پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
 
۱
۲

چند سوال درباره پروژه غذاهراسی درایران

شنبه ۳ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۱۷:۰۶
کد مطلب: 387869
وزارت بهداشت و کمیسیون بهداشت و درمان مجلس مسئولیت سلامت جامعه را برعهده دارند و سلامت روانی جامعه نیز بخش مهم این وظیفه است. آیا تهدید سلامت روانی و بازی با اعصاب مردم و تزریق نگرانی به مردم در راستای این رسالت است؟
به گزارش جهان به نقل از شهروند، صبح چهارشنبه به‌عنوان مدیر بخش خصوصی در همایش روز جهانی غذا در سالن اجلاس سران کشورهای اسلامی شرکت کردم. با توجه به همایش‌های سال‌های گذشته، ذهنیتم این بود که از دست‌اندرکاران صنعت غذا که بار ١٥‌درصد اشتغالزایی و ٣‌درصدی تولید داخلی را بر دوش می‌کشند، تجلیل می‌شود. اما این خوشبینی خیلی طول نکشید چراکه وقتی متولیان و دست‌اندرکاران بخش بهداشت و سلامت کشور ازجمله وزیر محترم بهداشت، معاون غذا و دارو و رئیس کمیسیون بهداشت مجلس پشت تریبون رفته و داد سخن راندند، یک لحظه گمان کردم در جلسه محاکمه صنعت غذا نشسته‌ام.

متاسفانه یک بار دیگر «محصولات کشاورزی و غذایی تولید داخل سراسر زیان‌بار و سرطان‌زا و غیربهداشتی و مخرب سلامت جامعه است.» ترجیع‌بند سخنان مسئولان شد و درنهایت مردم به‌عنوان مقصر معرفی شدند؛ چه آنان که تولیدکنندگان محصولات کشاورزی و مواد غذایی‌اند به جرم تولید و چه آنان که مصرف‌کننده‌اند به جرم عدم دقت در خرید. این وضع تاحدی آزاردهنده شد که سرانجام وزیر بهداشت را به واکنش واداشت و وی در بخشی از سخنانش به چنین رویکردی انتقاد کرد.

به هر حال از ذهنیت اشتباه! بنده درخصوص همایش روز جهانی غذا که بگذریم، به‌عنوان کسی که بیش از دو دهه در عرصه صنایع غذایی فعالیت دارم از متولیان پروژه «غذاهراسی» سوالاتی دارم که در ذیل آمده است. امیدوارم به این پرسش‌ها با نگاه سیاسی نگریسته نشود.

١- آیا دوستان گمان نمی‌کنند نهضت مواد غذایی هراسی که با هر نیتی (اعم از دلسوزانه یا... ) به راه انداخته‌اند هیچ خروجی جز تضعیف صنایع داخلی، گرایش به مصرف کالاهای مشابه وارداتی، تضعیف صادرات، تشدید بحران اشتغال و... ندارد؟ آیا بهتر نیست اگر تخلفی مشاهده می‌شود به جای برخوردهای پوپولاریستی، با نگاه علمی-تخصصی و با روش‌های کارشناسی اولا ریشه‌یابی شده که از تکرار آن پیشگیری شود و ثانیا با متخلف برخورد قانونی و منصفانه و به دور از هیجان صورت پذیرد؟

٢-جای سوال جدی است که چرا همواره بخش‌های دولتی و نهادهای دست اندرکار دولتی نظیر وزارت بهداشت، اداره استاندارد، وزارت صنعت و... به جای پاسخگو بودن در این موارد انگشت اتهام را متوجه بخش خصوصی و مردم می‌کنند؟

چرا به جای فرافکنی پاسخ نمی‌دهند که اگر صنعت غذا از نظر ایمنی و بهداشت دچار مشکل است چرا تاکنون اقدامات پیشگیرانه به‌عمل نیاورده‌اند، استانداردهای مطلوب تدوین نشده، نظارت‌های شایسته به‌عمل نیاورده‌اند و حال که وضع - به زعم آقایان- نگران‌کننده است چرا بابت قصور و تقصیر‌های خود از جامعه عذرخواهی نمی‌کنند؟ چرا اشکالات خود را برعهده نمی‌گیرند. چرا مسببان این معضلات توبیخ و به افکار عمومی معرفی نمی‌شوند؟

٣- وزارت بهداشت و کمیسیون بهداشت و درمان مجلس مسئولیت سلامت جامعه را برعهده دارند و سلامت روانی جامعه نیز بخش مهم این وظیفه است. آیا تهدید سلامت روانی و بازی با اعصاب مردم و تزریق نگرانی به مردم در راستای این رسالت است؟ آیا این‌که هر روز به بهانه‌ای اعلام کنیم که محصولات کشاورزی و غذایی مضر است و زیان‌بار و سرطان‌زاست، دردی را از جامعه درمان می‌کند؟ آیا باید از مواردی چون سلامت و بهداشت و صنعت و ایمنی مواد غذایی جهت تنظیم نطق‌ها و بیانیه‌هایی که تنها در زمان رقابت‌های انتخاباتی کارکرد دارد، استفاده ابزاری کنیم؟ ٤- پرواضح است این نوشتار درصدد دفاع از متخلفان معدود صنعت غذا نیست که عمیقا معتقدم برخورد اصولی، صحیح، قانونی، منصفانه و از مسیر منطقی و علمی و کارشناسی با متخلف، موجب تقویت صنعت خواهد شد. طبیعی است که در ١٢٠٠٠ واحد صنعتی فعال به‌هرحال تخلفاتی هم روی می‌دهد که قانون راه برخورد با آن را پیش‌بینی کرده است.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


محمد ازمشهد
Kuwait
من بانظر شمتا موافق نیستم شما درجریان صنعت مواد غذایی نیستی واز روی همین عدم درجریان نبودن حرف میزنی ومقاله مینویسی واقعاً وضعیت مواد غذایی مردم در حالت هشدار هست همه چیزو به سیاست ربط ندهید لطفاً
با سلام اینجانب با دارا بودن مدرک کارشناسی ارشد بهداشت محیط و 20 سال تجریه در این زمینه بایستی بگوییم که مسئله غذا هراسی هم صحت دارد و هم این که ندارد از یک سو این موارد سالهای متمادی در جریان است و از طرفی نمیشود منکر آن شد و اما نکته جالب توجه این موضوع زمانی است که چرا اکنون این مسئله را به بوق و کرنا کرده اند و دوستانی که سالها در این خصوص هشدار داده و یا میدانند چرا کسی توجهی نکرد و چرا کمیسیون بهداشت در قبل این موضوعات سکوت می کرد مگر قضایای برنج هندی فراموش شده مگر موضوعات آلودگی برنج ایرانی به سرب چرا رسانه ای نمی شود و یاآلودگی آب دریای خزر و آلودگی آب خلیج فارس را می شود کتمان کرد آیا سالهاخیانت به سیستم آب و خاک و اکوسیستم آب خاکی قابل فراموشی است و قطعا پاسخ اکوسیستم در جایی مانند مواد غذایی بروز خواهد کرد اما جای سئوال است که چرا اکنون وزیر محترم بهداشت به این طبل می نوازد و در سایه و سکوت خبری آقای دکتر ندافی مدیر کل سلامت محیط و کار که در مقابل موضوعیت روغن پالم و بنزین های آلوده در مقابل وزیر بهداشت ایستادگی نمود از کار برکنار نمودنند و شخصی غیر تخصصی را بعنوان مدیر کل انتخاب نمود قطعا آقای وزیر و دکتر دیناروند نا خودآگاه وارد موضوع و جریان سیاسی شده اند
و از طرفی آلودگی طبیعی در مواد غذایی از ابتدای خلقت بوده و هست و اما این این آلودگی در دوهه اخیر برای رسیدن به خودکفایی از یک سو و خشک سالهایی پی در پی در چند سال اخیر از سوی دیگر و برداشت بیش ار حد از معادن و ذخایر طبیعی از سو دیگر و نبود هیچ کنترلی برای خروج پساب این فعالیت ها توسط افراد نا آگاه و وابسطه به دولتها همیشه بوده و هست و این خیانت نیز قابل جبران نیست و از طرفی وجود افراد سودجو و فرصت طلب در صنایع تبدیلی غذایی و واردکنندگان مواد غذایی با کیفیت پایین در این دو دهه نیز موجود بو.ده و هست و کسی قطعا منکر این موضوع نمی تواند باشد ولی آیا آقای وزیر با سواد بهداشت و کمیسیون بهداشت و درمان و دکتر دیناروند نمی توانند این معضل را مرتفع نمایند آیا واقعا بجزء غذا مواردی مانندآلودگیهای آب ، هوا ،تشعشات پرتوزا،امواج رادیویی ،پارازیت،رها سازی فاضلاب های کنترل نشده بیمارستانها و صنایع و معادن و پالایشگاهها، دود اتومبیل ،تغییر زندگی مردم از سنتی به مدرن،استفاده نابجا از اتومبیل، عدم تحرک ، استرس ها و فشارهای روانی بعلت تبیض ها،موضوع تحریم و نبود دارو و تجهییزات پزشکی ، وحتی عدم تجربه و کم سوادی پزشکان در امر طبابت،گرایش وزارت بهداشت از پیشگیری به درمان مانند مظلوم ماندن بهداشت و توجه به درمان برای پر کردن جیب پزشکان بعنوان جزیی از سیاست اشتباه وزارت بهداشت ،ورود و استفاده از سموم غیر مجاز در کشاورزی ، استفاده نابجا از سموم و داروهای حیوانی و گیاهی ،سو استفاده از موقعیت و وضعیت کشور توسط بعضی از واردات کنندگان متصل به افراد خاص که همچنان نیز در این صنایع می تازند ،استفاده نابجا از کودهای شیمیایی یزای حاصل خیزی زمین و هزاران مورد دیگر که قطع مدیران مسئولان و وزرای گذشته و حال در این خصوص مقصر بوده و هستند جای کتمان نیست اما متشنجج کردن اذهان از سوی وزیر محترم جای سئوال دارد
و اما نکته آخر برای شفاف سازی برای شخص آقای وزیر و سایر افراد و مدیران دولتی لطفا به موضوع تحقیقات صورت گرفته برروی سلامت شهروندان تهرانی بیش از 7500 ماده مختلف را بررسی نمودند که تاثیر آین مواد در حد نرمال بوده ولیکن مسائلی وجود دارد که مخربتر از این 7500 مواد است مانند استرس ،نبود شادی در زندگی ایرانانیان و ناامیدی به آینده مواد مخدر از بین رفتن عاطفه گرایش به مادیات بخصوص در دوهه اخیر،و موضوعاتی از این قبیل نیز زا نباید فراموش کرد