آخر الزمان هولناك و جذاب
چهارشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۱۴
کد مطلب: 261132
كاركرد چنين بينشي ـ گذشته از تفاوت‌هاي بين اين اديان و نيز صحت و سقم هريك از اين آموزه‌ها ـ تزريق بينشي غايت‌انگارانه به تاريخ است.
به عبارت ديگر، تاريخ برمبناي چنين بينشي ره به جايي مي‌برد و مسيري محتوم را مي‌پيمايد. غايتمندي از عناصر جهان‌بيني سنتي است و ديدگاه مدرن، علت غايي ارسطويي را برنمي‌تابد و تنها قائل به‌وجود علل مكانيكي است اما اديان با غايتمند ديدن تاريخ، به نحو غيرمستقيم، تصور رها شدن بشر در زندگي طبيعي و مختار تام بودن او را نفي مي‌كنند و به اين وسيله دلهره «تنهايي» را از او مي‌زدايند.
شايعه‌هاي گسترده وقوع آخرالزمان در 21 دسامبر سال ميلادي جاري، براي بسياري از مردم از شرق و غرب عالم، نگراني‌هاي بسياري را موجب شده است.
همين بها دادن به چنين شايعه‌هايي دست‌كم دو پيام دارد؛ اول، انسان‌هايي كه قرن بيست و يكم را با وجود گسترش چشمگير فناوري‌هاي امروزين، درك كردند، دلنگران آموزه‌هاي مبهم يك فرقه سنتي در باب وقوع آخرالزمان هستند و حتي امور معيشتي خود را برمبناي پيش‌بيني‌‌هاي انسان‌هاي 5000سال پيش سامان‌مي‌دهند و پيام دوم، ميل به جاودانگي.
وقوع آخرالزمان، ماهيتا چيزي نيست جز «مرگ». تفاوت اين مرگ با ساير مصاديق مرگ كه براي همه ما انسان‌ها عادي شده است، اشتراك همه ابناي بشر در آن است؛ يك مرگ دسته‌جمعي براي همه انسان‌ها.
پس تنها تفاوتي كه اين واقعه با ساير مصاديق مرگ دارد، در اين است كه انسان‌ها مي‌دانند كه پس از اين واقعه ـ برخلاف مرگ طبيعي و انفرادي ـ نه‌تنها خودشان از بين مي‌ر‌وند، بلكه هيچ نسلي از ابناي بشر پس از آنها موجود نخواهد بود.
به عبارت ديگر، ميل جاودانگي در بشر، كه پس از علم به جاودانه نبودن، در اميد به زندگي نسل‌هاي آينده ارضا مي‌شود، با وقوع آخرالزمان به كلي سركوب مي‌شود.
بنابراين، انسان‌هاي امروز هم ميل به جاودانگي دارند و هم ميل به تحقق اين جاودانگي در زندگي نسل‌هاي آينده (چرا كه انسان‌ها فطرتا خواهان حيات به هر شكل و قالب آن هستند). اما از سوي ديگر، انسان‌ها در عصر اوج پيشروي فناوري نيز از ديدگاه‌ها و آموزه‌هاي سنتي و غيرمدرن روي برنمي‌گردانند، چرا كه برمبناي اين ديدگاه‌ها، حيات و جهان را غايتمند مي‌بينند و باور به اين غايتمندي انسان‌ها را از هراس تنها بودن و به حال خود رها شدن در اين جهان باز مي‌دارد.
