به گزارش سرویس زنان جهان؛ مدتی است اعظم السادات فراحی همسر محمود احمدی نژاد بنا به پیشنهاد مسئول سابق شورای فرهنگی اجتماعی زنان «منیره نوبخت» به جمع زنان تصمیم گیرنده در شورا ی فرهنگی اجتماعی زنان که زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی است پیوسته است.

گفته می شود خانم فراحی به این علت به این شورا پیوسته است که ضرورت داشته علاوه بر رئیس مرکز امور زنان ریاست جهوری فرد دیگری نیز از قوه مجریه در این شورا حضور داشته باشد و همسر رئیس جمهور می تواند گزینه مناسبی باشد این در حالی است که منتقدین به این تصمیم معتقدند از قوه مجریه غیر از رئیس مرکز امور زنان نمایندگان دیگری از وزارت خانه ها حضور دارند که عدد نمایندگان قوه مجریه را بسیار بالاتر می برد از سویی صرف همسر رئیس جمهور بودن نباید عاملی برای حضور در یک جمع تخصصی مسائل زنان باشد و این مسئله بر روند تخصصی فعالیت های این شورا تاثیر گذار خواهد بود.

اعظم السادات فراحی دانش آموخته حوزه آموزش و پرورش است و در بسیاری از سفرهای رئیس جمهور چه سفرهای استانی و چه سفرهای بین المللی همراه اوست.

وی همچنین از همراهان ویژه رئیس جمهور در سفر به نیویورک بوده است که همسران آقایان مشایی، بقایی، نجار، هاشمی ثمره وی را در این سفر همراهی می کرده اند.

البته حضور همسران رئیس جمهور ها در سفرهای خارجی مسئله تازه ای نیست و معمولا در حاشیه بسیاری از نشست ها و فعالیت های سیاسی همسران رئیس جمهور نقش خود را دارند که نگاهی به فعالیت های خیر النساء گل همسر رئیس جمهور ترکیه، میشل اوباما همسر رئیس جمهور آمریکا و نمونه های مشابه دیگر ابعاد فعالیت های آنها را نشان می دهد.

آنچه در این زمینه مورد سوال است این است که تا چه اندازه همسران رئیس جمهورها در امور اجرایی و تصمیم گیری یک کشور به صرف همسر رئیس جمهور بودن وارد می شوند؟ و آیا در پیش گرفتن چنین روندی صحیح است یا خیر و آیا حضور همسر رئیس جمهور در جلسه ای که نمایندگان وزارت خانه ها حضور دارند و هر کدام هم رای خود را دارند بر روند تصمیم گیریها موثر نخواهد بود؟

اعظم السادات فراحی نشان داده است فرد فعالی است و حضور پر رنگی در حوزه های تصمیم گیری زنان دارد و همچنین نظرات تخصصی در حوزه آموزش و پرورش ارائه می دهد اما به نظر می رسد آنچه لازم است اهمیت آن یادآوری شود حساسیت ها و انتظارات خاصی است که همسر رئیس جمهور بودن به دنبال دارد و این موضوعی است که به نظر می رسد در بیشتر کشورهای دنیا به آن توجه می شود و البته توجه به سابقه عملکرد همسران رئیس جمهوری های پیشین ایران نیز در این زمینه راه گشا خواهد بود.