جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۰
۲
در حاشيه توصيه رهبرانقلاب به حوزه؛

هزينه هاي ناشي از فاصله گرفتن روحانيت و حوزه از هنر

سه شنبه ۴ آبان ۱۳۸۹ ساعت ۰۸:۱۷
کد مطلب: 141104
هزينه هاي ناشي از  فاصله گرفتن روحانيت و حوزه از هنر

سرويس فرهنگي جهان- محمد علي معصومي: حضرت آیت الله خامنه ای در ديدار با اعضای جامعه مدرسين حوزه علميه قم تأکید کردند که انجام وظايف مهم در حوزه نیازمند مجموعه ای روحانی و مطلع از مسائل هنری به‌ویژه چگونگی بروز انحراف در این مسائل و آشنا با راه‌های جلوگیری از انحراف در جهت گیری‌های فرهنگی و هنری است.

هنر و کارکردهای فرهنگی و اجتماعی آن و همچنین عدم حضور حوزه علمیه در این عرصه و جای خالی آن، همواره از دغدغه های رهبر انقلاب بوده و در فهرست مطالبات جدی ايشان از حوزه و روحانیت قرار داشته است.

  نسبت حوزه و هنر، در سه بخش قابل تعريف است.

1. نسبت طلاب با هنر:
به نظر می رسد فارغ از رویکردهای کلان، طلاب در مسیر رشد فردی خود نیز به هنر احتیاج دارند. کسی که قدم به دنیای هنر می گذارد، آمادگی بهتری برای دریافت ادراکات معنوی پیدا می کند. همچنین لطافت ها و ظرافت های بنای مستحکم و با صلابت معارف دینی را بخوبی درک می کند و می تواند در فهم و البته تبلیغ دین، به دستاوردهای فاخری نائل آید. تجربه نشان داده طلابی که به عرصه هنر ورود داشته اند، در میدان فهم و عرضه معارف، توفیقات خاصی بدست آورده اند. لذا حوزه نمی تواند از ظرفیتهای هنر برای تربیت طلاب غفلت کند و باید آن را از یک یا حداکثر دو مؤسسه ی مهجور آموزشهای هنری، به متن مدارس و برنامه های آموزشی بکشاند.

2. حوزه و تربیت هنرمند
مدتهاست حوزه، تلاش می کند طلاب را بصورت حرفه ای وارد عرصه ی آفرینش های هنری کند. این کار، البته دستاوردهای خوبی هم داشته ولی نمی تواند به عنوان راهبردی بلندمدت و همیشگی، مدّ نظر قرار گیرد. چرا که معمولاً محصولات این رویکرد، عیار هنری قابل قبولی ندارند؛ طلاب در هر هنری نمی توانند وارد شوند و مهمتر اینکه معلوم نیست اساساً این امر، با هویت طلبگی هم خوانی داشته باشد. 

به نظر می رسد حضور مؤثر طلاب در جامعه ی هنری و بدست گرفتن رهبری این جامعه، راهبرد برتر در این زمینه است. البته تربیت خود طلابی که بتوانند نبض حرکت این جامعه ی پیچیده را در دست بگیرند و زبان مفاهمه با آنان را داشته و نزد آنان مقبولیت نیز داشته باشند، خود، بحث مفصلی می طلبد.

این طلاب باید بتوانند نظام فکری و سبک زندگی خاص یک هنرمند مسلمان و انقلابی را طراحی و ترویج کنند و خود به تربیت فکری، اخلاقی و حتی عرفانی هنرمندان همت گمارند. حاصل رویکرد، حضور و تأثیرگذاری حداکثری روحانیت در جامعه ی هنری و متناسب با اقتضائات هویتی طلبه خواهد بود.

امروز هنرمندان مسلمان، تسلط خوبی بر حوزۀ تخصصی خود دارند و می توانند آثار ماندگاری خلق کنند اما عدم رسیدگی علمی و معنوی حوزه به هنر و هنرمندان، باعث شده حتی هنرمندان باانگیزه و انقلابی نیز پشتوانه های معرفتی و معنوی لازم را برای خلق آثار ماندگار و مؤثر نداشته باشند.

3. حوزه و هنر اسلامی
ساحت سوم را می توان عرصه ی ورود حوزه به مباحث نظری فلسفه هنر دانست. علومی چون فلسفه و عرفان نظری که حوزه مهد آنهاست، ظرفیت بالایی برای تولید فلسفه و مبانی هنر اسلامی دارند و به خوبی می توانند از عهده ی تبیین دینی این مقوله برآیند. فقدان این مبانی تئوریک، آثار نامطلوب ملموسی در حرکت جامعه ی هنری دارد و تولید این مبانی، می تواند پشتوانه نظری حضور حداکثری جامعه ی هنری در نهضت تمدن سازی و جامعه پردازی را تأمین نماید.

برای حوزه نیز، فرصت مغتنمی است که علوم نظری خود را تا صحنه ی اثرگذاری اجتماعی امتداد داده و با تجربه ای موفق، راه را برای ورود جدی فلسفه و عرفان اسلامی به دیگر ساحت های اجتماعی نیز باز کند. 

نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


Iran, Islamic Republic of
دکترخاموشی ازروحانیت خوش فکرواشناباهنروفرهنگ میباشد
Iran, Islamic Republic of
نقاد واقعی حوزه هنر که همیشه راهکار ارائه میدهد استاد پناهیان میباشد ای کاش چندده نفر مثل ایشان داشتیم ..