مخالفت افراطیون داخلی حامی واشنگتن به نیابت از آمریکا؛
دولت و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای چرا تا امروز در مقابل این سخنان ساکت مانده‌اند؟
شنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۱۲
کد مطلب: 397164
بویژه اینکه به یاد بیاوریم یکی از آنها فردی است که چندی پیش به حمایت از اسرائیل برخاست و دیگری، همان کسی است که در مجلس ششم، نظام جمهوری اسلامی را متهم به پنهانکاری در موضوع هسته‌ای کرد، آن هم در شرایطی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم چنین ادعایی نداشت و هنوز هم ندارد. به عبارت دیگر این نماینده مجلس در سخنان خود از ماموریتی که اسرائیلی‌ها به آژانس داده بودند هم فراتر رفت و ادعایی را بیان کرد که جز منافقین فرد دیگری هوادار آن نبود.
حالا این افراد یک بار دیگر به میدان آمده و سعی کرده‌اند مواضع یک دهه پیش‌شان را بازتولید کنند. البته چندان دلیلی ندارد که برای پاسخ دادن به ادعاهای کسانی مانند صادق زیباکلام و احمد شیرزاد وقت خود را تلف کنیم ولی چند اشاره کوتاه شاید بی‌وجه نباشد. شیرزاد در این جلسه گفته است ایران هیچ چیز در زمینه دانش هسته‌ای به دست نیاورده است! جمله خوشمزه دیگر او این است که گفته است نمی‌داند چه تفاوتی میان یک ماشین سانتریفیوژ و ۱۰ هزارتای آن وجود دارد!
صادق زیباکلام هم خواسته است یکی از آن ۲۵۰ تخصصی را که گفته میشود همزمان با صنعت هسته‌ای و در دل آن رشد می‌کند، به او نشان دهند.
بدون اینکه هدف پرداختن به جزئیات باشد، صرفا به این موضوع اشاره میکنم که ۳ دسته استدلال در مقابل این مدل از انکار بدیهیات قابل طرح است:
۱- دسته استدلال اول مربوط به این است که مرجع تشخیص اینکه یک کشور صاحب فناوری هسته‌ای هست یا نه و اگر هست تا چه حد در این حوزه پیشرفت کرده آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است نه یک استاد فیزیک در آستانه بازنشستگی که جزوات درسی‌اش را هم در ۲ دهه گذشته تغییر نداده است.
از فردی مانند احمد شیرزاد که اساسا متخصص مهندسی هسته‌ای نیست و هرگز به طور نظام‌مند درباره جنبه‌های فنی و سیاسی این موضوع کار نکرده، نباید تعجب کرد که حتی یک بار یکی از گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای ایران را نخوانده باشد.
در شرایطی که آژانس مکررا و در اسناد متعدد تایید کرده ایران یکی از برترین دارندگان دانش و فناوری هسته‌ای بویژه چرخه سوخت در جهان است، آیا دیگر اهمیتی دارد که قضاوت فردی مانند شیرزاد – که یکی از مسؤولان سازمان انرژی اتمی سال‌ها قبل به من گفت پس از چانه‌زنی بسیار بضاعت علمی بر عهده گرفتن حتی یکی از پروژه‌های این سازمان را هم در خود ندید - چه باشد؟
۲- دسته استدلال دوم مربوط به مجموعه اعترافات مقام‌های آمریکایی و اسرائیلی درباره عمق پیشرفت‌های فنی ایران است. از همه جالب‌تر، این است که همین حالا وقتی مقام‌های دولت آمریکا می‌خواهند با حمله نظامی اسرائیل به برنامه هسته‌ای ایران مخالفت کنند مهمترین استدلالی که مطرح می‌کنند این است که این دانش در ذهن جوانان و دانشمندان ایرانی بومی شده و هیچ دانشی را نمی‌توان با بمباران از بین برد. خب! این چگونه پیشرفتی است که اوباما و نتانیاهو را از حمله به ایران بازداشته ولی احمد شیرزاد حتی قادر به دیدن آن هم نیست؟ آیا نباید نتیجه گرفت ایراد از چشم‌های ایشان است؟
۳- دسته استدلال سوم مربوط است به میزان امتیازهایی که غرب حاضر است در ازای دست برداشتن از فناوری غنی‌سازی به ایران اعطا کند. اگر این فناوری آنطور که شیرزاد و دوستانش عقیده دارند تا این حد عقب مانده و بی‌ارزش بود، چرا باید اربابان آمریکایی آنها حاضر می‌شدند این حجم از امتیازها را برای دست برداشتن از آن پیشنهاد کنند یا در واکنش به اصرار ایران به حفظ آن چنین فشارها و محدودیت‌های عظیمی را بر ایران تحمیل کنند؟
اگر یک ماشین با ۱۰ هزار ماشین تفاوتی ندارد، چرا باید تیم مذاکره‌کننده ایران برای ۱۰۰ ماشین بالاتر یا پایین‌تر، یک سال چانه بزند؟ باز به همان نتیجه سابق می‌رسیم. تمام سرویس‌های اطلاعاتی، اندیشکده‌ها و دانشگاه‌های غربی میگویند ایران راه طولانی را در زمانی کوتاه طی کرده اما احمد شیرزاد می‌گوید کلا خبری نیست، چرا که اساسا نمی‌داند خبر کدام است و کدام نیست!
فقط توجه به همین ۳ دسته استدلال کافی است که دریابیم سخن اصلی امثال شیرزاد آنی نیست که میگویند بلکه اعتراض واقعی آنها در واقع به این است که چرا ایران بدون اجازه آمریکا یک فناوری پیشرفته را توسعه داده و به این سبب نظم جهانی مطلوب آمریکا را به هم ریخته است. به عبارت دیگر این مخالفت به نیابت از آمریکا انجام میشود نه از موضع یک دانشمند و هدف هم دفاع از منافع آمریکاست بدون توجه به اینکه منافع و آینده ایران در این میان به چه سرنوشتی گرفتار میشود. آنچه تا اینجا به آن پرداختیم در واقع بخش کم‌اهمیت این بحث است.
آنچه بی‌نهایت مهمتر است این است که بپرسیم دولت محترم و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای چرا تا امروز در مقابل این سخنان ساکت مانده‌اند؟ دوستان دولت و شخص آقای رئیس‌جمهور که تا امروز هرگونه انتقاد از مذاکرات را به حساب تضعیف توطئه‌گرانه تیم مذاکره‌کننده گذاشته و تندترین مواضع را در قبال آن گرفته‌اند، چرا در مقابل چنین سخنانی که بدون تردید تضعیف‌کننده موضع مذاکراتی هر کسی است که بخواهد درباره ارزش فناوری هسته‌ای در ایران چانه بزند، ساکت مانده‌اند؟
آیا این سکوت بدان معناست که برخی آقایان هم در دل همین موضع را دارند یا اینکه انتقاد صرفا زمانی آزارشان میدهد که از جانب اصولگرایان و انقلابیون باشد و دیگران هر چه گفتند، گفتند؟! موضع دولت در مقابل این سخنان روشن خواهد کرد اساسا چقدر برای برنامه هسته‌ای ارزش قائل است و از موضع قدرت مذاکره می‌کند.
منبع: وطن امروز
۴۸۴
خدایا کمکمون کن تا نا امید نشیم
این سه تا که گفتین اصلا استدلال نبود به نظر من!!
بحث الان این نیست که آژانس با غربی ها اعتراف میکنن ما پیشرفت کردیم یا نه!
بحث اینه که اگر این همه پول و وقت رو ما صرف توسعه صنعت نیروگاهی و یا صنایع فلزی کشور می کردیم، تا الان کلی ثروت عاید کشور شده بود و مردم مستقیماً اثراتش رو در زندگیشون لمس میکردن! ضمن اینکه این صنایع چون اززیرساخت های کشور هستن باعث توسعه تمام صنایع کشور و حل مشکل اشتغال و رشد اقتصادی کشور می شد.
جواب استدلال سوم هم به سادگی "بمب اتم" است و لاغیر!
بحث الان این نیست که آژانس با غربی ها اعتراف میکنن ما پیشرفت کردیم یا نه!
بحث اینه که اگر این همه پول و وقت رو ما صرف توسعه صنعت نیروگاهی و یا صنایع فلزی کشور می کردیم، تا الان کلی ثروت عاید کشور شده بود و مردم مستقیماً اثراتش رو در زندگیشون لمس میکردن! ضمن اینکه این صنایع چون اززیرساخت های کشور هستن باعث توسعه تمام صنایع کشور و حل مشکل اشتغال و رشد اقتصادی کشور می شد.
جواب استدلال سوم هم به سادگی "بمب اتم" است و لاغیر!
استدلال مخالفین پافشاری بر حقوق هسته ای ما چند جمله ذیل است و لاغیر. از جهان نیوز و خوانندگان محترم آن درخواست می کنم نظر خود را در مورد این جملات بیان کنند:
1- در اثر پافشاری بر حقوق هسته ای مردم ایران تحریم شدیم.
2- در دوره 10 ساله تحریم، کشور قطر یک میلیارد بشکه نفت از حوزه مشترک با ایران در پارس جنوبی برداشت کرد.
3- این مقدار نفت معادل 125 سال تولید برق توسط نیروگاه اتمی بوشهر است که عمر مفید آن 35 سال می باشد.
4- برداشت گاز از حوزه مشترک پارس جنوبی توسط قطر، در محاسبات فوق وارد نشده است ولی چندین برابر رقم فوق است.
5- سازمان انرژیهای نو اعلام کرد ظرفیت تولید برق از نیروی باد در کشور ما 12000 مگاوات است در صورتیکه نیروگاه اتمی بوشهر فقط 1000 مگاوات تولید می کند که 100 مگاوات آنرا خودش مصرف می کند. (از انرژی خورشیدی هنوز برآورد دقیقی به عمل نیامده است) ضمناً ظرفیت نیروگاههای فعلی ما 65000 مگاوات است.
با تشکر
1- در اثر پافشاری بر حقوق هسته ای مردم ایران تحریم شدیم.
2- در دوره 10 ساله تحریم، کشور قطر یک میلیارد بشکه نفت از حوزه مشترک با ایران در پارس جنوبی برداشت کرد.
3- این مقدار نفت معادل 125 سال تولید برق توسط نیروگاه اتمی بوشهر است که عمر مفید آن 35 سال می باشد.
4- برداشت گاز از حوزه مشترک پارس جنوبی توسط قطر، در محاسبات فوق وارد نشده است ولی چندین برابر رقم فوق است.
5- سازمان انرژیهای نو اعلام کرد ظرفیت تولید برق از نیروی باد در کشور ما 12000 مگاوات است در صورتیکه نیروگاه اتمی بوشهر فقط 1000 مگاوات تولید می کند که 100 مگاوات آنرا خودش مصرف می کند. (از انرژی خورشیدی هنوز برآورد دقیقی به عمل نیامده است) ضمناً ظرفیت نیروگاههای فعلی ما 65000 مگاوات است.
با تشکر
وقتی تفکر ورودی دانشگاهمون پائین باشه دیگه نمی شه انتظاری از خروجی داشگاهمون داشته باشیم طرف بعد ازفارق التحصیلی نه فکری داره نه ایده ای تهش افتخارش تو دانشگاه اینه که توی این حذب یا اون حذب برا هم شاخ و شونه کشیدن و در نهایت دست صنعت که می تونه اقتصاد یه مملکت رو بچرخونه خالی از تکنولوژی بومیه و وابستکی همچنان باقیست
من کاری با این اساتید ندارم. اما در پاسخ جهان که گفت اگر تعداد سانتریفیوژ فرقی نمی کند چرا آمریکا بر سر 300 400 تا این همه چانه می زند؟ باید گفت که بله تعداد سانتریفیوژ برای مقاصد اقتصادی و غیر جنگی مهم نیست اما برای ساخت بمب هسته ای مهم است . حق با شماست در این زمینه و آمریکا نیز این را خوب می داند. ما هم خوب می دانیم.
با توجه به اینکه مقاله آقای مهدی محمدی بنابر تناقضات و اکاذیب بدیهی و تکراری و پرشمار سخنرانی اخیرآقای شیرزاد برشمردن آنها را اتلاف وقت میخواند بد نیست در مقام تصدیق حرف ایشان نظری به انبوه غلطهای فنی و علمی این سخنرانی اشاره کنیم
گافهای فنی و علمی:
1) نهی کردن همکاری با روسیه به دلیل اینکه نیروگاه های آب سنگین در آن کشور با هدف تولید پلوتونیم طراحی شده در حالیکه نقش روسیه تنها در طراحی نیروگاه هسته ای برق بوشهر است و طراحی نیروگاه آب سنگین اراک کاملا بومی است
2) تاکید بر مضر بودن نیروگاه آب سنگین بنا بر مقایسه با نیروگاه چرنوبیل در حالیکه اساسا نیروگاه چرنوبیل از نوع آب سبک گرافیتی است
حرفهای بی سند و غلط :
3)ادعای عدم فایده انرژی هسته ای تا کنون در ایران علیرغم وابستگی کامل دستگاه های پرشمار ام آر آی بیمارستانها به چشمه کبالت 60 تولیدی از راکتور تهران و استفاده کلیدی و رو به رشد در کنترل آنلاین خط تولید صنایع فولاد با توجه به تحریم ،
4)منحصر جلوه دادن کاربرد نیروگاه آب سنگین در تامین انرژی به منظور انحراف افکار عمومی از کاربرد مهمتر آن یعنی تولید انواع رادیو ایزوتوپهایی که هر کدام کاربرد تعیین کننده ای در صنایع دارند،
ادعای کامل شدن دانش هسته ای مورد نیاز در کشور و عدم ضرورت تحقیق بیشتر بر روی فرایند غنی سازی
تناقض گویی علمی :
5)ادعای کامل شدن دانش هسته ای مورد نیاز در کشور برای توجیه ضرورت توقف تحقیقات بیشتر بر روی فرایند غنی سازی در یک بخش از سخنرانی و در مقابل ادعای عدم وجود دانش هسته ای لازم برای استفاده از اورانیم های با غنای بالا در بخش دیگر !
یک بام و دو هوای علمی :
6)القای مضر بودن هسته ای برای ایران در مقابل تاکید طرف غربی بر توسعه توانمندیهای هسته ای خود، مضر جلوه دادن همکاری با روسیه با توجیه وابسته شدن به آن کشور در عین تشویق به رها کردن تحقیق و توسعه به پشتوانه تامین آن از طرف غربی،
سفسطه علمی (یعنی استفاده از منطق غلط با روپوش علمی) :
7)القای عدم امکان استفاده کلان از انرژی هسته ای در ایران مبتنی بر پیش فرضهای غلط شناسایی شدن تمام معادن هسته ای کشور و از آن گذشته ضرورت استفادهِ صرف از منابع داخلی برای فعالیت صنعتی،
ساده اندیشی علمی یا ساده تصور کردن مخاطب :
8)القای عدم توفیق علمی ایران در حوزه هسته ای به دلیل عدم چاپ مقالات پرشمار بین المللی و عدم توجه به سیاست منطقی یک کشور در عدم انتشار جزئیات دستاوردهای علمی که مستمسکی برای فشار بیشتر به دست قلدران عالم میدهد،
9)عدم توجه به دستاوردهای راهبردی بومی سازی یک فن آوری و توجه صرف به سود اقتصادی کوتاه مدت آنجایی که خرید نیروگاه های هسته ای از کشورهای غربی را برای انرژی توصیه می کند و در مقابل هیچ توجهی به مشکلات وابستگیهای بعدی به طرف غربی که همواره دشمنی آشکاری با ما داشته است نمیکند
گذشته از فقر کامل علمی سخنرانی اخیر آقای شیرزاد توجه به بخشهای دیگر سخنرانی وی پرده از غرض ورزی و عدم صداقت طیف ایشان بر میدارد که در ادامه به برخی اشاره میشود
یک جانبه نگری و دروغ :
10)القای دروغین عدم تمایل طرف غربی برای مزاحمت و اشغال ایران علیرغم حمایت همه جانبه در راه اندازی و پشتیبانی جنگ 8 ساله،
11)بی ثمر جلوه دادن ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر علیرغم اشغال بخشهای غربی کشور در همان زمان و روحیه تهاجمی و غیر قابل اعتماد صدام دیوانه،
توهین به شعور مخاطب و بدون تحلیل فرض کردن مردم:
12)بیان یکطرفه همین انبوه دروغها و حرفهای بی پایه در مهمترین محیط آکادمیک کشور یعنی دانشگاه تهران ،
گافهای فنی و علمی:
1) نهی کردن همکاری با روسیه به دلیل اینکه نیروگاه های آب سنگین در آن کشور با هدف تولید پلوتونیم طراحی شده در حالیکه نقش روسیه تنها در طراحی نیروگاه هسته ای برق بوشهر است و طراحی نیروگاه آب سنگین اراک کاملا بومی است
2) تاکید بر مضر بودن نیروگاه آب سنگین بنا بر مقایسه با نیروگاه چرنوبیل در حالیکه اساسا نیروگاه چرنوبیل از نوع آب سبک گرافیتی است
حرفهای بی سند و غلط :
3)ادعای عدم فایده انرژی هسته ای تا کنون در ایران علیرغم وابستگی کامل دستگاه های پرشمار ام آر آی بیمارستانها به چشمه کبالت 60 تولیدی از راکتور تهران و استفاده کلیدی و رو به رشد در کنترل آنلاین خط تولید صنایع فولاد با توجه به تحریم ،
4)منحصر جلوه دادن کاربرد نیروگاه آب سنگین در تامین انرژی به منظور انحراف افکار عمومی از کاربرد مهمتر آن یعنی تولید انواع رادیو ایزوتوپهایی که هر کدام کاربرد تعیین کننده ای در صنایع دارند،
ادعای کامل شدن دانش هسته ای مورد نیاز در کشور و عدم ضرورت تحقیق بیشتر بر روی فرایند غنی سازی
تناقض گویی علمی :
5)ادعای کامل شدن دانش هسته ای مورد نیاز در کشور برای توجیه ضرورت توقف تحقیقات بیشتر بر روی فرایند غنی سازی در یک بخش از سخنرانی و در مقابل ادعای عدم وجود دانش هسته ای لازم برای استفاده از اورانیم های با غنای بالا در بخش دیگر !
یک بام و دو هوای علمی :
6)القای مضر بودن هسته ای برای ایران در مقابل تاکید طرف غربی بر توسعه توانمندیهای هسته ای خود، مضر جلوه دادن همکاری با روسیه با توجیه وابسته شدن به آن کشور در عین تشویق به رها کردن تحقیق و توسعه به پشتوانه تامین آن از طرف غربی،
سفسطه علمی (یعنی استفاده از منطق غلط با روپوش علمی) :
7)القای عدم امکان استفاده کلان از انرژی هسته ای در ایران مبتنی بر پیش فرضهای غلط شناسایی شدن تمام معادن هسته ای کشور و از آن گذشته ضرورت استفادهِ صرف از منابع داخلی برای فعالیت صنعتی،
ساده اندیشی علمی یا ساده تصور کردن مخاطب :
8)القای عدم توفیق علمی ایران در حوزه هسته ای به دلیل عدم چاپ مقالات پرشمار بین المللی و عدم توجه به سیاست منطقی یک کشور در عدم انتشار جزئیات دستاوردهای علمی که مستمسکی برای فشار بیشتر به دست قلدران عالم میدهد،
9)عدم توجه به دستاوردهای راهبردی بومی سازی یک فن آوری و توجه صرف به سود اقتصادی کوتاه مدت آنجایی که خرید نیروگاه های هسته ای از کشورهای غربی را برای انرژی توصیه می کند و در مقابل هیچ توجهی به مشکلات وابستگیهای بعدی به طرف غربی که همواره دشمنی آشکاری با ما داشته است نمیکند
گذشته از فقر کامل علمی سخنرانی اخیر آقای شیرزاد توجه به بخشهای دیگر سخنرانی وی پرده از غرض ورزی و عدم صداقت طیف ایشان بر میدارد که در ادامه به برخی اشاره میشود
یک جانبه نگری و دروغ :
10)القای دروغین عدم تمایل طرف غربی برای مزاحمت و اشغال ایران علیرغم حمایت همه جانبه در راه اندازی و پشتیبانی جنگ 8 ساله،
11)بی ثمر جلوه دادن ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر علیرغم اشغال بخشهای غربی کشور در همان زمان و روحیه تهاجمی و غیر قابل اعتماد صدام دیوانه،
توهین به شعور مخاطب و بدون تحلیل فرض کردن مردم:
12)بیان یکطرفه همین انبوه دروغها و حرفهای بی پایه در مهمترین محیط آکادمیک کشور یعنی دانشگاه تهران ،
