همراه افراد و گروه هایی بوده اند که سعی کرده اند احساسات مردم را تحریک کنند و به هر وسیله ای متوسل شده اند تا خود را آنگونه ای بنمایند که جامعه پذیرای آن باشد و پس از آن در عمل سیاسی خود حتی ذره ای از آنچه نمایش داده اند مبدل به واقعیت نشده است
بدون اینکه سیره و سبک زندگی اش اقتضا کند و اساسا اینطور آدمی باشد برای اینکه توجه عموم را به خود جلب کند کارهایی می کند و سخنانی می گوید که تنها به اندازه یک نمایش جذاب می توانند حقیقت داشته باشند. بعد این رفتار ها هویتی را برای مالک خود به ارمغان می آورند و چون به شناخت مردم از آن فرد شکل داده اند، او را وادار می کنند تا بخش اعظمی از حیات سیاسی خود را، چه در هنگامی که در قدرت است و چه در ایامی که برای دستیابی به آن تلاش می کند، آن گونه وانمود کند که نیست. یک زندگی دروغین، با باور های دروغین، و شخصیتی که در حقیقت هیچگاه وجود نداشته است. این را در محترمانه ترین تعبیر، "ژست سیاسی" می گویند.
در چارچوبی که این رفتار ها و گفتار ها، به وضوح مصداق کذب، ریا، نفاق و معاصی کبیره ای از این دست به حساب می آید، آیا می توان این کار ها را بخشی از مبارزات انتخاباتی به حساب آورد و بر آن صحه گذاشت
این رویه نامبارک در مقاطعی بزرگترین آسیب ها را به جوامع وارد کرده و مصائب بزرگی را برای انسانها به یادگار گذاشته است. به قدرت رسیدن چهره های سفاکی همچون هیتلر، موسیلینی، چرچیل، ریگان، جرج بوش و ... در دنیایی که خود را مهد آزادی انسان می داند، و آن هم در یک فرایند انتخاباتی و با اتکای به آرای عمومی، ملموس ترین نتیجه ای است که این سنت گناه آلود، به آن منتج شده است. سنتی که می توانیم از آن تحت عنوان "عوام فریبی" یاد کنیم.
از نگاه ارزشی، عوامفریبی در زمره آن دسته از گناهان قرار می گیرد که یک جنبه اجتماعی قوی دارد و خیانت به مسلمین و ظلم به دین تلقی می شود
با عنایت به نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری، در این مجال این است که نسبت ما و انتخابات ما با این سنت عوام فریبی چگونه نسبتی است و ما چگونه می توانیم با این آسیب مهم مواجه شویم؟
سیاستمداران فاسد هر قدر هم که استادانه نمایش خود را اجرا کنند، و هر میزان که در فریب اطرافیانشان موفق باشند، نمی توانند ژست سیاسی بگیرند و بعد به طور کامل القا کنند که این تصویر دروغین کاملا بر آنها منطبق است
کذب را در خود نمایان می کند که مشروط به دقت و توجه، برای مردم قابل تشخیص خواهد بود. ما اگر خوب نگاه کنیم و با اطلاعات درست، گذشته و حال افراد را مورد بررسی قرار دهیم و یا حتی با حدی از واقع بینی، وعده ها و شعار های انتخاباتی را بنگریم، می توانیم حداقل به این تشخیص برسیم که ژست انتخاباتی گرفتن و نمایش عامه پسندانه اجرا کردن، برای کدامیک از نامزدها، مباح است و اشکالی ندارد. چه کسی در این میان، حاضر است چنین معصیت بزرگی را به جان بخرد تا به قدرت برسد؟ سیاستمداران فاسد هر قدر هم که استادانه نمایش خود را اجرا کنند، و هر میزان که در فریب اطرافیانشان موفق باشند، نمی توانند ژست سیاسی بگیرند و بعد به طور کامل القا کنند که این تصویر دروغین کاملا بر آنها منطبق است.
همين چند سال پيش زياد هم نگذشته از آن پير خون دل خورده انقلاب ميگفت وقتي مسئولي خود را خادم مردم ندانست وقتي مسئولي يک پله از پايين ترين قشر ملت بالاتر نشست وقتي مسئولي حقوقش هزار تومان بيشتر از کم درآمد ترين ملت بود ديگر فاتحه همه چيز خوانده شده است....
اينهايي که نوشتيد را همه ملت با گوشت و پوست خود لمس کرده اند و خيلي بهتر از شما قلم بدستان و تريبون داران آن را آگاهند ولي چه بايد کرد که تا بوده چنين بوده که تاسي کرده ايم به مقتدايمان اميرالمومنين که 25 سال سکوت اختيار کرد ولي دم از زجري که براي اسلام بجان خريد بر نياورد