سونامی بحران اروپا را در می نوردد
يکشنبه ۶ دی ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۰۴
کد مطلب: 463811
چشم‌انداز ژئوپلتیک در سال ۲۰۱۵ شاهد تغییرات بسیاری بود و رهبران اروپایی آنقدر سرگرم مشکلات کشورهای خود بودند که دیگر فرصتی برای تعامل و همکاری با یکدیگر نداشتند.
رویترز در ادامه نوشت: معیارها را هر چه درنظر بگیریم، سال ۲۰۱۵ برای اتحادیه اروپا «سالی جهنمی» بوده و البته سال ۲۰۱۶ برای آن بدتر خواهد بود به ویژه در صورتیکه انگلیس این اتحادیه را ترک کرده و از آن خارج شود.
اروپا از زمان سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ تاکنون مشکلات حاد و وخیمی را تجربه نکرده بود. اتحادیه اروپا در سال ۱۹۹۱ یعنی دو سال پس از سقوط دیوار برلین تأسیس شد و طی مدت ۱۵ سال پس از تأسیس آن جهان شاهد گسترش این اتحادیه و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به سمت مرزهای روسیه، اوکراین و بلاروس بود.
اما به نظر می‌رسد که پیش‌بینی‌های «ژان مونه» فرانسوی پدر و بنیانگذار اتحادیه اروپا در خصوص درگیر بحران شدن اروپا، درست از آب در آمد و تحولات سیاسی و اقتصادی ناشی از بحران پناهجویان، بدهی‌های یونان، حملات تروریستی و اقدامات نظامی روسیه در سال ۲۰۱۵ در قالب شوک‌هایی بر پیکره اتحادیه اروپا وارد آمدند و موجب برقراری مجدد کنترل‌های مرزی در برخی مناطق، حذف نیروهای پوپولیستی ضد اتحادیه اروپا و بروز تنش میان برخی دولت‌های اروپایی شد.
«ژان کلود یونکر» رئیس کمیسیون اروپا پیشبینی کرده که حوزه شنگن در معرض خطر است و چنانچه مرزهای داخلی اروپا مجددا بسته شود، منطقه یورو قادر به ادامه فعالیت نخواهد بود.
وی همچنین طی دوازدهمین نشست اتحادیه اروپا اعلام کرد که «بحران‌هایی که هم‌اکنون با آن مواجه هستیم ادامه خواهند داشت و بحران‌های دیگری نیز به آنها افزوده خواهند شد.»
به اعتقاد نویسنده این مقاله، این اظهارنظر یونکر در تضاد با اظهارات «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان که مدعی شده بود «ما می‌توانیم از عهده آن درآییم» قرار دارد.
این در حالیست که موضع وی در خصوص مسئله مهاجرت نیز مورد تأیید اغلب شرکای اروپایی‌اش نبود و اغلب آنها بر تشدید کنترل‌های مرزی تأکید داشتند و موج مهاجرت‌ها به سوی کشورهایشان را اقدامی نامناسب ارزیابی می‌کردند و همین سیاست ریاضت اقتصادی سختگیرانه اتخاذ شده از سوی مرکل و نگرش وی در قبال روسیه بود که منجر به بروز درگیری‌هایی میان وی و شماری از نمایندگان پارلمان اروپا شد.
رویترز ادامه داد: یکی از مسائلی که خطر وخیم‌تر شدن اوضاع در سال ۲۰۱۶ را در پی دارد، ضعف سیاسی رهبران اصلی اروپا و مشغولیت بیش از حد آنها به چالش‌ها و مشکلات داخلی کشورهایشان است است که آنها را در اتخاذ تصمیمات جمعی ناتوان کرده است.
به طور مثال ضعف اقتصادی فرانسه از نفوذ وی در اروپا کاسته است و «دیوید کامرون» نخست‌وزیر انگلیس تنها به پیروزی در همه‌پرسی مربوط به خروج کشورش از اتحادیه اروپا می‌اندیشد؛ همه‌پرسی خطرناکی که اگر در آن به خروج انگلیس به عنوان دومین قدرت اقتصادی اروپا رأی مثبت داده شود، تأثیر مخرب قابل توجهی بر اعتبار بین‌المللی اتحادیه اروپا خواهد داشت.
با این وجود، چنانچه کامرون در این همه‌پرسی پیروز شود و در شرایط مطلوب انگلیس در اتحادیه اروپا باقی بماند، پیروزی وی رهبران سایر کشورها را نیز بر آن خواهد داشت که از این تاکتیک استفاده کنند.
یک مسئول اروپایی در این خصوص می‌گوید: «متأسفانه ما به پیروزی دیوید کامرون نیاز داریم اگرچه این پیروزی تمام اروپا را به خطر می‌اندازد.»
