متأسفانه منبعشناسی و رصد کردن تحولات و وقایع جهان اسلام در مراکز پژوهشی کشور مورد اعتنا نیست. منبع شناسی مادرِ پژوهشها و مطالعات راهبردی است و ما تا منبع شناسی نکنیم، متوجه ماجراهایی پیرامونمان نخواهیم شد و نقاط ضعف و قوت خود و حریف را نخواهیم شناخت
میکند و از این نوع آثار بسیارند.
باید توجه داشت که در موارد بسیاری، اختلافات میان پیروانِ شخصیتهای بزرگ اسلامی است و نه میان خود آنان، وقایع دردناکی که میان شیعه و حنابله رخ داده است، منافی با رویکرد شخص احمد بن حنبل بود.
عربستان سعودی در جهت مرجعیت بخشیدن به عقیده وهابی رسمی شد، مرحوم آیتالله میرزا خلیل کمرهای است. برای مثال در صفحه ۲۱۲ کتاب «سروش مقدس وادی ایمن مکه و مدینه – اسمعی یا حجاز» مینویسد:
اما امروزه به صورت روزانه با اخبار، منابع و وقایع شیعههراسی (اعم از تکفیر و تهدید و ترور) در سراسر جهان اسلام مواجهایم. این بسامد ضرورت ایجاد تحول در شیوة مطالعه درباره جهان اسلام و به ویژه منطقه موسوم به خاورمیانه را به صورتی روزافزون خاطرنشان میکند
مهدی بروجردی که از آثار مهم در پاسخ به شبهه تحریف قرآن و رد اتهامات برخی شیوخ وهابی است.