به گزارش جهان به نقل از فارس، این شعر به شرح زیر است:

روزی که او آمد، جهان رسم دگر یافت
آفاق نو شد ، عاشقی سامان و سر یافت

روزی که او آمد، محمد خم بیاراست
یعقوب وش با دیدنش چشمان تر یافت

روزی که او آمد، علی منبر بپا کرد
ای مسلمین نخل خدایی بار و بر یافت

روزی که او آمد، به خوبان وعده دادند
پایان رسید ایام غم ، امت گهر یافت

روزی که او آمد، همه یک « روح » بودند
چون چوب نی کز ابردل برگ و ثمر یافت

روزی که او آمد، ستم از نیمه تا شد
فرعون پا در گل ، ستم ‌پیشه شرر یافت

روزی که او آمد، وطن هرم ولا شد
آتشفشان هر گلبنی کز او خبر یافت

روزی که او آمد شهیدستان زهرا
روئید در هر ذره جان و ز او هنر یافت

روزی که آمد ، صخره معنا یافت با او
استاد و زین استادنش ایران نظر یافت

روزی که او آمد ، هزاران موج تابید
دریا به گل خندید و طعمی چون شکر یافت

روزی که او آمد ، وطن یکباره جوشید
چون رود کز یک چشمه عمر معتبر یافت

روزی که آمد ، آفتاب فتح تابید
آرام شد دل ، زانکه موسی را به بر یافت