يكي از عناصر ضدانقلاب پناهنده شده به آمريكا ضمن تحقير هم قطاران خود اعلام كرد اغلب مخالفان پناهنده شده خاصيت خود را از دست داده اند. امير فرشاد ابراهيمي از آمريكا خطاب به عناصر معاند با جمهوري اسلامي گفت: از كشور خارج نشويد!
به گزارش کیهان وي در وبلاگ خود (گفتني ها) با ابراز نگراني از بي خاصيت شدن عناصر ضدانقلاب به ويژه پس از خروج از كشور نوشت: كم نيستند افراد شناخته شده و مطرح از فعالان سياسي و روزنامه نگاران كه تصميم به خروج از كشور دارند. حتماً خيلي از شماها اعتقاد داريد جمهوري اسلامي از اين خروج ها مي ترسد چون از ايران بسته به فضاي دموكرات مي آيند و امكانات زيادي به دست مي آورند تا حرفشان را منتشر كنند اما تجربه شخصي و شواهد و دلايل بسياري وجود دارد كه اين طور نيست و جمهوري اسلامي مي داند كه اگر اين افراد از كشور بروند آرام آرام از عرصه عمومي و ميدان حذف خواهند شد.
ابراهيمي بي آن كه متذكر شود اغلب خارج شدگان دنبال فرصت طلبي و پناهنده شدن به كعبه آمال خود هستند نه خروج از كشور براي مبارزه، مي نويسد: جمهوري اسلامي به خوبي واقف است كه با توجه به شرايط خارج از كشور، مخالفان براي امرار معاش يا تلاش براي رساندن صداي خود به داخل مجبور خواهند شد به كارهاي ديگري بپردازند يا اگر نهايتاً خوش شانس باشند با گروهها و رسانه ها و سازمانهايي كه جمهوري اسلامي مي خواهد، كار خواهند كرد. گروه ها و رسانه ها و سازمان هايي كه در چشم بسياري از ايرانيان هم بسيار بدنام هستند و مردم به آنها اقبالي ندارند. اين امر متاسفانه دقيقاً درباره خيلي ها اتفاق افتاده است از اكبر گنجي، مهرانگيزكار، علي افشاري و محسن سازگارا و شيرين عبادي بگير تا به فخرآور و احمد باطبي و شادي صدر و... برس! و اين چنين است كه همه اين افراد هر كدام به گونه اي محو شدند بدون آن كه جمهوري اسلامي حتي هزينه اي براي آن بدهد.
وي با توطئه و پروژه جمهوري اسلامي توصيف كردن فرار عناصر مذكور از كشور نوشت: اين امر متاسفانه دقيقاً درباره خيلي ها اتفاق افتاده است. از من مي شنويد اگر يك فعال سياسي يا روزنامه نگار يا مخالف شرايط امروز هستيد و نمي خواهيد اعتبار خود را در چشم مردم از دست بدهيد بهتر است ايران را ترك نكنيد.
برخلاف ادعاي اين متهم پرونده نوارسازان واقعيت اين است كه شمار زيادي از عناصر فرصت طلب براي مبارزه پناهنده نمي شوند بلكه شلوغ بازي در داخل در موارد بسياري تنها براي فريب كشورهاي غربي است تا از اين طريق به جيره و مواجبي دست پيدا كنند. امثال گنجي و افشاري و باطبي و صدر و عبادي و سازگارا نمونه هاي مستند اين رويه است. در عين حال جز موارد اندكي، بسياري از اين كلاهبرداران پس از استفاده شدن اوليه توسط كلاهبرداران غربي، مانند دستمال يك بار مصرف -زنده زنده- به زباله دان تاريخ سپرده مي شوند به نحوي كه بسياري از آنها امروز با فلاكت در غرب سر مي كنند و كسي سراغي از آنها نمي گيرد.