قصابی که هیچ کسی از مغازه اش بدون گوشت نمی رود!
سه شنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۱۷
کد مطلب: 441929
علی آقا آنقدر در محله معتبر است که خیرین هم پول هایشان را به او امانت می دهند تا گوشت صلواتی به نیازمندان بدهد و او هم حساسیت خاصی دارد در پخش کردن این گوشت‌های صلواتی و می گوید: «ما بیشتر با خیریه الجواد کار میکنیم. چون روزانه حداقل سه چهار نفری به ما مراجعه می‌کنند و می‌گویند چند ماه است گوشت نخورده‌ایم! ما بیشتر کمک‌هایمان را به خیریه می‌‌دهیم تا آن‌ها خودشان نیازمندان را شناسایی و گوشت‌ها را تقسیم کنند.»
خیریه الجواد متعلق به مسجد همین محله است که راه ارتباطی بین نیازمندان و کسبه است.
علی آقا از سال ۸۲ همکاری خود را با «محسن رسولی» آغاز می‌کند تا دو نفری این مغازه را بچرخانند. وقتی از او می‌پرسم که این رسم بین بقیه قصابان دیگر هم رواج دارد یا خیر با خنده می‌گوید: «اگر قصابی باقی مانده باشد!» آقای رسولی معتقد است که صنف قصابان سنتی رو به انقراض هستند و کم‌کم به کلی به فراموشی سپرده خواهند شد. دلیلش را هم می‌گوید: «این حرفه کار مشکل و با زحمتی است و جوان‌ها دیگر کمتر تمایل به آن نشان می‌دهند. مشتری‌ها هم بیشتر به گوشت‌های بسته‌بندی‌شده تمایل دارند.» وی می‌گوید که این سنت بیشتر متعلق به هم‌سن‌وسال‌های علی‌آقاست تا جوان‌تر ها.
مشتری‌های که میان مصاحبه سر می‌زنند هم سندی می‌شوند بر اثبات ادعایمان. همه با لبخند و در گوشی می‌گویند: «کارشان خیلی درست است. جنس خوب دست مردم می‌دهند.»
