جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۰

"ایران در قطعنامه دو نوع محدودیت دارد"

پنجشنبه ۱۲ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۲۹
کد مطلب: 442354
یک اندیشکده آمریکایی در مطلبی با اشاره به تشدید فعالیت‌های ایران در زمینه توسعه برنامه موشکی بالستیک خود، محدودیت‌های اعمال شده بر برنامه موشکی ایران در قطعنامه ۲۲۳۱ را شامل دو بخش دانست.
به گزارش جهان به نقل از فارس، «فارین پالیسی اینیشیاتیو» گزارشی بر بهره‌برداری ایران از هر فرصت ممکن به نفع خود برای پیشبرد برنامه موشکی بالستیک خود تاکید و ایجاد چنین فرصت‌هایی برای تهران را یکی از نقاط ضعف قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل نامید.

در ادامه این گزارش آمده است: طرح‌های عنوان شده از سوی ایران برای ادامه برنامه در حال توسعه موشک‌های بالستیک خود با ادعای باراک اوباما مبنی بر اعمال محدودیت‌های تسلیحاتی علیه ایران طی هشت سال آینده تناقض دارد. در حالی که توافق هسته‌ای به خودی خود فاقد هرگونه محدودیت بر موشک‌های بالستیک (ایران) است، قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل که پس از توافق تصویب شد شامل دو مساله است: نخست محدودیت غیرالزام‌آور در فعالیت‌های برنامه موشکی بالستیک در داخل کشور و دوم، محدودیت الزام‌آور در تهیه این موشک‌ها از خارج از کشور. این قوانین دارای تقابل شدید با قطعنامه‌های پیشین سازمان ملل بوده که هم توسعه و هم تهیه چنین تسلیحاتی را ممنوع کرده بود. سرپیچی ایران از این مقررات می‌تواند چشم‌انداز آتی توافق را به مخاطره بیاندازد.

ادامه پیگیری ایران در برنامه موشک‌ بالستیک

نویسنده در ادامه با اشاره به اظهارات اخیر مقامات لشگری و کشوری ایران مبنی بر تداوم تولید و توسعه موشک‌های بالستیک و همچنین رونمایی از یکی دیگر از موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد با سوخت جامد کشور بنام «فاتح ۳۱۳» خاطرنشان کرد: چنانچه این اظهارات عملی شود احتمالا شاهد نقض محدودیت‌های الزام‌آور در زمینه تهیه موشک‌های بالستیک و تسلیحات متعارف باشیم.

امروز ایران دارای ۸۰۰ موشک کوتاه‌ و میان‌برد است که تقریبا می‌تواند هر نقطه‌ای در منطقه و بخش‌هایی از جنوب شرقی اروپا را مورد هدف قرار دهد. بعلاوه تهران قویا در پی دستیابی به موشک‌هایی با برد طولانی‌تر نظیر موشک قاره‌پیما بوده که قادر است نقاطی در آمریکا و اروپای غربی را مورد هدف قرار دهد. ایران در حال حاضر دارای بزرگترین انبار موشک‌های بالستیک در کل خاورمیانه است.

سری موشک‌های شهاب، قیام، قدر و موشک‌های بالستیک ضدکشتی با طیف ۱۸۵ تا ۱۲۰۰ مایلی از جمله محتویات انبارهای زرادخانه‌ ایران بوده و برخورداری این کشور از لانچرهای موبایلی سیلوهای زیرزمینی هدف قراردادن آنها پس از شلیک را غیرممکن ساخته است.

محدودیت‌های بی‌اثر

تشدید پیگیری در برنامه موشک بالستیک پس از توافق هسته‌ای تعجب‌آور نیست: ایران تحت قطعنامه سازمان ملل این کار را انجام می‌دهد. سیمون چاین و والری لینسی از اعضای پروژه کنترل تسلیحات هسته‌ای ویسکانسین جزئیات این مساله را اینگونه شرح می‌دهند: این قطعنامه تضمین می‌کند که تلاش‌های ایران برای پیشبرد برنامه موشک بالستیک با قابلیت‌های هسته‌ای خود تسهیل شده و در مقابل هرگونه تلاش برای مجازات یا توقف این فعالیت‌ها روند دشوارتری خواهد داشت.

مایکل آیزنشتات از اعضای «موسسه واشنگتن برای سیاست شرق» اظهارات محمدجواد ظریف مبنی بر عدم استفاده ایران از موشک‌های بالستیک خود برای حمل کلاهک هسته‌ای را رد کرده و ادعا می‌کند: منابع سرمایه‌گذاری شده در گزینه‌های ایران برای راه‌اندازی (موشک‌ها) در نیروهای مسلح (این کشور) بی‌سابقه بوده که نشان می‌دهد با ادامه روند کنونی دستکم برخی از این موشک‌ها به توان هسته‌ای تسلیح می‌شوند. شکست قطعنامه سازمان ملل در تشخیص چنین واقعیتی ایران را تشویق می‌کند تا به پیشبرد برنامه موشکی بالستیک خود بیش از پیش ادامه دهد.

نهایتا اینکه علیرغم ممنوعیت خریداری موشک‌های بالستیک از تولیدکنندگان خارجی طبق قطعنامه ۲۲۳۱، عدم ارائه سازوکاری معنادار برای آن (در واقع) ممنوعیتی بی‌اثر محسوب می‌شود. در حالی که قطعنامه، شورای امنیت را برای تحریم افراد و اشخاص وابسته به برنامه موشکی بالستیک قادر می‌سازد فرایندی زمانبر بوده و شدیدا اثربخشی چنین مجازاتی را کاهش می‌دهد.

نتیجه‌گیری

نویسنده این گزارش در انتها تصریح کرد: «متن توافق هسته‌ای عنوان می‌کند که "طرف‌ها از هرگونه اقدام ناسازگار با متن، بطن و نیت (توافق) خودداری خواهند کرد." به نظر می‌رسد که برای ایران پیگیری برنامه موشکی بالستیک با بطن و نیت معامله همخوانی داشته و نشان می‌دهد که تهران از هر راه گریز یا غفلت در قطعنامه شورای امنیت برای پیشبرد اهداف هسته‌ای خود بهره برداری خواهد کرد.»
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *