درباره بزرگنمایی حمایت شبکهی بیبیسی از انقلاب اسلامی باید تردیدهای جدی وارد کرد. خود آنها هم در هفتادسالگی این شبکه، این قضیه را تکذیب کردند. واقعیت امر این است که بریتانیا به تغییر رژیم پهلوی در ایران راضی نبود و تا جایی که توانست تلاش کرد تا نظام پهلوی را در ایران حفظ کند
پرشر و شور زاهدی، میزبان این ضیافتهای گرم و گیرا میشد. ساعتهای مچی طلا و خاویار و شامپانی و زنان زیبا بخشی از بذل و بخششهای بیحساب زاهدی به مهمانانش بود».[۶] سفارت شاه در آمریکا به انباری بزرگ برای ذخیرهی خاویار، پسته، ظرفهای نقره، شامپانی و شراب تبدیل شده بود که برای هدیه کردن به «اربابان و سایل ارتباط جمعی» به سفارت فرستاده میشد.[۷]