاعیه می‌دانستند و برخی دیگر نام قدرت‌نمایی روی آن می‌گذاشتند. هر نام و هدفی که پشت ساخت این برنامه بوده اما خروجی‌اش مثل هر برنامه دیگری مخالفان و موافقان زیادی دارد. ابتدا اجازه دهید که به قطعات پازل کلاسیکو نگاهی بیندازیم؛ یک مسابقه همیشه جذاب و دوست‌داشتنی بین رئال مادرید و بارسلونا، یک بازیگری که قبلا فوتبالیست بوده به نام پژمان جمشیدی، آقای‌گل فوتبال جهان، علی دایی که در برنامه‌های تلویزیونی حضور ندارد و از فوتبال هم دور است. وریا غفوری، بازیکن استقلال که به خاطر موضع‌گیری‌های اجتماعی و سیاسی‌اش و همینطور مخالفتش با حضور دوربین صداوسیما در کانون توجه قرار گرفته است. هر قدر که حضور جواد نکونام و مسعود شجاعی که سابقه بازی در لالیگا را دارند در این برنامه منطقی بود نشستن وریا غفوری در ویژه برنامه الکلاسیکو منطقی نداشت. ژابی آلونسو، بازیکن سابق تیم‌های رئال مادرید و بایرن مونیخ و کارگردانی و صدای عادل فردوسی‌پور. این مجموعه به خودی خود در هر مدیومی جذاب است. شاید به همین دلیل سه شرکت مهم حوزه «VOD» با همین استدلال حاضر شدند که در این پروژه پرخرج مشارکت کنند و برایش پخش رایگان بگذارند.
در اینکه عادل همچنان محبوب و با اختلاف فاحشی، بهترین گزارشگر تلویزیون است، کسی شک ندارد. آنهایی که فوتبالی هستند می‌دانند که گزارشگر در بالا بردن کیفیت یک مسابقه فوتبال در تلویزیون یا نابودکردنش چه تاثیری دارد. با رفتن مزدک میرزایی و حضور گزارشگران جوان و بی‌تجربه، خلأ حضور عادل بیشتر حس می‌شود، اما برخلاف چیزی که گفته می‌شود فردوسی‌پور همچنان در تلویزیون حضور دارد و علاقه‌مندان به فوتبال می‌توانند روزهای پنجشنبه، به تماشای «فوتبال 120» بنشینند، البته اگر تاکنون نمی‌دانسته‌اند که مجری محبوب‌شان همچنان در تلویزیون حضور دارد. با قطعات پازل ساخت کلاسیکو آشنا شدیم. این چهره‌ها و موضوعات به صورت پیش فرض جذاب هستند. گفتنی است برخی از این نفرات در دوره‌های مختلف زندگی خود مورد هجمه شدید مردم قرار گرفته بودند. برخی از این چهره‌ها در تلویزیون اسمی برای خودشان دست‌وپا کردند. نگاه کنید به پژمان جمشیدی و امیرمهدی ژوله.
آنهایی که دوگانه عادل- تلویزیون را می‌سازند نمی‌دانند که چه خطای بزرگی را انجام می‌دهند. اگر کمی انصاف داشته باشیم می‌دانیم که جذاب‌ترین بخش‌های نود و حتی اجرای فردوسی‌پور، لحظاتی بود که به مدد بداهه و اتفاقات غیرقابل پیشبینی رقم می‌خورد. یکی از ویژگی‌های برنامه زنده، ایجاد همین لحظات است. رابطه تلویزیون و فردوسی‌پور، دو طرفه است و هر دو به یکدیگر نیاز دارند. تقابل این دو شاید به نفع بخش‌های خصوصی رسانه‌ای باشد که بیشتر به فکر افزایش درآمدهایشان هستند.
در کلاسیکو چه دیدیم؟
همین ابتدا مشخص می‌کنیم که منظور ما از مخاطبان، افرادی نیستند که با حب و بغض روبه‌روی یک برنامه می‌نشینند. درباره کلاسیکو، افرادی بودند و هستند که اگر در تمام این برنامه، برفک هم پخش می‌شد زبان به ستایش می‌گشودند و در مقابل اگر حتی مسی و زیدان هم در این برنامه روبه‌روی هم می‌نشستند باز هم به غر زدن خودشان ادامه می‌دادند. با این دو گروه کاری نداریم، اما آیا کلاسیکو در قیاس با کارهای قبلی عادل، یک گام روبه جلو بود؟ کدام ویژگی خاص محتوایی یا فرمی را به رخ مخاطبان کشید؟ به جز تماشاگرانِ با ظاهر متفاوت از آنچه در صداوسیما وجود دارد و حضور دو چهره معترض یا منتقد به وضعیت کشور، این برنامه چه چیزهای جذاب دیگری به مردم ارائه داد؟ بیایید قدم‌به‌قدم جلو برویم. از مجری شروع کنیم. پژمان جمشیدی که از دنیای فوتبال به تلویزیون و سپس سینما راه یافت در این برنامه در قامت یک مجری ظاهر شد. جمشیدی به‌شدت خسته و بیگانه با سوژه نشان داد. ظاهر غیرمرتبش و عدم تسلطش در طول اجرا، مخاطب را به این شک می‌انداخت که احتمالا او قرار است پس از اجرای این برنامه روی صحنه تئاتر یا جلوی دوربین سریال یا فیلمی برود.
جمشیدی در کلاسیکو به شیوه‌ای برنامه فوتبالی را اجرا کرد که انگار شغل قبل از بازیگری‌اش مثلا بانکداری یا تدریس زبان پرتغالی بوده و هیچ شناختی از فوتبال ندارد. پژمان جمشیدی با تمام تلاشی که کرد اما نتوانست خستگی و استرس و عجله‌اش برای رفتن به یک برنامه دیگر پس از کلاسیکو را پنهان کند. امیرمهدی ژوله دیگر چهره این برنامه بود. او که در برنامه خندوانه تبدیل به یک چهره در تلویزیون و سینما شد اینجا نشانی از تسلط و دلنشینی همیشگی نداشت. مشخص نیست چند دقیقه از اجرای اصلی کم شده اما آنچه در بخش استندآپ دیدیم یک متن ساده و شتابزده با یک اجرای سطحی و عجولانه بود. این همه شتاب برای ساختن این برنامه عجیب است. بعد از توئیت حسام‌الدین آشنا در حمایت از عادل فردوسی‌پور(با علم به اینکه می‌دانسته چنین برنامه‌ای قرار است ساخته شود) و فضاسازی رسانه‌های همسو با عادل، سطح توقعات بسیار بالا رفت. بعید می‌دانم طرفداران واقعی و قدیمی فوتبال خارجی و داخلی، چیزی بیشتر از آنچه عادل در «فوتبال120» به مناسبت ال کلاسیکو پخش می‌کرد گیرشان آمده باشد. گفت‌وگو با ژابی آلونسو، نمونه‌های موفق دیگری در همین «فوتبال 120» داشت. حتی آیتم‌هایی که با صدای عادل در کلاسیکو پخش شد هم نمونه‌های بهتری پیش از این داشت.
حمایت یا خیانت
کسانی که بیش از یک دهه برنامه نود و برنامه‌هایی با کارگردانی و اجرای فردوسی‌پور را دنبال کرده‌اند می‌توانند قضاوت درستی از فرم و محتوای این برنامه‌ها ارائه بدهند. این قضاوت وقتی نتیجه درستی می‌دهد که فارغ از فضاسازی‌های رسانه‌ای یا جهت‌گیری‌های سیاسی یا احساسی باشد. با چند سوال گزارش را ادامه می‌دهیم. آیا بخش‌هایی از کلاسیکو (به جز قسمت ژوله) را می‌توان دوباره تماشا کرد؟ آیا شاهد ردوبدل سوالات و جواب‌های جذاب و جدید بودیم؟به‌عنوان یک فوتبالدوست حرفهای، چه چیزی را از ال کلاسیکو نمی‌دانستیم که به واسطه این برنامه فهمیدیم؟ دکور و وال پرهزینه روی صحنه را می‌توانیم به‌عنوان یک ویژگی مثبت قلمداد کنیم؟ دلیل حضور علی دایی و وریا غفوری در این برنامه فنی بود یا یک نوع دو قطبی‌سازی؟ به احتمال زیاد اگر علی کریمی هم در ایران بود در این برنامه شرکت می‌کرد؟ اگر یک مجری یا تهیه‌کننده تازه‌کار، کلاسیکو را می‌ساخت می‌توانستیم برایش هورا بکشیم و تشویقش کنیم، اما با نگاهی منصفانه متوجه می‌شویم که این برنامه در کارنامه کاری عادل از لحاظ فنی، قله محسوب نمی‌شود. شاید از نظر بازاریابی و رسانه‌ای برایش قدمی روبه جلو باشد اما در حوزه فنی نمی‌تواند پیشرفت باشد.
آنهایی که چشم بسته از این برنامه حمایت می‌کنند و کسانی که چشم بسته به آن فحش می‌دهند از یک قبیله هستند. آنها عادل را با عادل قیاس نمی‌کنند، آنها در قیاس‌شان به احساس‌شان رجوع می‌کنند، نه به عقل‌شان. فارغ از دعواهای رسانه‌های رسمی و خصوصی و اینکه اساسا آیا امکان رقابت تلویزیون با رسانه‌های دیگر وجود دارد یا خیر باید به این نکته توجه کرد که نه صداوسیما می‌تواند رسانه‌های دیگر را مجبور به رخوت و سکون کند و نه رسانه‌های خصوصی می‌توانند از چهره‌های محبوب مردم برای بالا بردن درآمدها و مخاطبان‌شان سوءاستفاده کنند. اگر هر فرد یا رسانه‌ای در چارچوب وظایف و مقررات تعریف شده عمل کند دیگر شاهد این مجادلات نخواهیم بود. یکی از اولین وظایف هر مجموعه‌ای حفظ نیروهایش است و نیروهای پرورش‌یافته هم باید بدانند که در کدام قاب بهتر و بیشتر دیده می‌شوند.
گاهی اوقات حمایت از یک کار معمولی یا متوسط خیانت به خالق آن اثر است. فردوسی‌پور نشان داده آنقدر باهوش است که پله‌های پشت سرش را خراب نکند و دل به آفرین‌های کسانی نبندد که شاید در طول عمرشان یک برنامه نود را به صورت کامل ندیده‌اند. او می‌داند که متعلق به همین مردم با نظرات متفاوت و گوناگون است. این کلاسیکوی عادل شبیه بعضی دربی‌های استقلال و پرسپولیس خودمان بود. هیاهو و هیجان قبل، حین و بعد از بازی اش به مراتب بیشتر از صحنه‌های جذاب داخل بازی بود. این کلاسیکو چنگی به دل نزد هرچند صدایش بلند بود.
میهمان‌های مطرح «فوتبال120»
در‌حالی از مصاحبه اینترنتی ژابی آلونسو در برنامه کلاسیکو به‌عنوان یک اتفاق خاص نام برده می‌شود که پیش از این و در قالب برنامه فوتبال120 و شبکه ورزش، چهره‌هایی مانند ژاوی و سیدورف حضور داشتند و اتفاقا مخاطبان زیادی هم پای صحبت‌های آنها نشستند.
ژاوی هرناندز: بازیکن اسبق بارسلونا و تیم‌ملی اسپانیا و سرمربی فعلی السد‌قطر در تاریخ 11 آبان 96 در دو بخش و از دوحه با میثاقی، مجری وقت برنامه گفت‌وگو کرد . ژاوی در چندین نوبت به ایران آمد .
لوئیس گارسیا: هافبک و مهاجم اسپانیایی تیم‌های بارسلونا، لیورپول و اتلتیکو‌مادرید دو‌بار با برنامه فوتبال120 گفت‌وگو کرده است. شهریور 95 و اسفند 97 دو مقطعی بودند که گارسیا با محمدحسین میثاقی و عادل فردوسی‌پور همکلام شد.
کریستین کارمبو: هافبک اسبق رئال‌مادرید و تیم‌ملی فرانسه فروردین‌ماه همین امسال با حمید محمدی گفت‌وگوی اینترنتی داشت و حرفهای جالبی هم رد و بدل شد.
کلارنس سیدورف: هافبک خلاق هلندی میلان و رئال‌مادرید، آبان سال جاری در حاشیه سفر یک هفته‌ای‌اش به تهران به‌صورت حضوری با فردوسی‌پور گفت‌وگو کرد.
گایزکا مندیتا: بازیکن اسبق تیم‌های والنسیا، لاتزیو و بارسلونا و تیم‌ملی اسپانیا در سال 95 از طریق اینترنت میهمان برنامه فوتبال120 بود.
۴۰۲۳
نزديك انتخابات است سر و كله پولبريتي هاي فوتبالي پيدا ميشه ولي تمومه ماجرا
گوگل در دست کیست؟
من معلم هستم برای طراحی سوال امتحانی نیاز به تعدادی تصویر داشتم. فرضا اگر تصویر وسیله ای را می خواستم ؛ تعداد زیادی تصویر سیاسی موافق با ایده ها و افکار دشمنان انقلاب اسلامی ردیف می شد و مرا حیرت زده می کرد . تصاویری که هیچ منطقی برای ارائه شدنش به من وجود نداشت !!!!! جز این که دست آلوده دشمن می خواهد افکار شیطانی خود را در اذهان مردم تزریق کند.
من معلم هستم برای طراحی سوال امتحانی نیاز به تعدادی تصویر داشتم. فرضا اگر تصویر وسیله ای را می خواستم ؛ تعداد زیادی تصویر سیاسی موافق با ایده ها و افکار دشمنان انقلاب اسلامی ردیف می شد و مرا حیرت زده می کرد . تصاویری که هیچ منطقی برای ارائه شدنش به من وجود نداشت !!!!! جز این که دست آلوده دشمن می خواهد افکار شیطانی خود را در اذهان مردم تزریق کند.
نویسنده این تحلیل معنی واقعی نان به نرخ روز خور هستش و کاملا و صددرصد قصد تخریب این کار را داشته، کاری که عادل هرکسی جرات فکر کردن بهش رو هم حتی نداشته چه حضور زنان چه تیکه های سنگینی که به افراد و سازمان های خاصی زد ...
اما از نظر محتوا باید توجه داشت اولا این برنامه به نحو کاملی مسائل مطرح الکلاسیکو رو مطرح کرد و همینطور حواشی که داشت واقعا به نحو زیرکانه ای نقدها و حملاتش رو انجام داد که این خودش استادی عادل رو نشان میده
اما در آخر شمایی که به عادل خرده میگیری و سیما وصدا حمایت می کنی اگر یک دلیل منطقی و عقلانی آوردی که پربیننده ترین مجری برخلاف نظر اکثر مردم چرا حذف شده چشم بسته همه ی مطالبی که در بالا آوردی مورد تأیید همه مون قرار خواهد گرفت.
اما از نظر محتوا باید توجه داشت اولا این برنامه به نحو کاملی مسائل مطرح الکلاسیکو رو مطرح کرد و همینطور حواشی که داشت واقعا به نحو زیرکانه ای نقدها و حملاتش رو انجام داد که این خودش استادی عادل رو نشان میده
اما در آخر شمایی که به عادل خرده میگیری و سیما وصدا حمایت می کنی اگر یک دلیل منطقی و عقلانی آوردی که پربیننده ترین مجری برخلاف نظر اکثر مردم چرا حذف شده چشم بسته همه ی مطالبی که در بالا آوردی مورد تأیید همه مون قرار خواهد گرفت.
ببخشید دوست دارید بریم براتون مسی رو بیاریم داخل برنامه چون بهترین بازیکن شده ، شما که سرمایه های ملی رو همین طوری می خوای بی ربط بدید به این برنامه ،کمی فکر کن مزدیک رو به یاد بیار اگر همین ها برن اون ور آب با شبکه های ماهواری کارکنند چی ، وقتی صدا سیما میلی ظرفیت این رو نداره همه طیف افراد رو جذب کنه به درد چی می خوره ، داشتم شبکه مزدک رو از شبکه سعودی ها می دیدن دیدم حرف های ترامپ رو بر علیه ایران زیر نویس می کرد، خندم گرفت با خودم گفتم الان اگر اینها ایران بودند تبلیغات می رفتند درامدی برای سیما داشت یا داشت یک متن زیبا یا یک حدیث از امامان پخش می کرد در کنار ورزش یک کار فرهنگی یا درامد زایی انجام می شد ، ولی چه سود بی فکری مدیران باعث شده این همه افراد خوب خانه نشیت بشن یا برای دشمان این مملکت کار کنند
