خاکسپاری سیمین بهبهانی با کف زدن و خواندن سرود!
جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۰۴
کد مطلب: 376394
ابوالحسن تهامی داماد سیمین بهبهانی در این مراسم در سخنان خود با تشکر از مردم به خاطر بدرقه سیمین بهبهانی گفت: امروز آغاز زندگی جاودان غزل بانوی شعر پارسی است. چند روز پیش تنها پیکر او بود که زوال گرفت اما آن چه که از گذرگاه ذهن او تراویده است تا جاودان، جاوید با ما است. او امروز باحضور شما زندگی جاویدش را آغاز خواهد کرد.
وی ادامه داد: سیمین از رهگذر داستان و غزل و گفتارش همیشه مانند حافظ و مولانا و سعدی، لامارتین و شکسپیر زنده خواهد ماند پس پیکر او را که خدا آفریده است تا به خاک برود را چه باک که در این گورستان به خاک سپرده شود یا تربت گورستان دیگری.
تهامی افزود: او در وصیتش گفته بود مرا یا در امامزاده طاهر کنار شوهر و نوه ام و یا در آرامگاه خانوادگی ام کنار گور پدرم در بهشت زهرا به خاک بسپرید و فرزندانش گزینه دوم را انتخاب کردند.
وی در پایان گفت: خداوند به او هوش و استعدادی فراتر از مردم داده بود و در عین حال سیمین بهبهانی همیشه درمقابل آن فروتنی می کرد و خودش را پایین تر از جایگاهش می‌دانست.
در ادامه این مراسم جواد مجابی نویسنده و شاعر در سخنانی اظهار داشت: شاعر را نمی بینیم، شاعر رفته و به تن غایب است، شیرینی از دل ما رفته اما نه؛ شاعر در شعر خودش نهان است. شعرش همه جا به زبان است، شاعر در ما و جان اوست.
وی ادامه داد: غزل از رودکی تا شهریار عمر کرده و به دوران پیری رسیده بود که سیمین بهبهانی توانست شاخه ای تازه بر درخت کهن آن اضافه کند و غزل را که در برابر شعر نیمایی منزوی بود دوباره ظاهر کرد.
مجابی ادامه داد: شاعری ماندگار است که هم سرنوشت ملت خود باشد و سرگذشت او سرگذشت ملتش و مردم جهان ونیز روایتگر شادی‌ها و رنج‌ها وترس‌های آنها باشد. شاعر باید بتواند رویای مردم وطنش را درک کند و با آنها مطرح کند و سپس رویاهای مشترک و پرسش‌های ابدی جهان را مطرح کند و این مساله همواره در شعر بهبهانی تکرار شده است. او از تقویم امروز در شعرش می‌گذرد و آن را به تاریخ می‌سپارد اما شعرش سند روزگار ملتش است. آن چه بر ملت ایران رفته و شعر او و شاعری چون شاملو قابل رویت است.
این شاعر ادامه داد: سیمین در امروز زیست و فردا را دید و در عین حال از گذشته آگاه بود. تاریخ به او آموخت که همواره حقیقت پیروز است در عین حال خودش نیز هیچگاه مصلحت اندیش نبود و همواره به فرهنگ و مردم خودش احساس بدهکاری می کرد. او توانست سد شعر محفلی و نخبه گرا را بشکند و از مسایل اصلی زمان خودش راز بگشاید.
وی در پایان تاکید کرد: بهبهانی غم انسان را خورد و به محرومان دنیا فکر کرد و هر جا که ظلمی دید با شعرش به آن اعتراض کرد به همین خاطر است که او به عنوان یک شاخصه فرهنگی مهم ایران باقی خواهد ماند.
سخنران بعدی این مراسم صدیق تعریف خواننده ایرانی بود که به خواندن دو قطعه آواز از جمله تصنیف «از نگاه یاران به یاران ندا می رسد» بسنده کرد.
در ادامه این مراسم محمود دولت آبادی نویسنده برای سخنرانی به جایگاه دعوت شد.
وی سیمین بهبهانی را انسانی زیسته و درگذشته با کار و عزت معرفی کرد و گفت: بهبهانی انسانی پیروز میان دو عدم است. او مانند همه آدم ها لحظات گوناگون و متنوعی در زندگی خود داشته و در آنها آثار متنوعی آفریده است. از آثاری صریحاً اجتماعی تا صریحاً تنهایی، آثاری مشخصاً درباره آزادی زنان و مشخصاً در اعتراض به ستم اجتماعی و آثاری درباره لحظات ناب انسانی.
محمدرضا شجریان رئیس شورای عالی خانه موسیقی نیز سخنران دیگری بود که به پشت تریبون در این مراسم دعوت شد.
وی در ابندای سخنان خود گفت: سلام و درود به شما مردمان حق‌شناس، ما شرمنده‌ایم که در این هوای آفتابی و زیر این گرما ایستاده‌اید. روز گذشته معاونت هنری می‌گفتند که برای حضور مردم در مراسم تشییع‌جنازه سیمین بهبهانی سایه‌بانی را در نظر بگیریم تا مردم خسته نشوند اما بنده گفتم تحمل مردم ما بیشتر از اینها است.
وی با اعلام ای که از جانب هنرمندان خانه موسیقی به ساحت مادری و زنیت بهبهانی که در ادب و غزل ایران تاریخ ساز شده است تسلیت می‌گوید، گفت: بهبهانی زنی بود که همه جهان را به شکل خانواده خود دید و آنها را به صلح و صفا دعوت کرد. او با پشتکار به خود پشتوانه حقوق زن و مادری شد.
وی ادامه داد: من سخنی به نقل از استاد «دادبه» عرض می‌کنم و آن این که جهان را مردان می‌سازند ومردان را زنان. ملتی که بی‌بهره از این زندگی باشد مردنی است. من آمده ام امروز بگویم که سیمین برای همیشه زنده است و زندگی می‌کند هرچند که امروز مادری پر از مهر از میان ما رفته است اما میشود امید داشت که بیش از این قدردان مادران و زنان سرزمین مان باشیم.
در ادامه این مراسم همایون شجریان نیز به خواندن تصنیف (کولی) از تازه‌ترین آلبوم خود پرداخت. همچنین شهرام ناظری نیز با حضور به روی سن به خوانش غزل «دوباره می‌سازمت وطن» از سیمین بهبهبانی پرداخت. همچنین علی بهبهانی فرزند ارشد سیمین بهبهانی نیز در سخنان کوتاهی مادر خود را مادری تیپیک معرفی کرد گفت: او به معنای واقعی وطن و مردمش را بسیار دوست داشت و به همین خاطر تصمیم گرفت که یک متر و هفتاد سانت گورش از خاک وطنش باشد.
در پایان این مراسم پیکر سیمین بهبهانی در حالی از تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشییع شد که جمعیت حاضر علیرغم تاکید و درخواست چندین باره عباس سجادی مجری مراسم، به جای بیان عبارت مرسوم در مراسم تشییع همانند «لاالله الا الله» و نیز قرائت فاتحه به بیان عباراتی چون «درود بر سیمین بهبهانی» و «سیمین بهبهانی در قلب ما می‌مانی» بسنده کرده و در حین مراسم تشییع نیز به خوانش سرود «ای ایران، ای مرز پرگهر» پرداختند.
یادآوری می شود بنا بر اعلام خانواده بهبهانی پیکر وی امروز در مقبره خانوادگی بهبهانی واقع در بهشت زهرا به خاک سپرده خواهد شد و مراسم ترحیم وی نیز روز یکشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۲:۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار میشود.
سیمین بهبهانی بامداد سه‌شنبه،۲۸ مردادماه در سن ۸۷ سالگی بر اثر ایست قلبی و تنفسی در بیمارستان پارس تهران درگذشت.
کوروش گاری چی
۲۲
شخصی رفت دکتر و گفت ریشم درد میکنه دکتر پرسید دشب شام چی خوردی گفت نون و یخ پزشک گفت مرده شورت را ببرند که نه مرضت به آدم رفته و نه غذات حال مثل این خانوم است نه کارهای فرهنگی اش به مسلمان ها رفته بود و نه تشیع جنازه و خاکسپاری اش
بانوی شعر پارسی که این باشه خدا بهمون رحم کنه .
آثار هجو و بیخود این شخص لکه ننگی است بر تاریخ شعر فارسی.
اونایی که الکی گنده ش می کردند ، فقط باعث شدند که من یه جستجو در مورد اشعارش بکنم و واقعا از شدت بی شرمی ابیاتش ، از ایرانی بودن خودم خجالت کشیدم.
معلومه کسانی هم که اومدند تشییع جنازه ش آدمای امثال خودش بودند که زیر کمرشون مقدس ترین چیزشون بوده ، و مثل جلبک ها فقط دم از ایرانی بودن می زنن تا ابراز وجود کنن.
آثار هجو و بیخود این شخص لکه ننگی است بر تاریخ شعر فارسی.
اونایی که الکی گنده ش می کردند ، فقط باعث شدند که من یه جستجو در مورد اشعارش بکنم و واقعا از شدت بی شرمی ابیاتش ، از ایرانی بودن خودم خجالت کشیدم.
معلومه کسانی هم که اومدند تشییع جنازه ش آدمای امثال خودش بودند که زیر کمرشون مقدس ترین چیزشون بوده ، و مثل جلبک ها فقط دم از ایرانی بودن می زنن تا ابراز وجود کنن.
یه مقدار بیشتر در موردش جستجو کردم ، این خانم خودش فرزند طلاقه ، خودش یکبار طلاق گرفته و یکبار دیگه ازدواج کرده و زندگیش پر از ناکامی های عشقیه ، و وجودش پر از نفرت و تلاطمات روحی و روانیه ، اونوقت حاصلش می شه این آثار بیخود که معلوم نیست شعره ، متنه ، غزله یا رباعی ، که تنها پر از هجویاته و مفهوم درست و حسابی هم نداره ، بنده خا نیما رو هم بدنام می کنند.
دیگه همچین شخصیتی معلومه تشییع کنندگانش چه کسانی هستند.
دیگه همچین شخصیتی معلومه تشییع کنندگانش چه کسانی هستند.
اگر تمام دنیا هم برای او دست و کف بزنند و شعر بخوانند هیچ دردی از او در آن دنیا دوا نخواهد شد. در دادگاه عدل اللهی ایمان به خدا و عمل صالح مهم است. آن جا که حضرت امیر(ع) درباره اش فرمودند آه آه از کمی زاد و توشه و سفر طولانی. در احادیث آمده که انسان با آنچه دوست داشته محشور خواهد شد. ایمان بخدا و عمل صالح، قرائت قرآن، نماز و روزه و خمس ... کمک کردن به دین خدا و محبت اهل بیت (ع) کفه ترازوی عمل انسان را در آن دنیا سنگین خواهد کرد. شعر، سیاست زدگی کف و سوت برای هیچ کس علی الخصوص میتی که از دنیا رفته و محتاج دعا و طلب مغفرت هست ارزشی ندارد.
