سرويس سياسي جهان-هنوز هستند کسانی که سال های دولت سازندگی و "طرح تعدیل اقتصادی" را به یاد دارند. طرحی که نه تنها نتوانست دردی را از اقتصاد آن روز کشور درمان کند بلکه حتی با ایجاد تورم گسترده در برخی اقلام مصرفی و خوراکی مردم، اعتراضاتی را برانگیخت و سرانجام نیز با دستور صریح مقام معظم رهبری، اجرای آن متوقف شد.

طرح مذکور که سبب بالا رفتن نرخ تورم در جامعه شد، توانست سبب ساز ایجاد بحران هایی مانند حادثه خودسوزي پيرزن و اعتراضات مشهد و اسلامشهر در میان قشر مستضعف و محروم جامعه شود. بحران هایی که البته هنوز هم در یاد و خاطره مردم مانده اند.

اخیراً، آیت الله هاشمی رفسنجانی که در دولت سازندگی رئیس جمهور وقت کشور و سکاندار اصلی طرح تعدیل بود، در یکی از دیدارها به قیمت تمام شده گوشت در مقطع فعلی اشاره و بیان کرده است که نرخ تمام شده گوشت در ایران ۱۰ دلار است.

فی الواقع ایشان تلویحاً این نکته را بیان کرده اند که قیمت فعلی گوشت بسیار بیشتر از آن چیزی که باید، هست.

اما سوالی که در راستای صحبت آیت الله هاشمی به ذهن متبادر می شود این است که ایشان که هیچگاه حمایتی از اقدامات مطلوب دولت نداشته اند و از طرفی نسبت به ضرورت اجرای طرح هدفمندی یارانه ها در ایران نیز بیش از هرکس دیگری آگاهی دارند، چرا در مقطع فعلی به ناگاه از قیمت تمام شده گوشت سخن می رانند؟

از آسیب های این طرز سخن در مقطع فعلی و محتوای آن که بگذریم، این صحبت را از جانب کسی می شنویم که به نظر می رسد خود در وهله اول باید نسبت به آنچه که در قصه پر غصه طرح تعدیل بر مردم ایران گذشت، پاسخگو باشد.

آیت الله هاشمی بهتر از هرکسی می دانند که اگرچه طرح تحول اقتصادی در ایران با دشواری هایی همراه است، اما مردم آن هنگام که خدمتگزاری مسئولان امر و در ادامه صداقت آنها را در اجرای امور می بینند، حتما در تحمل این دشواری ها در کنار مسئولان امر قرار می گیرند.

اما همین مردم آن هنگام که دیدند برخی از مسئولان در دولت سازندگی معتقد به له شدن قشر مستعضف هستند و یا در یکی از جزایر تفریحی ایران تفنگ مسابقه دو بانوان را شلیک می کنند، نتوانستند حتی نخستین آسیب های ابتدایی طرح اقتصادی دولت سازندگی را تحمل کنند.

به نظر می رسد پیش از آنکه مردم از شخصیتی مثل آیت الله هاشمی رفسنجانی انتظار اعلام قیمت تمام شده گوشت (آن هم به دلار) و اعتراض تلویحی به گرانی آن را داشته باشند، انتظار این را دارند که ایشان اعلام کنند قیمت تمام شده گوشت در دوران دولت سازندگی چند دلار بود؟ و چرا عزمی برای اصلاح آن نیز تا زمان ورود رهبری و دستور ایشان مبنی بر توقف این طرح، وجود نداشت...؟!

و از همه مهمتر مردم همواره این انتظار را از چهره های دلسوز نظام دارند که همچنان که بیان کننده نقاط ضعف دولت و منتقد آنها هستند، تبیین کننده نقاط قوت دولت و حمایت کننده از کارهای خوب دولتیان نیز باشند.
و تنها در این هنگام است که مردم حرف چهره های سیاسی را حرف خود تلقّی خواهند کرد.