دعایی که امام علی(ع) هنگام سفر به شام خواند
چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۵۵
کد مطلب: 413297
زیرا آن کس که سرپرست بازماندگان است نمى‌تواند همراه مسافر باشد و آنکه همراه و همسفر است نمى‌تواند سرپرست بازماندگان انسان باشد.
متن حدیث:
و من کلام له علیه السلام عِنْدَ عَزمه عَلى الْمَسیر إلى‌الْشام:
اللَّهُمَّ إِنِّی اءَعُوذُ بِکَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ کَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِی الْاءَهْلِ وَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ اللَّهُمَّ اءَنْتَ الصَّاحِبُ فِی السَّفَرِ وَ اءَنْتَ الْخَلِیفَةُ فِی الْاءَهْلِ وَ لاَ یَجْمَعُهُمَا غَیْرُکَ لِاءَنَّ الْمُسْتَخْلَفَ لاَ یَکُونُ مُسْتَصْحَبا وَ الْمُسْتَصْحَبُ لاَ یَکُونُ مُسْتَخْلَفا.
(اءَقُولُ: وَ اِبتداء هَذا الْکلام مَروی عَن رَسول اللّه ص وَ قَدْ قَفاه اءَمیرالمؤمنین ع بابلغ کَلام وَ تَممهُ باءحْسَنِ تَمامِ مَنْ قَوْلَه وَ لا یَجْمَعَهُما غَیْرَک إ لى آخَر الفصل.)
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_24_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_25_BLOCK}
