به گزارش
جهان نيوز به نقل از جوان،سرگرمی نرخ رشد بالا برای مردم نان و آب نمیشود و برای بهبود معیشت مردم باید اقتصاد مقاومتی را دنبال کرد. موضعگیری دو سویه رسانههای منتقد و حامی دولت در باره نرخ رشد دیدنی است. در یک سو رقمهای بیسابقه نرخ رشد را که در جهان نیز بیسابقه است بزرگنمایی میکنند و سعی در پنهان کردن نرخ رشد منفی سال گذشته دارند که با تأخیر یکساله منتشر شده است و در سوی دیگر رسانههای منتقد نرخ رشد 15/7 درصدی یک فصل امسال را شوخی انتخاباتی تلقی میکنند و مینویسند که چین هم آرزوی چنین نرخ رشدی را دارد. اما نه آن شوخی انتخاباتی و نه آن نرخ رشد افسانهای بالا و رکود شکستن در جهان برای مردم نان و آب شده و معیشت آنها را بهبود بخشیده است.
کسانی که با اقتصاد توسعه آشنایی اندکی دارند به خوبی میدانند که نه این نرخ بالای ناشی از فروش نفت و آن نرخ پنهان شده منفی سال گذشته هیچ یک حاصل تدبیر و اراده دولت نبوده بلکه تنها و تنها حاصل فروش نفت است و نرخ رشد ناپایدار هیچ تأثیر مثبتی در اقتصاد ندارد، کما اینکه نه شغلی ایجاد کرده است و نه سفره مردم را رنگین یا حتی سفره مردم هم نفتی و بدبو نیز نشده است!
شاید برای این سرگرمیهای رسانهای در پایان شب عید بیش از همه جیبهای خالی مردمی که در بازارها پرسه میزنند بیمعنی باشد اما برخی حرفها دردهایی را بر دل دهکهای پایین جامعه تحمیل میکند که ترمیم آن زمانبر است.
متأسفانه دستگاه تبلیغاتی دولت در مصاف با منتقدان بار دیگر دانسته یا ندانسته در جریان این جدل بیهوده سعی دارد نشان دهد معیشت مردم بهبود یافته و سفره مردم چربتر شده است و با گلایههای خود قصد دارد نشان دهد آنچه از منتقدان منصف و غیر منصف مطرح میشود تنها زیر سؤال بردن نرخهای رشد اقتصادی است که آن هم غلط است !
در این میان اما درباره وضعیت معیشت مردم میگویند موضعگیریهای عجیبی میشود که به شعور مردم کوچه و خیابان بیاحترامی میشود. به عبارت دیگر با فرض درست بودن آمار نرخ رشد 11/7 درصد و 15/8 درصد یک فصل از سال جاری و نرخ تورم زیر 10 درصدی آنچه مردم با قیمتها و تناسب آن با جیبشان احساس میکنند به مراتب با احساس مسئولان فاصله بسیار دارد.
این موضوع نیز واقعیتی انکارناپذیر است که هیچ منافاتی با اعداد و ارقام اعلامی دولت ندارد.
دلیل این احساس از برداشت تورم زیر 10 درصدی و نرخ رشد بالا که حاصل محاسبه اعداد و ارقام دولی است نتیجه اثرات وزنی قیمتها در سبد خانوارهای دهکهای پایین با خانوارهای مسئولان است. هر چند محمدباقر نوبخت در نشست خبری خود گفته باشد: «همه نهادهای کشور نگران سفره مردم هستند و این مسئله برایشان دغدغه است.»
لالهزاری بهتر میفهمد یا من مسئول!
متأسفانه طی روزهای گذشته با خلط مباحث آماری درباره تورم، نرخ رشد و معیشت و آثار آن در سبد خانوارها، مسئولان از خود تصویری متمایز از مردم نشان دادهاند که همانطور که اشاره شد ناشی از تفاوت اندازه جیبهای مسئولان با مردم است.
محمدباقر نوبخت معاون رئیسجمهور روز گذشته در جمع خبرنگاران گفته است: «اینکه از محله لالهزار یکی را پیدا و مصاحبه کنید که اثر اقدام دولت در سفرهاش رفته یا خیر درست نیست. این کار زیبنده نیست، ما این کار را تخریب دولت میدانیم نه تبیین.»
محمد باقر نوبخت از تریبون سخنگوی دولت با اشاره به برخی انتقادات منتقدان دولت، یادآور شده: منتقدان میتوانند چالش کنند، اما وقتی آمار رسمی ارائه میشود عدهای کلیگویی میکنند که اینگونه نیست و با این کار شبهه القا میکنند. کیلویی حرف زدن جواب علمی و کارشناسی نیست. ایجاد شک و تردید امروز مد شده و هر چیزی از سوی منتقدان «نه» گفته میشود. بلافاصله با چهار نفر مصاحبه میکنند که آیا شما این اثر اقتصادی را حس کردید؟ آنها هم میگویند «خیر» و بعد مینویسند حس نشد!
حجتالاسلام والمسلمین مصطفی پورمحمدی نیز دو روز پیش در جمع مسئولان و کارکنان وزارت دادگستری اظهار داشت: براساس آمار مستند و قابل اثبات قدرت اقتصادی و خرید مردم افزایش پیدا کرده است.
پورمحمدی گفته است: رشد اقتصادی کشور در 9ماهه امسال 5/7 درصد و بدون نفت 5 درصد بوده است، در سفره مردم نیز تأثیر مستقیم داشته و ضمن آنکه قدرت خرید مردم کاسته نشده، چند درصد هم افزوده شده است، البته بهدلیل کاهش قدرت خرید طی سالهای قبل هنوز این افزایش حقوق بیش از تورم طی سه سال گذشته نتوانسته جوابگوی کاستیهای به جای مانده باشد اما در هر صورت با تلاشهای گسترده همه ارکان حاکمیت و مردم و مدیریت منسجم دولت هم در آمار کلان و هم در آمار خرد و قدرت خرید مردم با نتایج مثبت روبهرو هستیم.
خلط مسائل برای چیست؟
بدیهی است از آقای پورمحمدی به عنوان شخصی که اقتصاد نخوانده نمیتوان ایرادی در اینباره گرفت زیرا ایشان لابد براساس آمارهای ارائه شده همه علامتهای اقتصادی را مثبت میبینند و براین اساس اظهارنظر میکنند اما دکتر نوبخت که سخنگوی دولت نیز هست با کمال تعجب اقتصاد خوانده است، لذا بعید است که تفاوت سبد هزینه خانوار و کوچک شدن سبد خانوار را با نرخ رشد بالای ناشی از نفت یا نرخ تورم نداند چرا که هنگام حذف یارانهبگیران با محاسبات دقیق رقمی را که برای افراد حذف شده اعلام کرده بودند بالای 2 میلیون بود.
به عبارت بهتر دکتر نوبخت بهتر از هر کسی میداند که امروز با توجه به افزایش قیمت مواد خوراکی و اساسی به خصوص در سال اخیر و نسبت وزنی سهم این کالاها در خانوار چگونه قدرت خرید مردم به رغم ادعاهای مسئولان درباره کاهش نرخ تورم و افزایش نرخ رشد، کاهش یافته است.
محض اطلاع ایشان و سایر مسئولان محترمی که لابد برای آنها سبد هزینههایشان بهبود پیدا کرده و برای غم معیشت مردم قابل درک نیست، باید به اطلاع رساند که براساس تحقیقات انجام گرفته از سوی جامعه کارگری حداقل هزینه هر خانوار چهار نفره از رقم محاسبه دکترنوبخت (در زمان آغاز حذف یارانهبگیران) بیشتر شده و به 2 میلیون و 489 هزار تومان رسیده است، لذا اگر حداقل حقوق سال 95 را از آن رقم کم کنیم (رقم ۸۱۲ هزار و ۱۶۶ تومان) عددی حدود یک میلیون و ۶۷۷ هزار تومان و معادل ۶۷ درصد شکاف هزینهای قابل رؤیت است که لابد این اختلاف نه با نرخ رشد اعلامی امسال و نه با تورم زیر 10 درصد جاری قابل جبران است، لذا به تیم دولت پیشنهاد میشود به جای تمرکز روی اعدادی مانند تورم زیر 10 درصد و نرخ رشد که حداقل درمدت سه ماه باقیمانده به انتخابات اثری روی معیشت مردم ندارد، زیاد مانور ندهد.