حجت الاسلام مجتبی ذوالنور گفت: پیش بینی هایی که آقای مشایی کرده بود، محقق نشد. مثلا ایشان گفته بود تائید صلاحیتم در انتخابات ریاست جمهوری مخالفت خواهد شد ولی در نهایت تائید می شوم و ۳۰ میلون رای می آورم.برای همین هم بود که آقای احمدی نژاد خودش را برای مشایی به آن صورت در جریان انتخابات ۹۲ هزینه کرد.آن تلاش براساس اعتقادی بود که آقای احمدی نژاد به صحبت های مشایی داشت.اما بعدا که این وعده ها محقق نشد. لذا بر این باورم که این اظهار نظرها اعتقاد آقای احمدی نژاد به مشایی را سست خواهد کرد.آن باورعمیقی که ایشان نسبت به آقای مشایی داشت، شاید باقی نماند.

به گزارش جهان، جانشین سابق نماینده ولی‌ فقیه در سپاه گفت: نقشی که سران فتنه در ایجاد، هدایت ،گسترش، ادامه و اطاله فتنه داشتند، غیر قابل انکار است. تردیدی نیست که ابعاد ضربه و خسارت فتنه بر نظام اسلامی، کشور و مردم در ابعاد داخلی و خارجی، اقتصادی ، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بسیار سنگین بود. نایده گرفتن قانون، هنجار شکنی، ایجاد میدان عقده گشایی علیه جمهوری اسلامی برای ضد انقلاب و استکبار جهانی و نیز همراهی آنها با اصحاب فتنه تنها بخشی از اقدامات و نتیجه اقدام های این دو نفر است. با توجه به مراتب فوق و ریخته شدن خودن افراد بی گناه، سران فتنه مستحق محاکمه و مجازات سنگین هستند و نظام هم قادر به محاکمه و مجازات آنها ست.

بخشی از گفتگو ذوالنور با خبر را در ادامه بخوانید:

ادبیات آقای احمدی نژاد در تحریم ها تاثیر نداشت؟

نه، اگر ادبیات آقای احمدی نژاد بود که ادبیات آقای خاتمی که خیلی روان بود. ایشان در همان ابتدای ریاست جمهوری اش یک مصاحبه با امانپور انجام داد و در تمجید مردم آمریکا سخنرانی کرد. حتی جناب آقای خاتمی مردم آمریکا را شهید پرور خواند که بعدا بنده به مزاح در یک جلسه گفتم: « بنیاد شهید باید یک شعبه هم در آمریکا بزند.»خوب اگر تحریم ها به ادبیات روسای جمهور ما ربط داشت، چرا در دوره آقای خاتمی تحریم ها لغو نشد؟

اگر علت تحریمها ایستادگی بر مسائل هسته ای است، ما سه سال در دوران آقای خاتمی غنی سازی را تعلیق کردیم، خوب چرا چیزی لغو نشد؟ بنابراین بحث نه ادبیات آقای احمدی نژاد بود و نه چیز دیگری مانند موضوع هسته ای.

ما کی تحریم شدیم؟ سال ۵۸کی فعالیت صلح آمیز هسته ای مان را شروع کردیم سال ۶۴، چه زمانی لو رفت سال ۸۰. سوال این است که این همه سال یعنی از سال ۵۸ ما چرا تحریم شدیم. بنابراین طبیعی است که این تحریم ها به مساله هسته ای شدن ما هم ربط نداشت و این فقط یک بهانه بود.

از نگاه شما آقای احمدی نژاد نگاهش به ولایت فقیه چگونه بود؟

من نمی دانم ایشان نگاهش به ولایت فقیه چگونه بود ولی من رفتار ایشان را در ماجرای خانه نشینی رفتاریک فرد معتقد به ولایت فقیه نمی دانستم. معتقدم اگر به ولایت فقیه اعتقاد داشت، در ماجرای عزل آقای مصلحی آن رفتار از او رخ نمی داد.

سال ۹۰ در قم اظهار نظری داشتید و گفتید که جریان حاشیه دولت دهم از حجتیه خطرناک تر است. الان کارآن دولت سپری شده است، فکر می کنید هنوز آن خطر وجود دارد؟

این اظهار نظر معنی اش این نبود که منظورم کل دولت بود. چون من تشبیه ام این بود که اگر ما دولت را به یک وزنه چند صد کیلویی تشبیه کنیم، جریان انحرافی یک غده بدخیم چند گرمی است و لذا عرض کردم این جریان ازحجتیه خطرناک تر است نه دولت. امروز هم همین اعتقاد را دارم.

یکی از استدلال های من هم این بود که حجتیه در پوشش کار فرهنگی کار سیاسی می کند ولی نمی تواند صریح عمل کند. چون در مبانی نظری اش می گوید که حکومت کردن در زمان غیر معصوم همه باطل اند، به ثروت نباید چسبید و... ولی این تفکر همان خطر حجتیه را دارد با این فرق که اعتقاد به قدرت، ثروت و حکومت دارد. لذا معتقدم وقتی این تفکر با قدرتی که به ظاهر مجاز است، ترکیب بشود، خطرش از حجتیه بیشتر است. معتقدم جریان انحرافی نگرفت و آنها نتوانستند جلب اعتماد کنند. من در این گفت وگو نمی خواهم مبانی نظری آنها را ترویج کنم. آقا در بیاناتشان در زمان خانه نشینی آقای احمدی نژادفرمودند:«بعضی ها اعتقادات باطلی دارند ولی چرا برخی مروج آن می شوند؟»

یعنی آقای احمدی نژاد این نگاه را توسعه داد؟

من چنین حرفی نمی زنم .

این نگاه که این جریان را باید یک حلقه و حتی یک فرد بدانیم را چقدر قبول دارید؟

به نظرم این اظهار نظر ها مسامحه در تعبیر است.هر چه بود، من معتقدم چون باطن اعتقاداتشان باطل بود، نمی توانستند اعتقاداتشان را شفاف بیان کنند.اگر به مردم می گفتند مردم به حساب آنها می رسیدند. لذا خودشان نمی توانستند به مردم بگویند، لذا این جریان نگرفت و من پیش بینی نمی کنم این جریان در آینده هم نتواند جانی دوباره بگیرد.شخص آقای احمدی نژاد راممکن است من قبول داشته باشم یا نداشته باشم ولی پشت تفکر احمدی نژاد خیانت نیست. حداکثر این است که برداشتشان از اسلام دقیق نیست.

بالاخره اگر آقای احمدی نژاد بعدها بخواهد به عرصه قدرت برگردد، بعید است آقای مشایی جزو حلقه یاران ایشان نباشد؟

البته آقای مشایی مطالبی به آقای احمدی نژاد گفته بود که شاید که آقای احمدی نژاد از مشایی جدا شود.

چه مسائلی؟

پیش بینی هایی که آقای مشایی کرده بود، محقق نشد. مثلا ایشان گفته بود تائید صلاحیتم در انتخابات ریاست جمهوری مخالفت خواهد شد ولی در نهایت تائید می شوم و ۳۰ میلون رای می آورم.برای همین هم بود که آقای احمدی نژاد خودش را برای مشایی به آن صورت در جریان انتخابات ۹۲ هزینه کرد.آن تلاش براساس اعتقادی بود که آقای احمدی نژاد به صحبت های مشایی داشت.اما بعدا که این وعده ها محقق نشد، لذا بر این باورم که این اظهار نظرها اعتقاد آقای احمدی نژاد به مشایی را سست خواهد کرد.آن باورعمیقی که ایشان نسبت به آقای مشایی داشت، شاید باقی نماند.

این پیش بینی شما است؟

بله. پیش بینی است.

ولی شما یک بار سال ۹۰ در قم آقای احمدی نژاد و مشایی را به لاله و لادن دو قلو های بهم چسیبیده ایرانی تشبیه کردید. و بعد هم گفتید که انها قابل تفکیک از هم نیستند.

ببینید! من تفکرات آقای احمدی نژاد را تائید نمی کنم. من در همان جلسه ای که شما گفتید یک تعبیر دیگری هم داشتم و گفتم مشایی اصل نیست.اصل خود آقای احمدی نژاد است.

اما اصولگراها عمده اشکالشان به آقای مشایی بود نه احمدی نژاد؟

من به غیر از این معتقدم.الان هم به همین معتقدم که مشایی آدرس فریب است و اصل خود احمدی نژاد است.

این اعتقادتان براساس اخبار پشت پرده ای است که دارید یا یک تحلیل است؟

به هر حال منبعش را از بنده نپرسید. من به این باور رسیدم ...

یعنی منبع شما اخبار پشت پرده است؟

احمدی نژاد فکر می کرد که آقای مشایی همان تفکر خودش را دارد و به همین دلیل معتقدم رگه های این تفکر انحرافی در خود آقای احمدی نژاد است.احمدی نژد مشایی را یار خودش دید. تفاوت نظر من با دیگران این است که اصل را خود احمدی نژاد می دانم و فرع را مشایی.در حالی که برداشت عامه این است که راه آقای احمدی نژاد درست بود و هر چه اشتباه بود در مشایی بود.

بنابراین اگر آقای احمدی نژاد ۴ یا ۸ سال بعد بخواهد به عرصه ریاست جمهوری وارد شود، فکر می کنید شورای نگهبان ایشان را تائید نکند؟

آقای احمدی نژاد را؟

بله.

من نمی توانم از موضع شورای نگهبان نظر بدهم. میزان حال فعلی افراد است. من نمی دانم ۴ سال آینده آقای احمدی نژاد چگونه خواهد بود، ولی اینکه من عضوی از اعضای شورای نگبهان بودم و قرار بود در مورد صلاحیت آقای احمدی نژاد نظر بدهم، من نظر منفی می دادم.

فکر می کنید محاسن ایشان براشکالاتش می چربد؟

محاسن بر معایب ایشان می چربد، ولی از معایبش نمی توانیم بگذریم.من معتقدم این محاسن خیلی خوب است ولی زمانی فرد به درد رئیس جمهورشدن می خورد که معایب نباشد. نکته دوم این است که این انتخاب ها به زمان هم بستگی دارد. یک زمان آقای احمدی نژاد مقابل موسوی است ما معتقدیم باید از او حمایت کرد.این صورت معایب نسبت به محاسن کمتر است و اگر موسوی می آمد، معایب می چربید.عقل اینجا اقتضا می کند از احمدی نژاد حمایت کنیم.ولی اگر گزینه دیگری باشد که محاسنش بچربد و معایبش هم کمتر باشد، قطعا باید به سمت چهره اصلح رفت.

به اظهارات جنجالی تان درباره مشایی و آقای احمدی نژاد اشاره کردید.در مورد شخص شما گفته می شود این اظهار نظری از شما درباره دولت موجب شد مقام معظم رهبری دریک نشست این گونه اظهار نظر کردن را «افراطی گری» بخوانند و به شما تذکر بدهند. این مساله را تائید می کنید؟

اولا هیچگاه مقام معظم رهبری به عنوان افراطی گری به حقیر تذکری نفرمودند. دوما:بنده در یک نشست خصوصی در قم حاضر شدم. آنجا مسئولان جلسه گفتند که شما پشت پرده جریان انحرافی را توضیح دهید. بعد هم تاکید کردند که این جلسه خصوصی است و ما خبرنگاری را راه ندادیم. بنده ۲.۵ نیم ساعت در این زمینه صحبت کردم. تعابیر لاله و لادن از ان جلسه بیرون آمد. بنده هم می دانستم فضای عمومی محل این گونه بحث ها نیست. افراد با اطمینانی که به من دادند، این گونه صحبت کردم.ولی وقتی عمومی و رسانه ای شد تلقی خیلی ها این بود که این در فضای عمومی مطرح شده است.

بعد از جلسه چند نفر آمدند سراغ بنده و سوالاتی را مطرح کردند. مشخص شد خبرنگار هستند! به آنها گفتم این صحبت ها قابل انتشار نیست. آنها هم قول دادند که خبری مخابره نکنند. هنوز به دفترم نرسیده بودم سخنرانی من در آن جلسه روی سایت ها بود! لذا ان عزیزان خیانت در امانت کردند. سوما هم اینکه همه مطالب را منتشر نکردند. و بخش های منتشر شده ، قسمت های ملایم آن سخنرانی بود. و الا بنده حرفهای تند تر از آن هم داشتم.

بعد آقای احمدی نژاد همین صحبت های منتشر شده را به صورت های لایت به مقام معظم رهبری تقدیم می کنند. دیدار مسئولان نظام بود. در حیاط بیت مقام معظم رهبری برخی از مسئولان برای دست بوسی آقا قبل از ورود آقا به حسینیه حضور داشتند. ایشان روی نیمکتی نشسته بودند. آقابا صدای بلند خطاب به بنده فرمودند: «آقای ذالنور! آتش توپخانه تان خیلی شدید است. این قدر شدید به مصلحت نیست.»

بنده به خودم اجازه ندادم عرض کنم که آقا! جلسه خصوصی بوده و کسانی که این خبر را منتشر کردند خیانت در امانت کرده اند. آقای دکتر لاریجانی رئیس محترم مجلس شورای اسلامی همان جا بودند و گفتند ایشان دیگر در سپاه نیستند و آن محذوریت ها را ندارند.

زمانی که بنده از دفتر رهبری خارج شدم و سوار ماشینم شدم و موبایلم را روشن کردم. اولین پیامکی که برای بنده رسید، عنوانش این بود: «تذکر شدید رهبری به ذالنور.» خوب ما می دانیم که ایشان به مسئولان زیادی تذکر های علنی و غیر علنی می دهند. ولی همتی در پخش اینها وجود ندارد.اما بعضی ها و تعمد و سعی زیادی در بزرگ نمایی تذکر حضرت آقا به اینجانب داشتند.

استنباط شما از این فرمایش چه بود؟

من اعتقادم این است که ایشان اصل توپخانه را محکوم نکردند. فرمودند این قدر شدید به مصلحت نیست.پس اصل آتیش را زیر سوال نبردند.

از آن زمان به بعد در اظهار نظر هایتان با ملاحظه صحبت می کنید؟

قطعا این طور است. چون اطاعت از ولی فقیه را بر خود واجب می دانم.

این روزها درباره رفع حصر موسوی و کروبی دیدگاه های مختلفی طرح می شود. چهره ای مثل مرحوم عسگراولادی این دو را فریب خورده می دانست. برخی نمایندگان مجلس معتقدند توبه این دو فایده ندارد و باید محاکمه شوند. به نظرتان درباره این دو فرد چه باید کرد؟

نقشی که این دو در ایجاد، هدایت ،گسترش، ادامه و اطاله فتنه داشتند، غیر قابل انکار است. تردیدی نیست که ابعاد ضربه و خسارت فتنه بر نظام اسلامی، کشور و مردم در ابعاد داخلی و خارجی، اقتصادی ، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بسیار سنگین بود.

نایده گرفتن قانون، هنجار شکنی، ایجاد میدان عقده گشایی علیه جمهوری اسلامی برای ضد انقلاب و استکبار جهانی و نیز همراهی آنها با اصحاب فتنه تنها بخشی از اقدامات و نتیجه اقدام های این دو نفر است.

با توجه به مراتب فوق و ریخته شدن خودن افراد بی گناه، سران فتنه مستحق محاکمه و مجازات سنگین هستند و نظام هم قادر به محاکمه و مجازات آنها ست.