هاشمی مقلد امام نیست که همچنان با کارگزاران است؟!
شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۲:۳۰
کد مطلب: 437473
پیش از این محمد هاشمی برادر اکبر هاشمی رفسنجانی در مصاحبه با روزنامه اعتماد درباره علت جدایی‌اش از کارگزاران تصریح کرده بود: «اظهار نظری توسط یکی از بزرگان ]مرعشی[ حزب انجام شد که اعلام کرد حزب کارگزاران حزبی است لیبرال دموکرات مسلمان. ما در جامعه اسلامی هستیم و این واژه‌ها با هم نمی‌خواند. لیبرالیسم امروز در برابر اسلام قد علم کرده است. لیبرالیسم بااسلام قابل جمع‌نیست. به عنوان یک لفظ قشنگ است اما محتوای آن با محتوای حزب ما همخوانی نداشت. برخی واژه‌ها مطرح می‌شد که موضوع ملی‌گرایی را پررنگ می‌کرد. ما ملی‌گرا نیستیم. در مقطعی از مرحوم بازرگان پرسیدند فرق شما با امام چیست؟ او می‌گوید: «امام ایران را برای اسلام می‌خواهد و من اسلام را برای ایران می‌خواهم.» فرق این دو عبارت زیاد است. بنابراین ما در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی حزب تشکیل دادیم و یک حزب سیاسی مسلمان بودیم. آنجایی که تعارضی بین اسلام و مسائل دیگر پیش می‌آید ما موظف هستیم که اسلام را بپذیریم. ما باید تعهد خود را بپذیریم و مردم را فریب ندهیم. من دیدم که این نوع گفتمان‌ها و نگرش‌ها به ماهیت حزب لطمه می‌زند و به آرمانی که داشته صدمه می‌زند... جمله‌ای که آقای بازرگان گفته است صداقت او را نشان می‌دهد. ما با امام بودیم و از نظر سیاسی و نحوه زندگی پیرو او بودیم. امام مرجع تقلید من بوده است بنابراین نمی‌توانستیم چیزی را که عدول از خط امام باشد بگوییم.»
با این اوصاف جای سؤال است که چرا هاشمی رفسنجانی از میان خط امام و لیبرالیسم کارگزاران (اسلام آمریکایی)، دومی را انتخاب می‌کند؟
یادآور می‌شود اعضای حزب کارگزاران روز پنجشنبه به اتفاق هاشمی رفسنجانی در حسینیه جماران حضور پیدا کردند. در این گردهمایی برخی متهمان و محکومان جرایم اقتصادی و امنیتی و سیاسی نظیر عطریانفر، کرباسچی، محمد قوچانی، مهدی و فائزه هاشمی حضور داشتند.
به استناد اظهارات صریح محمد هاشمی، حضور کارگزاران در حسینیه جماران (منزل حضرت امام رضوا‌ن‌الله تعالی علیه) جای تعجب و تامل است. پیش از این فائزه هاشمی تصریح کرده در دوره زندان با دوستان خوبی از جمله بهایی‌ها و سازمان مجاهدین خلق ]منافقین[ ارتباط برقرار کرده است.
منبع: کیهان
۲۰۸
کارگزاران تکلیف خود را مشخص کرده است...
تعجب ندارد .در صدر اسلام مانند طلحه وزبیر بودندجنگ جمل با امام علی علیه السلام جنگ کردند بعد از کشته شدن زبیر وقتی چشمان امام علی(ع) به شمشیر زبیر افتاد فرمود: «این شمشیر، کرارا غبار غم از چهره پیامبر خدا زدوده است. امیرالمومنین(ع) بر سر جنازه ی طلحه نیز فرمود: ای ابومحمد! بر من سخت گران است که تو را در زیرستارگان آسمان کشته ببینم ، و ای کاش خداوند بیست سال قبل از این روز، جان مرا گرفته بود!»
