واکنش ظریف به انتقادات عمومی از عملکردش درباره مرزبان ایرانی
جمعه ۸ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۴۱
کد مطلب: 351933
«دوستان سلام
مانند بسیاری از شما، وضعیت گروگان‌های ایرانی مهم‌ترین نگرانی من و همکارانم بوده و در تمامی لحظات نوروز بار سنگین انتظار خانواده‌های این قهرمانان را احساس کرده‌ام. خانواده و همکاران و بالاتر از همه خداوند بینای شنوا شاهد این اضطراب درونی و افسردگی بیرونی بوده‌اند که حتی لبخندهای گاه و بیگاه هم نتوانسته پوششی بر آن باشد.
تلاش شبانه‌روزی ما برای بازگرداندن صحیح و سالم این عزیزان به آغوش خانواده‌های‌شان است و نه تبلیغات و شعارهایی که دل خوشی ایجاد می‌کند ولی نه تنها کمکی به آزادی این عزیزان نمی‌کند بلکه چه بسا موضوع را پیچیده‌تر نیز خواهد کرد. به همین دلیل برای جلوگیری از تبعات احتمالی نگارش نامه به دبیرکل و علنی کردن آن، ساعت‌ها فکر و مشورت شد که خدای ناکرده تأثیر سوئی بر رهایی عزیزان‌مان نداشته باشد. در مورد سایر اقدامات و مذاکرات جدی که از تماس تلفنی ۵۰ دقیقه‌ای رییس‌جمهور با نخست‌وزیر پاکستان گرفته تا تماس‌های مکرر من و همکارانم در وزارت امور خارجه و تلاش‌های شبانه‌روزی همکاران در سایر دستگاه‌ها را در برمی‌گیرد، چنین ملاحظاتی به مراتب جدی‌تر و حساس‌تر است. به دلیل همین اقدامات و داده‌ها و ملاحظات ناشی از این تلاش‌هاست که همه مقامات مسوول از اظهارنظرهای جزئی و ریز خودداری کرده‌اند.
زمانی که به لطف خدا و با دعای مردم در بازگرداندن این عزیزان موفق شویم، من به سهم خود همه اتهامات، نقدها و حتی توهین‌ها را به‌جان می‌خرم. به دوستانی که به بنده به بهانه‌های مختلف از نحوه لبخند زدن تا وضعیت ظاهری خرده می‌گیرند هم صمیمانه عرض می‌کنم که برای خدمت به این آب و خاک و این مردم خوب بسیاری جان خود را فدا کرده‌اند، آبرو و ... همچون منی در برابر آن جانفشانی‌ها متاعی کم ارزش است. البته می‌دانم که بسیاری از این نقدهای تند و حتی توهین‌ها به دلیل احساست پاکی است که جریحه‌دار شده و به قول حضرت مولانا در داستان معروف موسی و شبان:
موسیا آداب‌دانان دیگرند
سوخته جان و روانان دیگرند
عاشقان را هر نفس سوزیدنیست
بر ده ویران خراج و عشر نیست
گر خطا گوید ورا خاطی مگو
گر بود پر خون شهید او را مشو
خون شهیدان را ز آب اولی ترست
این خطا را صد صواب اولی ترست
در درون کعبه رسم قبله نیست
چه غم از غواص را پاچیله نیست
تو ز سرمستان قلاوزی مجو
جامه‌چاکان را چه فرمایی رفو
ملت عشق از همه دین‌ها جداست
عاشقان را ملت و مذهب خداست
لعل را گر مهر نبود باک نیست
عشق در دریای غم غمناک نیست
البته برخی اوقات احساسات باعث می‌شود که واقعیات تاریخی نادیده گرفته شوند. بدون هیچ‌گونه مستندی ادعا می‌شود که مثلا فلان قدرت در شرایط مشابه چنین و چنان می‌کرد و فراموش می‌شود که ده‌ها شهروند کشورهای بزرگ غربی توسط گروه‌های مشابه افراطی در افغانستان و سوریه و پاکستان به قتل رسیده‌اند و بسیاری نیز گروگان بوده و هستند. سایر دولت‌ها هم همچون ما ناگزیرند با صبر و تحمل و بدون سروصدا و تبلیغات برای آزادی شهروندان‌شان تلاش کنند، چون بهترین راهکار همین است.
به هرحال امیدوارم که هرچه زودتر با بازگشت همه این عزیزان به خانواده‌های‌شان شیرینی واقعی نوروز به کام همه بازگردد.
خدانگهدار شما»
آقای ظریف اگه این اتفاق برای فرزند شما رخ میداد باز هم از این مطالب و اشعار سراسر بچه گانه می نوشتید ؟
ضربه ای که شما به استقلال مملکت وارد کردید باعث شد هر دزد بی سروپایی اعلام موجودیت کنه.
این تازه اولشه...
به بهانه برداشته شدن تحریم رفتید جلو ولی الان استقلال این مملکت لگدمال شد...
افزایش هزینه های ضروریات زندگی ...
توهین آشکار و علنی به مردم در سبدکالا ...
توهین علنی به منتقدین دولت ...
آزادی به حد واندازه به نشریات هتاک به اسلام...
و ...
فعلا ما چیز به عنوان عزت مشاهده نکردیم.
من به عنوان یک ایرانی از شما و سایر مسولین دولت به اصطلاح تدبیر! و امید! نخواهم گدتشت.
ضربه ای که شما به استقلال مملکت وارد کردید باعث شد هر دزد بی سروپایی اعلام موجودیت کنه.
این تازه اولشه...
به بهانه برداشته شدن تحریم رفتید جلو ولی الان استقلال این مملکت لگدمال شد...
افزایش هزینه های ضروریات زندگی ...
توهین آشکار و علنی به مردم در سبدکالا ...
توهین علنی به منتقدین دولت ...
آزادی به حد واندازه به نشریات هتاک به اسلام...
و ...
فعلا ما چیز به عنوان عزت مشاهده نکردیم.
من به عنوان یک ایرانی از شما و سایر مسولین دولت به اصطلاح تدبیر! و امید! نخواهم گدتشت.
آیا ما دیپلمات هستیم؟
پدر من راننده تاکسیه از هسته ای خیلی می فهمه از همه چیز سر در میاره
اصلا بحث پوپولیستی نیسا
پدر من می گوید که همه چیز به زور نیست
او دیپلمات است دیپلم دارد و در مقابل خرج زندگی مات مانده اما می گوید ای کاش دکتر بود با یک ریش پرفسوری آن وقت می دانست که چگونه مقابل مشکلات لبخند بزند و ماتش کند چیزی که هیچ گاه یک دیپلمات به ان دست نخواهد یافت
پدر من راننده تاکسیه از هسته ای خیلی می فهمه از همه چیز سر در میاره
اصلا بحث پوپولیستی نیسا
پدر من می گوید که همه چیز به زور نیست
او دیپلمات است دیپلم دارد و در مقابل خرج زندگی مات مانده اما می گوید ای کاش دکتر بود با یک ریش پرفسوری آن وقت می دانست که چگونه مقابل مشکلات لبخند بزند و ماتش کند چیزی که هیچ گاه یک دیپلمات به ان دست نخواهد یافت
آره انقدر خندیدید و مذاکره کردید که یکی شون شهید شد حالا بازم مذاکره کنید شاید یه سال دیگه بتونین حداقل اجسادشون رو سالم برگردونید.
الان یه آقازاده بین اونا بود با پاکستان وارد جنگ شده بودیم. گویا مردم عادی باید یا ترور بشن یا از بی پولی بمیرن و یا سربازی برن. عجب عدالتی.