واشنگتن پست:
هر وقت ایران پیش قدم شده امریکا بازی را به هم زده است
دوشنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۱۷
کد مطلب: 305633
واشنگتن پست در مقاله ای که روز ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ (۶ اوت ۲۰۱۳) منتشر شده، ابتدا به مسئله مذاکره مستقیم میان ایران و امریکا پرداخته و نوشته است: «ماه‌هاست كه روحاني مي‌گويد آمريكا و ايران مي‌توانند اختلافات‌شان را از راه صلح‌آميز حل و فصل كنند و در اولین كنفرانس خبري خود نيز به آن اشاره كرد و به طور تلويحي گفت كه دستيابي به آن معامله مورد نظر، شدني است، البته به شرط اين كه دو طرف از خود حسن‌نيت نشان دهند. اما مشخص بود كه نمي‌خواهد خودش را براي انجام مذاكرات مستقيم، بيش از حد مشتاق نشان دهد، زيرا پيگيري اين مسئله در گذشته براي رهبران پيشين ايران گران تمام شد؛ آنها براي انجام مذاكراتي كه به هيچ‌كجا نينجاميد، دست به خطر زدند».
نویسنده این مقاله سپس به درخواست امریکا مبنی بر اینکه روحانی باید گام اول را در مقابل غرب بردارد اشاره و تاکید می کند: «مشكلي كه در هر مصالحه وجود دارد اين است كه معمولاً يك طرف بايد اولين قدم را بردارد و كسي كوتاه بيايد. اما در اين درگيري كه اغلب هر طرفي كه قدم اول را برداشته، پس از مدتي با عدم همكاري طرف مقابل روبرو شده است، مساله كمي پيچيده‌تر است. بنابراين جاي تعجب ندارد كه روحاني براي برداشتن «گام‌هاي اول» تا حدي طاقچه بالا بگذارد».
این روزنامه امریکایی درباره علت پیش قدم نشدن امریکا هم می نویسد: «احتمالاً اوباما نمي‌خواهد با برداشتن تحريم‌ها و به جان خريدن خطرات داخلي و بازي با سياست خارجي، براي خود هزينه بتراشد. علتش هم اين است كه او نمي‌تواند تضمين كند كه روحاني مايل است و حتي معلوم نيست كه بتواند در اين بده بستان اختيارات كافي داشته باشد».
واشنگتن پست در ادامه این مقاله تاکید می کند فهم اینکه سیاست امریکا درباره ایران فقط توسط اوباما تعیین نمی شود یکی از هوشمندی های حسن روحانی است.
نویسنده در این باره نوشته است: «در اكثر مواقع اين اشتباه پيش مي‌آيد كه دولت خارجي را يك دولت يكپارچه فرض كنيم؛ در اين صورت مشكلاتي از قبيل دريافت پيام‌هاي متعدد و گوناگون به وجود مي‌آيد كه نهايتاً فرآيند صلح را با چالش روبرو مي‌كنند. روحاني نيز در اين مدت به خوبي متوجه شده است كه اوباما نمي‌تواند در تمام فرآيند سياست خارجي تصميم‌گير باشد؛ مثلاً همين قانوني كه اخيراً در مجلس نمايندگان تصويب شد و با شروع به كار روحاني مقارن گرديد اثباتي بر اين مدعاست. گروه‌ها و طيف‌هاي سياسي موجود مثل «لابي جنگ» و «پيام‌رسانان مختلط» باعث مي‌شوند تا روحاني به دولتش تاكيد كند كه نبايد به تندروهاي آمريكايي اجازه داد كه فرآيند سازش را تضعيف كنند. احتمالاً روحاني نيز متوجه شده كه اوباما قادر نيست كه كنگره را كنترل كند و يا حتي به آن جهت دهد».
