اینجا تهران ۳ روز بدون رهبر
جمعه ۲۲ مهر ۱۳۹۰ ساعت ۱۳:۲۸
کد مطلب: 190749
اصلا قرار نیست مرثیه بخوانیم و توی سرمان بزنیم فقط می‌خواهیم بگوییم که دلتنگیم؛ دلتنگ برای آقایمان، برای رهبرمان، بغض گلویمان را گرفته شاید هم راه نفس‌مان را، آخر عادت داریم نه بهتر بگوییم دل بسته‌ایم به نفس‌های پیر ِشهرمان، به رهبرمان.
شده ایم مثل آنهایی که منتظرند کسی برگردد؛ ۳ روز است شما رفته‌ای و این ۳ روز یک عمر صد ساله شده است برای ما، ثانیه‌ها لنگان لنگان می‌روند و انگار قرار نیست به مقصد برسند و ما حال که فهمیده‌ایم سفرتان یک هفته دیگر ادامه دارد عجیب دلتنگ شده‌ایم برای خودتان، برای بیتتان، برای دیدارتان، برای روزهایی که لطف خدا قسمت ما میشد و نماز می‌خواندیم پشت سرتان...
اینجا تهران است ۳ روز بدون حضور شما... این شهر هزار رنگ و لعاب من این روزها جان ندارد نیمه جان شده است شاید هم مرده است نمی‌دانم فقط می‌دانم همه شهر چشم شده‌اند سر راهتان...
یاد اس ام اس‌های پارسال می‌افتم و سفر به قمی که ۹ روز طول کشید، بچه می‌گفتند:
شهر تهران بی تو از دل و دلبر خالیست/عشق برگرد كه حال من ودل طوفانیست/وقت آنست كه با حضرت حافظ خوانیم / ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
خشک سالی شده، ای بارش باران برگرد / جانشین خلف پیر جماران برگرد / نفست حافظ این شهر گناه آلود است / نازنین رهبر ما زود به تهران برگرد
نمی‌دانم برای برگشتنت باید احساسی بنویسم و از بی‌تاب شدن ستاره‌ها و نخل‌ها و دل‌هایمان برایت بگویم یا از این شهر پر فریب...فقط می‌دانم که می‌خواهیم برگردید همین...
۰۱
خدا رهبرمون رو حفظ كناد ان شاءالله
گفتي مرثيه سرايي نمي كنم اما غير مرثيه سرايي چيزي نيست. من كه اين متن را مي نويسم بچه كرمانشاه هستم، ضمن احترام به روحيه آرمانگرايانه شما مي خوام بگم كه ايران فقط تهران نيست. كاش مي نوشتي چقدر كرمانشاه درد دوري 23 ساله را تحمل كرده. كرمانشاه كمتر از تهران نيست. استقبالي كه از آقا تو كرمانشاه شد شايد به نسبت جمعيت در كل كشور بي نظير بوده باشه. آيا اين تجديد بيعت كرمانشاهيان پهلوان منش و اين اوج مشروعيت آقا و نظام جمهوري اسلامي ارزش نبودن يك هفته اي آقا در تهران را براي شما نداشت. يا حق برادر.
خطاب به این دوست غیرتمندمون عرض می کنم منم به عنوان یه تهرانی هم به وجد اومدم از این سنگ تمومی که دلاوران کرمانشاهی گذاشتن و هم کلی دعاگوشون شدم که با این استقبال کم نظیر تیری به قلب دشمنان دین و ولایت زدن اما این نوشته به نظر من بیشتر حکایت دلتنگی مردم تهران بود نه اینکه بخواد مردم تهرانو از دیگران بهتر بدونه یا هر حرف دیگه ای از این دست که به نظر من اختلاف برانگیز و تفرقه افکنه از دلاوران این مرز و بو م بعیده اینطور ی نظر بدن
کار خوب و وحدت آفرینتونو با این تفکرات غلط خراب نکنید
کار خوب و وحدت آفرینتونو با این تفکرات غلط خراب نکنید
من اهل قمم سال گذشته همین روزها سنگ تمام گذاشتیم وهنوز هم بادیدن فیلمهایش ازاین ابراز ارادت و علاقه به رهبر و مولایم در شهر و دیارمون برخود میبالم و اکنون دست و پای غیور مردان کرمانشاهی را میبوسم که چنین ولایت مدارانه رهبر را در آغوش خود گرفتند
غرض رفیقمان هم دلنوشته ای بود در فراق یار من جای تهرانی ها بودم تا آقابرگردند تهران آن شهر پرگناه را ترک میکردم
و کرمانشاهی های عزیز و سرافراز قدر بدانید که شبی که رهبر بروند غم عالم دلتان را میگیرد از شدت دلتنگی
غرض رفیقمان هم دلنوشته ای بود در فراق یار من جای تهرانی ها بودم تا آقابرگردند تهران آن شهر پرگناه را ترک میکردم
و کرمانشاهی های عزیز و سرافراز قدر بدانید که شبی که رهبر بروند غم عالم دلتان را میگیرد از شدت دلتنگی
انسان وقتی حرف دلش را عاشقانه می نویسد منطق کنار می رود و این عیب نیست که کسی بگوید اقا برگرد تهران . این یعنی لحظه لحظه بودنت نعمتی است. گرچه اقا هرکجا باشند سایه لطف الهی بر زمین و زمان جاری است اما واقعا قبول کنید دلتنگی برای ولایت یک چیز دیگر است یادم است وقتی اقا امدند اردبیل و رفتند یکی دوهفته دلتنگ بودیم . نه اینکه توقع داشته باشیم بیاید همیشه در اردبیل باشد ولی دل را کاریش نمیشه کرد.. پس به مومنین تهرانی خرده مگیرید؟
چرا تهران را شهر پرگناه توصیف می کنید؟ مگر این همه مجالس دعا و تکیه ها و حسینیه ها و مهدیه ها و مساجد کوچه و خیابان و دانشگاهها و اعتکافها و عزاداریها و کمک رسانیهای به هم‌نوع و ... را نمی بینید؟؟ چرا فقط سیاهی ها را نشان می دهید؟ چرا باید از تهران برویم؟ ما در ام القرای اسلام می مانیم و شهرمان را به نامحرمان وانمی گذاریم. خدا را شکر که در این تهران هم علمای بزرگی هستند و خدا را شکر که همین تهران، نائب امام زمان(عج) را چون نگینی در میان گرفته است. ما به اماممان می بالیم و اهل کوفه نیستیم که او را ترک کنیم و به بهانه ایمان نصفه کاره مان با غرور از شهر خارج شویم.
اینکه برخی دوستان دلتنگی مومنینن تهران برای رهبری رو دست آویزی برای تاختن به تهران می کنن نشان از بغض و کینه است که نباید در دل مومن باشه و این شرم آوره که کسانیکه خودشونو طرفدار رهبر می دونن اینطور مردم تهرانو خطاب قرار بدن
در 8 ماه اوج فتنه اگر پایداری و رشادت مردم تهرا ننبود و پا در رکاب رهبری نبودن چیزی از انقلاب باقی نمی موند و اصلا فرصتی به دیگر شهرستانها داده نمی شد تا بخوان کاری بکنن بارها ضد انقلاب در تهران که در مرکز توجهات دنیاست قصد ضربه زدن به انقلابو داشتن که با سد آهنین مونین تهران مواجه شدن حالا یه عده که به هر دلیلی از مردم تهران عقده دارن به بهانه رهبری میان و هجویات نثار مردم مومن این خطه می کنن
در 8 ماه اوج فتنه اگر پایداری و رشادت مردم تهرا ننبود و پا در رکاب رهبری نبودن چیزی از انقلاب باقی نمی موند و اصلا فرصتی به دیگر شهرستانها داده نمی شد تا بخوان کاری بکنن بارها ضد انقلاب در تهران که در مرکز توجهات دنیاست قصد ضربه زدن به انقلابو داشتن که با سد آهنین مونین تهران مواجه شدن حالا یه عده که به هر دلیلی از مردم تهران عقده دارن به بهانه رهبری میان و هجویات نثار مردم مومن این خطه می کنن
