به گزارش جهان به نقل از فارس، این شعر به شرح زیر است:
روزی که او آمد، جهان رسم دگر یافت
آفاق نو شد ، عاشقی سامان و سر یافت
روزی که او آمد، محمد خم بیاراست
یعقوب وش با دیدنش چشمان تر یافت
روزی که او آمد، علی منبر بپا کرد
ای مسلمین نخل خدایی بار و بر یافت
روزی که او آمد، به خوبان وعده دادند
پایان رسید ایام غم ، امت گهر یافت
روزی که او آمد، همه یک « روح » بودند
چون چوب نی کز ابردل برگ و ثمر یافت
روزی که او آمد، ستم از نیمه تا شد
فرعون پا در گل ، ستم پیشه شرر یافت
روزی که او آمد، وطن هرم ولا شد
آتشفشان هر گلبنی کز او خبر یافت
روزی که او آمد شهیدستان زهرا
روئید در هر ذره جان و ز او هنر یافت
روزی که آمد ، صخره معنا یافت با او
استاد و زین استادنش ایران نظر یافت
روزی که او آمد ، هزاران موج تابید
دریا به گل خندید و طعمی چون شکر یافت
روزی که او آمد ، وطن یکباره جوشید
چون رود کز یک چشمه عمر معتبر یافت
روزی که آمد ، آفتاب فتح تابید
آرام شد دل ، زانکه موسی را به بر یافت