خیزش سبز ادبی

انتشار اشعار نغز و پرمغز شاعر گرانسنگ معاصر، احمد پورنجاتی (مشهور به الف. پ) مسئول سابق نظام و آزادی‎خواه فعلی، موجی از شور و نشاط را در جامعه ادبی ایران پدید آورد. شاعران بسیاری در حمایت از ایشان به شور و شعور آمدند و سویدای دل خود را بر کاغذ نگاشتند تا مرهمی برای آلام شاعرانه ایشان باشند. توجه شما را به این غلیان احساسات که در قالب کلمات فراهم آمده است جلب می‎کنیم. با این تذکر که در هر بند، شعر اول متعلق به استاد پورنجاتی و شعر دوم متعلق به شاعران جواب‎دهنده به ایشان می‎باشد:

دگردیسی
سروده احمد پورنجاتی

من زندانی نخواهم شد
زندانی گذشته‎ای که بی‎هیچ دغدغه و واهمه، از سر علم‎الیقین، رهایش کرده‎ام
زندانی خواب‎آلوده آینده‎ای موهوم، رمانتیک، احساسی و شتابزده
زندانی شعبده‎بازی و تردستی انواع هزار دستان، با هر نام و نشان
زندانی فهم دیگری ـ هرکس که باشد ـ
زندانی ششلول‎بندان و چکمه‎پوشان، حتی اگر زندانبان باشند


دگرباشی
سروده  هیلا سمیعی

من باز نخواهم گشت
دیگر در جمعیتی از ارزش‎‎ها دفاع نخواهم کرد
من عوض خواهم شد
ساعت‎‎های خوش را به سیما بازخواهم گرداند
و بازیگرانش را ممنوع‎الکار نخواهم کرد
و از کرخه تا راین را
برای آن‎که در تلویزیون انحصار قابل پخش شود
قیچی قیچی نخواهم کرد
من عوض شده‎ام
من از همه بیزارم، من از خودم، آن خودِ سابقم بیزارم
باور کنید من عوض شده‎ام
من این‎روز‎ها آزادی را دوست دارم و عشق را دوست دارم و کلا دوست دارم
پس‎ای آزادی، توبه مرا بپذیر
حتی اگر به علم‎الیقین باور داری که باز هم دروغ می‎گویم
به روی خودت نیاور
و دیگر هیچ




روز‎های خر
سروده فرشید روحی (مایکل)

کسی مکان مرا لوطی‎خور کرده است
کسی‎که پیش از این به قدر وسع خورده است
کسی شده است عابد و زاهد و مسلمانا
اگرچه خودش به اندازه کافی برده است
به لحظه لحظه این‎روز‎های خر سوگند
دلم ز عینک و پشمک و مسئولین سابق در خودش گره خورده است
ای دمِ روباهیِ من که بسیار پرپشمی
به این گوسفند‎ها بگو اگر ما دوباره بیاییم
ایران گلستان خواهد شد، و الان خیلی دلمرده است




سروده احمد پورنجاتی

کسی زمان مرا پیش‎خور کرده است؟
کدام دزد دغل ساعت مرا برده است؟
به لحظه لحظه عمر شب سگی سوگند
دلم ز هرچه بت و خرقه و قباست آزرده است
خدای من! گرچه در کنار من و غمگسار منی
ولی بدان که خدای ستمگران مرده است.


منبع: پنجره