نشنال اینترست بررسی کرد؛
لزوم مذاکره برای توقف برنامه موشکی ایران!
سه شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۲۳:۵۰
کد مطلب: 473100
نشنال اینترست در یاد داشت خود به بررسی اهمیت برنامه موشکی ایران پرداخته و می نویسد: اهمیت برنامه موشکی ایران را می توان از سه منظر بررسی کرد. نخست، با توجه به فرسودگی ناوگان هوایی نظامی ایران و تهدیدات باالقوه ای که تهران علیه امنیت ملی خود احساس می کند، توسعه برنامه موشکی این این کشور به تقویت بازدارنگی در مقابل تهدیداتی مانند آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی کمکی شایان می کند. دوم، توسعه برنامه موشکی ایران از اهمیت بسیار زیادی در نگاه مقامات سیاسی و نظامی این کشور برخوردار است و آنها حتی حاضرند برای تقویت این فناوری مانند صنعت هسته ای پول هزینه کنند. سوم، افکار عمومی ملت ایرانی بسیار طالب و مشتاق رسیدن به جایگاه ملتی مدرن، صاحب فناوری و پیشرفته هستند.
این مجله آمریکایی با اشاره به وضع تحریم های اخیر آمریکا علیه یازده شخصیت حقیقی و حقوقی ایران هشدار داده و می نویسد: فشار های ناشی از تحریم در مورد مساله هسته ای نتیجه ای معکوس داشت. یعنی با افزایش روز افزون تحریم های آمریکا علیه ایران، سرعت توسعه فناوری هسته ای، ساخت سانتریفیوژ ها و غنی سازی بیشتر در دستور کار حکومت ایران قرار گرفت. این مساله باعث شد تا توان هسته ای ایران به جایی برسد که دیگر به جز دیپلماسی و گفتگو با هیچ چیز قابل حل نبود.
نویسندگان این مطلب با اشاره به توانایی ایران در ساخت موشک سجیل 2، که بردی معادل2000 تا 2500 کیلومتر دارد به قدرت ساخت موشک های بالستیک در داخل کشورمان اعتراف کرده، به دنبال ارائه راه حلی برای مهار این روند بر آمده و ادعا می کند: اکنون درها برای مهار برنامه موشکی ایران به شرط برداشته شدن تحریم های اعمال شده از سوی شورای امنیت سازمان ملل باز است. رهبر و رئیس جمهور ایران به خاطر هزینه های ناشی از مساله هسته ای، اکنون به محاسبات فایده گرایانه روی آورده اند و اگر رئیس جمهور روحانی با همین رویه پیش رود، او و رهبر ایران آنقدر باهوش هستند که بتوانند هزینه های ناشی از بحران احتمالی جدید ایجاد شده ناشی از فعالیت های موشکی موشکی را تخمین بزنند. در نتیجه بر سر حل و فصل این معضل نیز مذاکره خواهند کرد.
نشنال اینترست در ادامه با تاکید بر لزوم وجود توافقی سودمند برای دو طرف می نویسد: تشویق ایران به محدود کردن برنامه موشکی اش نیازمند دادن امتیازاتی به تهران است. اما مشکل اینجاست که دولت های منطقه از جمله عربستان سعودی و اسرائیل همه فشار خود را بر آمریکا خواهند آورد تا از رسیدن ایران به توانایی ساخت موشک های هسته ای جلوگیری کند. اما وجود ایران بدون سلاح هسته ای امنیت کل منطقه را تضمین خواهد کرد.
نویسنده این مقاله در مورد نوع همکاری ایران و ایالات متحده در فضای به وجود آمده پسا برجام می نویسد: اولین اقدام مهم باید به توقف تولید موشک های با برد 2000 کیلومتر و یا بیشتر در ایران معطوف شود. ممکن است در فضای به وجود آمده، آمریکا حاضر باشد در بسیاری از زمینه ها مانند علوم، فناوری و حتی صنعتی با ایران همکاری کند. اما عدم همکاری ایالات متحده با ایران در زمینه تسلیحات و یا تقویت آن دسته از فناوری هایی که ممکن است ایران را قادر به ساخت موشک های هسته ای کند، امری مسجل است.
در پایان نیز، نویسندگان بر اهمیت استفاده از ظرفیت مذاکره و دیپلماسی در حل و فصل مساله موشکی ایران تاکید کرده و می نویسند: تا همین چند سال پیش، رسیدن به یک توافق هسته ای با ایران تنها مانند خوابی طولانی به نظر می رسید. اما دو طرف با اراده سیاسی لازم بر سر یک میز نشستند و برجام رقم خورد. اکنون نیز ایالات متحده باید با تمرکز بر دیپلماسی سعی در حل و فصل معضل موشکی ایران کند.
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
