بی دلان صاحب دلق!
جمعه ۱۰ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۰:۲۳
کد مطلب: 372568
مدیریت سایت خبری «انتخاب» با گرایش «التفات به آیت الله هاشمی رفسنجانی» در وجیزه ای جدید الانتشار و در راستای اثبات بی صلاحیتی «محمود احمدی نژاد» جهت تصاحب کرسی ریاست جمهوری ایران استناد به ملاقات احمدی نژاد با هاشمی رفسنجانی بمنظور کسب تکلیف جهت کاندیداتوری در سال 83 از محضر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام کرده و خبر از آن داده که آیت الله رفسنجانی بعدها و در پاسخ به سوال ایشان (مدیر سایت) مبنی بر آنکه:
« وقتی احمدی نژاد ماهها پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۸۴، به حضورتان رسید و برای حضور در انتخابات کسب تکلیف کرد، واکنش شما چه بود؟» ابراز داشته:
آیت الله خنده ای کرد و این گونه پاسخ دادند که:
«اصلا او را این اندازه نمی دانستیم، برای همین گفتم این همه که کاندیدا شده اند، خب تو هم بیا کاندیدا شو!»
بی تردید «آیت الله» ناخواسته با پاسخ خود دریائی از معرفت را در اختیار قرار داده اند تا از آن طریق بتوان به چیستی و چرائی سقوط یکی از ارکان انقلاب از سکوی معدلت به حضیض تفرعن و انانیت واقف شد!
بیرون از بحث «صلاحیت یا بی صلاحیتی احمدی نژاد» مشکل هاشمی رفسنجانی همین نگاه متفرعنانه و پر کبر و نخوت است که به ایشان رخصت آن را می دهد تا با اعتقاد به محوریت خود و نگریستن از موضع فرعونیت و نگاه از بالا، انسان ها را با «مکیال خود» داوری کند و توزین نماید و مظنه زند!
تفرعنی که با شدت و ضعف پایوران ایرانی را به خود آغشته و مشابه آن را سال 75 دیدیم وقتی که «حجت الاسلام محمد خاتمی» سودای ریاست جمهوری کرد و در سفر انتخاباتی اش به شیراز وقتی استاندار وقت (جهرمی) با اکراه میزبان خاتمی شد در مقام ابراز چاکر سالاری نسبت به پدر زن خود (حجت الاسلام ناطق نوری) و اثبات تفرعن و انانیت مسبوق به سابقه نزد چنین پایورانی، در دفتر خود و در مقام میزبانی و خطاب به میهمان خود (خاتمی) با طعنه و نیشخند فرمودند:
شما هم می خواهید رئیس جمهور بشید!!!؟
نیشخندی که هم در 76 و هم در 84 مقهور سنت خداوند شد و تبسم چنان مدعیان صاحب دلقی را مبدل به تلخند کرد تا اینک بتوان خاقانیانه ایشان را انذار داد که:
هان ای دل عبرت بین از دیده نظر کن هان
ایوان مدائن را آیینه عبرت دان
یک ره ز لب دجله منزل به مدائن کن
وز دیده دوم دجله بر خاک مدائن ران
...
امروز گر از سلطان رندی طلبد توشه
فردا ز در رندی توشه طلبد سلطان
گر زاده ره مکه تحفه است به هر شهری
تو زاد مدائن بر سبحه ز گل سلمان
