احتياط کن معاون!
حسن کربلايي
سه شنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۱۹:۲۹
کد مطلب: 221957
خبرنگار صاحب قلمي است که مي کوشد با اتکا به واقعيت و ارزش هاي متعهدانه در مسير روشن آگاهي بخشي و بيداري و برانگيختگي مخاطب ايفاي نقش کند.
حرمت خبرنگار ناشي از حرمت قلم است و ارجمندي قلم تابع رسالت آن که همانا آگاهي و آگاهي بخشي است.
از اين رو اگر مدعي شويم که يک شاخص روشن و غير قابل انکار جامعه رو به تعالي، ميزان احترامي است که کارگزاران سياسي و فرهنگي و سپس اقشار مردم آن جامعه براي اهالي قلم و رسانه قائلند بيراه و گزاف سخن نرانده ايم!
پس از پيروزي انقلاب اسلامي قلم و رسانه به جايگاه اصلي خود فراخوانده شد. خبرنگاران ماموريت خطير خويش را بازشناخته و جمله خبرنگاران متعهد به عنوان سربازان جبهه فرهنگي مجال خدمتگزاري يافتند.
با اين حال همواره ساحت حرمت اهل قلم از ناحيه برخي ناخالصي هاي عرصه سياست و فرهنگ و خس و خاشاک عرصه رسانه هدف آسيب و در معرض خدشه قرار گرفته است.
اين در حالي است که صاحبان زر و زور و مخالفان دانايي نيز همواره در برابر قشر خبرنگار متعهد موضع داشته و دارند و در مسير منور آگاهي و آگاه کنندگي مانع تراشي مي نمايند و خبرنگار را به تهديد و تحديد و انزوا مي پسندند.
گفتيم يکي از عوامل آسيب رسان به ساحت حرمت و قلمرو عملکرد خبرنگار، برخي ناخالصي ها به خصوص در ميدان تصميم گيري فرهنگي است.
اخيرا جناب محمدزاده معاونت محترم مطبوعاتي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در باب خبرنگاران مطالبي را به زبان رانده که جاي تامل دارد.
جاي تامل دارد زيرا کارگزاري که بايد مبتني بر شناخت از خبرنگار و خبرنگاري رفتار کند و تصميم سازي نمايد و از اهالي قلم حمايت نمايد، هنوز طرز آداب ارائه ديدگاه را نمي داند.
هم او هنوز با جايگاه و ارجمندي اهالي رسانه آشنايي ندارد.
هنوز نمي داند که شغل و مسئوليت اش چيست و چگونه بايد حافظ شانيت مقام خود باشد.
هنوز نمي داند که نوع سخن گفتن در عرصه فرهنگ تابع بايستگي هايي است.
هنوز نمي داند که هنگام گفت و گو خاصه با اهل دانايي بايد سنجيده و با احترام خاص تري سخن گفت.
آقاي جعفرزاده به بهانه ثبت نام خبرنگاران در "سمان" و توزيع هديه رييس جمهور در ميان خبرنگاران افاضه کرده اند:
- «وقتي پاي هديه رئيس جمهور به ميان مي‌آيد، 15 هزار خبرنگار داريم»
- «خبرنگار نبايد از سر بيکاري پا به عرصه خبر گذاشته باشد»
بايد خطاب به آقاي معاون گفت؛
اول اينکه؛ تعريف شما از خبرنگار چيست؟ شما چگونه تشخيص داده ايد که برخي خبرنگار نيستند و از روي بيکاري وارد عرصه خبرنگاري شده اند؟ هر عرصه اي شايد دچار ناخالصي هايي باشد، اما چرا به خود جرات مي دهيد و کل جامعه خبرنگاري را به زير سئوال مي بريد؟ صاحب اين قلم 23سال است در عرصه خبر و خبرنگاري آن هم نه در يک مطبوعه و موسسه بلکه در چند عرصه فرهنگي فعاليت مي کند آيا بنده از روي استيصال و بيکاري به فرهنگ و رسانه روي آورده ام؟ آيا از روي اجبار مخاطرات کار خبرنگاري را به جان خريده ام و با بد و خوب و کم و زياد آن ساخته ام؟ مطلق حرف زدن و کل را با شبهه مواجه کردن طبعا با خرد و ادب سازگار نيست.
دوم؛ نه نگارنده و نه هيچ خبرنگار ديگري با جداسازي سره از ناسره و احرازهويت خبرنگاران مخالفتي ندارد. اتفاقا بنده از موافقان ساماندهي خبرنگاران کشورم.اما آيا ساز و کار اين مهم به شکلي تخصصي فراهم آمده است؟ بنده خود در سايت سمان ثبت نام کرده ام اما از آنجا که هديه رييس جمهور به بنده تعلق نگرفت دريافتم که هويت بنده احراز نشده است و گويا يا کارشناسان محترم معاونت مطبوعاتي اين حقير را روزنامه نگار تلقي نکرده اند يا اساسا سمان دچار مشکل فني است.
افرادي را مي شناسم که خبرنگار نبوده و نيستند اما به عنوان خبرنگار به رسميت شناخته شده و هديه رييس جمهور را دريافت کرده اند؟
اگر ثبت نام در سايت سمان ملاک است و تاييد خبرنگار بودن به وسيله کارشناسانتان ضروري است پس اين افراد غير خبرنگار در ميان خبرنگاران دريافت کننده هديه چه مي کنند؟
از طرف ديگر، چرا تصور مي کنيد همه اهالي رسانه در به در به دنبال هديه چهارصد هزار توماني رئيس جمهور هستند و براي گرفتن اين هديه از هر حربه اي سود مي جويند؟
رقم چهارصد هزار تومان چه نقشي در بالا بردن سطح زندگي ساده يک خبرنگار دارد که براي گرفتن آن متکي بر دروغ شود؟
اگر قرار است احراز هويت شود و اگر قرار است ناخالصي ها را تشخيص بدهيد و از متن رسانه ها به بيرون برانيد که در اين زمينه موافق شما هستم؛ چرا باز همه خبرنگاران و خبرنگاران جعلي را به يک چوب مي رانيد؟ چرا همه خبرنگاران را به دلگي و دروغگويي متهم مي کنيد؟
نکته بعد! شما اگر به واقع نگران جايگاه خبرنگاران بوديد توزيع هديه را به شکل مفتضح کنوني برگزار نمي کرديد.
اگر از خبرنگار و خبرنگاري شناخت لازم را داشتيد در خيابان و در انظارعمومي اهالي قلم را براي دادن هديه 400 يا 300 هزار توماني صف نمي کرديد و صدقه دادن را تداعي نمي نموديد؟
آيا واقعا شان خبرنگار اين بود که پس از بازجويي مختصري، لطف کرده و کارت هديه را پس از هشت ماه تاخير و بعد از ساعتها معطلي بر کف دست خبرنگار بگذاريد؟
آقاي محمدزاده!
شما بايد در اخلاق و ادبيات و نگاه تان به مقوله خبرنگار و رسانه تجديد نظر کنيد. بايد در نحوه تعيين هويت خبرنگاران و حذف ناخالصي ها دقيق شويد و تا وقتي اسير پرخاشگري و توهين و ادبيات هوچي گر هستيد قابل به اصلاح نيستيد.
-----------------------------------------------------------------
*نايب رئيس انجمن روزنامه نگاران مسلمان
