«ولايت فقيه انقلاب را حفظ كرده است»

کرسي آزادانديشي با عنوان «گونه شناسي شبهات سياسي و اعتقادي» با حضور دكتر عبدالحسین خسروپناه چندي پيش در دانشگاه شهيد بهشتي برگزار شد. در اين نشست حضار سؤالاتي درباره مسائل و مشكلات فكري و عقيدتي حاكم بر جامعه امروز پرسيدند كه ذهن بسياري از دانشجويان را به خود مشغول كرده است. در حقيقت هدف از برگزاري اين كرسي آزادانديشي بررسي و پاسخ به همه شبهات سياسي دانشجويان بود و مي توان گفت دانشجويان حاضر در اين جلسه از هر بابي كه در آن ابهامي مي ديدند سخن گفتند.

در ابتداي اين جلسه يكي از دانشجويان پرسيد: آيا انسان توانايي خدا شدن روي زمين را دارد؟ خسروپناه در پاسخ به اين پرسش گفت: اگر منظور واجدالوجود شدن انسان است، مسلما پاسخ منفي است؛ اما اگر معناي خليفه الله شدن مدنظرتان است، بله، اين قابليت در انسان وجود دارد.

دشمني با ولايت فقيه
در ادامه اين جلسه حجت الاسلام خسروپناه در پاسخ به اين پرسش كه علت دشمني و تهاجم عليه ولايت فقيه چيست؟ خاطرنشان كرد: من به كساني كه درباره اين موضوع سؤالاتي دارند، با يقين اعلام مي كنم مسئله ولايت فقيه معقول ترين مسئله و نظام سياسي در دنياست و معتقدم در حال حاضر مقام معظم رهبري بهترين مصداق براي اين امر هستند، چنان كه در عرصه هاي گوناگون سياسي، فرهنگي، اقتصادي، نظامي و علمي نيز اثبات شده است. برخي از افرادي كه با اين موضوع مخالفت مي كنند براي اين است كه هنوز پاسخ سؤالاتشان را نگرفتند، ولي برخي ديگر به فوايد آن پي بردند، به همين دليل به دنبال منحل كردنش هستند، چرا كه حافظه تاريخي شان به آنها مي گويد گرچه در قضيه مشروطيت ليبراليست ها موفق شدند، ولي در نهايت اين اقدام به شكست انجاميد.

وي ادامه داد: در نهضت ملي شدن صنعت نفت نيز به همين ترتيب بود. اما در پيروزي انقلاب اسلامي دشمنان ما با وجود تلاش هاي بسيار نتوانستند شكست مان بدهند. منافقان، ترور سران نظام، جنگ تحميلي با بدترين بمب هاي شيميايي، محاصره اقتصادي و... هيچ يك به سرانجام نرسيدند، زيرا ولي فقيه به عنوان يك محور در تمام مسائل حضور داشتند. اينها مي دانند اگر ايران همچنان با عنصر ولايت فقيه پيش برود، تبديل به يك ابرقدرت مي شود. جهان از انقلاب ايران مي ترسد، چرا كه موجب گسترش اسلام و تشيع در سراسر دنيا شده است. براي فهم اين مطلب همين بس كه بدانيد تيراژ قرآن در كشورهاي غربي چند برابر انجيل است.

چگونه خدايي را كه نمي بينم پرستش كنم؟
اين استاد دانشگاه در ادامه درباره پرستش خدايي كه ديده نمي شود يادآور شد: خدا را بايد به وسيله قلب ديد، نه چشم. آنچه ممكن است داشتن درك قلبي از خداست. انساني كه ايمان قلبي دارد و حاضر است جان و مالش را در راه او بدهد، يعني خدا را ديده، البته با چشم دل، نه چشم سر. وي همچنين در پاسخ به اين پرسش كه آيا صحت دارد كه در اطراف كعبه كاخ فراماسونري بنا شده است، اما آل سعود هيچ گونه حركتي براي مقابله با اين اقدام انجام نداده است؟ تصريح كرد: من چيزي در اين باره نشنيدم، ولي تا آنجا كه مي دانيم فراماسونري در تقويت وهابيت تلاش زيادي مي كند. امروز بزرگترين مانع صهيونيست ها حزب الله است كه اعضاي آن شيعه هستند، ديگري نيز حماس و جهاد اسلامي از اهل سنت است.

وي اظهار كرد: اين سه جريان، بيش از صهيونيست ها از وهابيت ضربه مي خورند. اين به معناي هم پيماني وهابيت با صهيونيست است و همان طور كه مي دانيد صهيونيست ها عوامل اصلي فراماسونري در دهه هاي اخير هستند.

ولايت حقيقي
خسروپناه درباره معناي ولايت حقيقي كه در سوره مائده آمده است، نيز گفت: اين همان معنايي است كه در غدير پيامبر(ص) فرمودند «من كنت مولاه، فهذا علي مولاه». يعني ولي زمام امور را در اختيار دارد و صراط مستقيم را به شما نشان مي دهد، از اين رو جانش از جان شما مهم تر است؛ البته در اينجا منظور امام معصوم(ع) است.
وي در ادامه در پاسخ به اين پرسش كه آيا در نظام جمهوري اسلامي ايران ولي فقيه مي تواند اقدام اشتباهي انجام دهد؟ اظهار كرد: بله، كسي ادعا نمي كند ولي فقيه معصوم است. ايشان مامورند كه احكام اسلام را پياده كنند. اما اگر گناه كرد يا اشتباهاتش زياد بود، مجلس خبرگان بايد عزلش كند. عدالت و تقواي او مانع از انجام گناه و اشتباه است. ولي اگر مجلس خبرگان تشخيص داد كه ولي فقيه اين دو را از دست داده، بايد تغييرش دهد.

¤ خدمات متقابل اسلام و ايران
نشست پاسخگويي به شبهات سياسي و اعتقادي، با سؤال هاي شفاهي دانشجويان ادامه پيدا كرد و حجت الاسلام خسروپناه به آنها پاسخ داد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه آيا تعارض بين اسلام و ايران معنا و مفهومي دارد؟ تصريح كرد: وقتي ما اسلام را پذيرفتيم، ديگر شاخص مان براي سنجش هر چيز معيارهاي اين دين الهي است. غرب را هم با اسلام مي سنجيم و آن دسته از آموزه هاي آن كه با اسلام مطابقت دارد را مي پذيريم؛ مثلا بسياري از علومي كه به دست مي آورند با اسلام منافاتي ندارد، پس ما هم از آنها استفاده مي كنيم. داستان ايران و مليت هاي ديگر هم همين است. شاخص اسلام است، اما اينكه آيا ايراني بودن با اسلام تعارض دارد، بايد بگويم خير، چنين نيست.

وي ادامه داد: البته سنت هايي در برخي دوره ها داشته ايم كه با دين تعارض داشتند و ما هم با آنها مخالفيم. در اقوام عرب نيز چنين است، براي مثال امروزه اعراب درگير جاهليت جديدي هستند كه شباهت زيادي به جاهليت صدر اسلام دارد. شهيد مطهري نيز در كتاب «خدمات متقابل اسلام و ايران» به خوبي توضيح داده اند كه ايران چه قدر به اسلام خدمت كرده و اسلام تا چه اندازه در رشد ايران موثر بوده است. اگر در برخي نكات هم با يكديگر تعارض دارند، به معناي تعارض ذاتي اين دو با يكديگر نيست.

اما سؤالات دانشجويان به اينجا ختم نشد يكي از دانشجويان پرسيد: منظور از «جام زهر» در ادبيات ديروز و امروز انقلاب اسلامي چيست، آيا امام جام زهر نوشيدند كه قطعنامه را امضا كردند؟ از سوي ديگر رئيس جمهور در سخنانشان گفتند ما جام زهر را به دشمن مي دهيم، اين دشمن چه كسي است؟
خسروپناه در پاسخ به اين پرسش گفت: ما در دوران دفاع مقدس توانستيم عمليات هاي خيلي خوبي نظير فتح المبين، بيت المقدس و... را با موفقيت انجام دهيم. در آن زمان با توجه به اينكه موفق به پس گرفتن خاكمان شده بوديم، حاضر بوديم قطعنامه را بپذيريم، اما صدام از نظر نظامي قابل اعتماد نبود و ممكن بود پس از امضاي اين توافق هم به ايران حمله كند، از اين رو ما جنگ را ادامه داديم. وارد خاك عراق شديم و پس از آن عمليات والفجرها شروع شد تا اينكه در والفجر ۸ فاو را گرفتيم. تا سال ۶۵ هم توانستيم عمليات هاي موفقيت آميزي داشته باشيم. ولي در سال ۶۶ ديگر توان انجام عمليات در جنوب را نداشتيم.

وي ادامه داد: مردم مثل سال هاي گذشته از جنگ استقبال نمي كردند و در زمان اعلام نيرو افراد كمتري داوطلب مي شدند. قدرت لجستيكي هم ضعيف شده بود. در اين شرايط صدام طي عملياتي در جنوب، تا نزديكي هاي اهواز پيش آمد. امام پيام دادند كه مردم براي دفاع به جبهه بروند. جمعيت زيادي راهي شدند و عراقي ها را به عقب راندند.

اين استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: قبل از حمله عراق به ايران، ما عمليات كردستان را به خوبي انجام داده بوديم، در آن زمان صدام دعوت به امضاي قطعنامه كرد و آقاي هاشمي هم به اين نتيجه رسيد كه ديگر وقت پذيرش آن رسيده است و از صياد شيرازي كه در آن زمان فرمانده نيروي زميني ارتش بود پرسيد كه آيا مي تواند به جنگ ادامه دهد؟ او هم گفت به شرطي كه نيازهايم را تامين كنند. از محسن رضايي هم پرسيد، ايشان هم گفتند به شرط داشتن يك سري امكانات مي توانم ادامه دهم.
وي همچنين در پاسخ به اين ابهام مبني بر اين كه بعضي ها مي گويند اين امكانات در پادگان ها وجود داشته، ولي در اختيار رزمنده ها گذاشته نمي شده است يادآور شد: اين طور نبوده، ما حتي نيرو هم كم داشتيم. در همان زمان هر يك نيازهايشان را نوشتند و آقاي هاشمي اين نامه ها را پيش امام برد. اين زماني است كه هنوز ما در كردستانيم و صدام عمليات جنوب را انجام نداده است. امام در آن موقع قطعنامه را پذيرفت و گفت براي من مانند جام زهر است. آيا منظور اين بود كه جام زهر را آقاي هاشمي، صياد شيرازي يا محسن رضايي به امام داد؟ بي شك اينطور نبود، اگر چنين بود كه بايد بي درنگ همه اين افراد را كنار مي گذاشتند.

جام زهر يعني انتظار امام اين بود كه مجموعه دولت و ملت چنان متحد شوند كه صدام را زمين بزنند، نه اينكه ما قطعنامه را بپذيريم. آنچه امام(ره) مي خواست سقوط صدام و نجات مردم عراق بود، نه تصرف آنجا. البته امام جنگ را شروع نكرد و آنها آغازگر بودند، ولي حالا كه شروع شده بود، مي خواستند به وسيله اين دفاع، صدام را از بين ببرند. مسلما وقتي رهبري به اين هدف نرسد، ناراحت مي شود. اما اينكه مجرم شخص خاصي است، بايد بگويم خير. جالب است بدانيد پس از امضاي قطعنامه صدام عمليات جنوب را آغاز كرد و اين نشان دهنده همان مسئله قابل اعتماد نبودن اوست. البته ما طي يك شبانه روز توانستيم او را شكست دهيم و به اين ترتيب جنگ پايان يافت.

منبع: کیهان