پیامبر(ص): حسن نور چشم، روشنی قلب و میوه دل من است

سرویس فرهنگی جهان - امام حسن مجتبی علیه السلام، دومین امام و چهارمین معصوم، فرزند علی بن ابی طالب و مادرش، سرور زنان جهان، حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام، دختر گرامی پیامبر والامقام اسلام است.

وجود مقدس امام حسن مجتبی علیه السلام، در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به گیتی گشود و آسمان و زمین را غرق نور و سرور کرد.

سیمای شکوهمند

سیمای تابناک سبط اکبر پیامبر، امام حسن مجتبی علیه السلام، تجلی واقعی آفتاب فروزان جد گرامی اش، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله است. پیامبر گرامی اسلام با نظاره به جمال و کمال حسن، آن زاده زهرای اطهر می فرمود: «تو در آفرینش و خلق و خوی شبیه من هستی.» امام علی علیه السلام نیز در سخنی گران مایه فرمود: «فرزندم حسن، شبیه ترین فرد به رسول خداست.» خورشید عالم افروز وجود امام حسن علیه السلام درخششی شگرف داشت و فضیلت های بی کران آن بزرگ مرد تاریخ، در همه جا به روشنی جلوه می نمود.

خاندان وحی

امام حسن علیه السلام، در برترین خانواده هستی به دنیا آمد و رشد یافت و در محضر بزرگ آموزگاران بشر و در خاندان وحی دانش آموخت. همواره او را در آغوش پیامبر می یافتند که به وی مهر می ورزد و توجه به او را به دیگران سفارش می کند. روح بلند و پاک مجتبی در دوران کودکی، همانند آیینه صاف و شفاف، گفتار و رفتار جدش، محمد صلی الله علیه و آله ؛ پدرش، علی علیه السلام و مادرش، فاطمه علیهاالسلام را بازتاب می داد. پیامبر خدا با توجهی ویژه، فرزندش، حسن علیه السلام را با اصول و فروع دین آشنا می کرد و این شیوه تربیتی، در روح و روان او اثری ژرف می گذاشت. به یقین، برخوردهای محبت آمیز پیامبر، از علاقه شگرف ایشان به امام مجتبی علیه السلام و توجه دادن مردمان به محبت و اطاعت از ایشان بود.

امام حسن مجتبی علیه السلام در نگاه رسول اکرم

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله در مورد فرزندش، امام حسن علیه السلام فرمود: «حسن، فرزند من و متعلق به من است. او نور چشم، روشنی قلب، میوه دل، سرور جوانان اهل بهشت، حجّت خدا و امام بر امت است. فرمانش، فرمان من و گفتارش، گفتار من است. هر کس با او مخالفت کند، از من نخواهد بود.» ابراز محبت پیامبر به قدری بود که گاه نوه گرامی اش را در آغوش می گرفت و به او محبت و مهرورزی می کرد و می فرمود: «خداوندا! من او را دوست دارم و هر که او را دوست بدارد، من نیز او را دوست خواهم داشت».

امام حسن علیه السلام در گفتار امام صادق علیه السلام

امام صادق علیه السلام در مورد اوصاف و فضیلت های امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: «حسن بن علی بن ابی طالب، عابدترین و زاهدترین و برترین فرد در عصر خویش بود. هنگام یادآوری مرگ و قبر و برانگیخته شدن در روز قیامت و تقسیم پرونده اعمال، سخت می گریست. نیز آن گاه که از صراط و عرضه اعمال بر خداوند تبارک و تعالی سخن به میان می آورد، چنان صیحه می زد که بر حال او وحشت می کردند. هنگام اقامه نماز در برابر پروردگار، عضلات و تمام بدنش به لرزه درمی آمد. [همیشه ]خدای سبحان را به یاد می آورد و زبانی صادق و کلامی فصیح داشت».

معرفی امام از سوی خود حضرت

پس از شهادت حضرت علی علیه السلام، امام حسن علیه السلام ، خود را در خطبه ای، چنین به مردم شناساند: «هر کس نمی شناسد، بداند که من فرزند محمد پیامبر خدا هستم و از آیین پدرانم، ابراهیم و اسحاق و یعقوب پیروی می کنم. من فرزند آن مژده دهنده و بیم دهنده و دعوت کننده به سوی خدایم. من آن چراغ تابانم. من فرزند پیامبر رحمت برای جهانیانم. من از آن خاندانم که خدا پلیدی را از ایشان زدود و پاکشان کرد. من از آن خاندانم که جبرئیل بر آنان نازل می شد و از خانه ایشان عروج می کرد و خدا محبت و ولایت آنان را واجب کرد».

کریمانه با مردم

پرتو کرم امام حسن مجتبی علیه السلام، دور و نزدیک و آشنا و غریب و خویش و بیگانه را فرامی گرفت. رفتار کریمانه او، در سینه تاریخ موج می زند و جهانیان سرگشته درهم و دینار را به شگفتی وامی دارد. امام با دیدن انسان های بی پناه، خود به نیت آنها پی می برد و پیش از اینکه چیزی بطلبند، کمکشان می کرد. فردی خدمت امام مجتبی علیه السلام شرف یاب شد، ولی پیش از آنکه اظهار نیاز کند، حضرت امر فرمود که هر چه در خزانه هست، به او بدهند. وقتی به سراغ خزانه رفتند، مبلغ دویست هزار درهم یافتند و همه را به آن نیازمند دادند. او که از رفتار سخاوتمندانه امام به شگفت آمده بود، عرض کرد: «آقای من! چرا به من فرصت ندادید تا نیاز خود را بیان کنم و در مدح شما سخن بگویم.» امام فرمود: «ما گروهی هستیم که بخشش هایمان بی درنگ صورت می گیرد».

امام حسن علیه السلام و دوران حکومت امام علی علیه السلام

امام حسن مجتبی علیه السلام از صفات برجسته ای چون لیاقت، شجاعت، شهامت و درایت سرشار بود و این صفات در سرتاسر زندگی آن امام همام نمودی روشن داشت. ایشان در زمان حکومت پدرش، امام علی علیه السلام ، دوشادوش آن حضرت، در همه صحنه های سخت و طاقت فرسا حضوری مؤثر و یاری رسان داشت و مسئولیت های گوناگونی را بر عهده گرفت. برخی از این مسئولیت ها عبارت است از: تولیت موقوفات و صدقات، مشارکت در جنگ جمل و بسیج مردم برای شرکت در جنگ، ایثار در معرکه صفین و تشویق مردم به حضور در این نبرد، امام جماعت موقت از سوی امام علی علیه السلام و همکاری در کارهای قضایی.

مناظره امام حسن علیه السلام در فضیلت اهل بیت علیهم السلام

امام حسن علیه السلام در برابر جریان تحریف ها و تهاجم گسترده حکومت معاویه بر ضد فرهنگ اسلام و آیین پیامبر و اهل بیت او، به ترویج ارزش های اسلامی پرداخت و در این راه، گام های بزرگی برداشت. ازجمله اینکه یک بار در مجلس معاویه، درباره مقام والای امام علی علیه السلام و اهل بیت پیامبر فرمود:«آیا به یاد نمی آرید آنچه را رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام در حجة الوداع به شما فرمود که ای مردم! من در میان شما کتاب خدا را به امانت می گذارم تا گمراه نشوید و به ان عمل کنید و اهل بیت مرا دوست بدارید و در برابر دشمنان آنها را یاری کنید. قرآن و اهل بیتم در میان شما می ماند تا در روز رستاخیز بر من وارد شوند. آیا او در هنگام رحلت نفرمود که اهل بیت من در میان شما همانند کشتی نوح هستند؛ هر کس بر ان وارد شود، نجات می یابد و هر کس وارد نشود، نابود می شود».

پیروان حقیقی قرآن

امام حسن علیه السلام می فرماید:«تنها چیزی که در این دنیای فانی و زوال پذیر باقی می ماند، قرآن است. پس قرآن را پیشوا و امام خود قرار دهید تا به راه راست و مستقیم هدایت شوید. همانا بیشترین حق را کسی بر قرآن دارد که بدان عمل کند، گرچه ظاهر آن را حفظ نکرده باشد و دورترین افراد به قرآن کسانی هستند که به دستورهای آن عمل نکنند، گرچه حافظ و قاری اش باشند».

تقوا

امام حسن علیه السلام در سفارش اخلاقی فرمود: «ای بندگان خدا! از نافرمانی در برابر خدا بپرهیزید و برای تحقق خواسته های خویش بکوشید و از کارهای ناروا بگریزید و پیش از اینکه سختی ها به شما روی آورد و به آغوش مرگ بیفتید، نیکی کنید. همانا نعمت های دنیا، زودگذر و ناپایدار است و کسی از خطرها و بدبختی ها در امان نیست. فریب خوردن از دنیا، مانع خوش بختی است و تکیه کردن بر آن، سست و بی اساس است. ای بندگان خدا! پندپذیر باشید و از تاریخ گذشتگان درس عبرت بیاموزید. نعمت ها شما را سرگرم نکند و از آخرت باز ندارد. از پندها و موعظه ها بهره گیرید. خدا در نگهداری کردن و یاری دادن به شما کفایت می کند و برای راهنمایی شما و حجت در برابر دشمنانتان، قرآن کافی است. بهشت، اجر و مزد نیکوکاران و جهنم و آتش، کیفر و عقاب تبه کاران است».

برای شنیدن مولودی خوانی حاج محمود کریمی اینجا کلیک کنید.

برای شنیدن مولودی خوانی حاج مهدی میرداماد اینجا کلیک کنید.

برای شنیدن مولودی خوانی حاج مجید بنی فاطمه اینجا کلیک کنید.