مك‌كين، سناتور جمهوري خواه آمريكائي گفت: «وقتي جوانان ايراني در شعارهاي خود به زبان انگليسي مي‌نويسند «اوباما با اونايي يا با ما» اين نشانه خوبي است براي اينكه ما هم بيشتر بايد حمايت كنيم. 



در آخرين بروزرساني وبلاگ سهم نوشته هاي يك دانشجو آمده است:

در حالي كه از «چالش اجراي تحريم‌ها» به‌عنوان معضل اصلي قطعنامه‌هاي شوراي امنيت عليه جمهوري اسلامي ياد مي‌شود، ميرحسين موسوي و مهدي كروبي در آخرين ديدار خود از صدور قطعنامه اخير ابراز نگراني كرده و آن را سبب آسيب وارد آمدن به كشور عنوان كردند. به گزارش سايت كلمه، در ديدار موسوي و كروبي كه با هدف بررسي حوادث و رخدادهاي اخير كشور برگزار شد، موسوي با ابراز نگراني از تحريم‌هاي اخير و پيامدهاي ناشي از آن گفت: «تحريم‌هاي اخير كه به صورت گسترده و در سطحي وسيع در حال برنامه‌ريزي و اجراست، موجب وارد آمدن آسيب‌هاي شديد به مردم، بويژه كارگران، كشاورزان و اقشار محروم جامعه خواهد شد. كشور هم اكنون با مشكلاتي نظير تورم، ركود اقتصادي و افزايش نرخ بيكاري روبه‌روست كه اين تحريم‌ها مي‌تواند اين عوامل را تشديد كند».

تاكيد ميرحسين موسوي بر اثرگذاري تحريم‌هاي شوراي امنيت بر جمهوري اسلامي در حالي است كه راديو فردا به نقل از دكتر «يوخن برنس تورف» كارشناس و تحليلگر آلماني اعلام كرد: «برخي مفاد قطعنامه‌ها لازم‌الاجرا نيست و توصيه‌اي است و اصولا اجراي تحريم‌هاي لازم الاجرا هم كار دشواري است چرا كه وقتي پاي عمل مي‌آيد كشورها عملكرد متفاوتي دارند و برخي كشورها به قطعنامه عمل نمي‌كنند. شوراي امنيت هم نهادي براي اجراي تحريم‌ها ندارد».

البته اين كارشناس آلماني تنها تحليلگر مسائل سياسي نيست كه تحريم‌ها را عليه ايران غير قابل اجرا مي‌داند، چرا كه «تاثير‌پذيري اندك ايران از معادلات اقتصادي جهاني كه نمونه آن در بحران مالي سال 2009 به اثبات رسيد» بسياري از كارشناسان و حتي مسؤولان سياسي ديگر كشورها را به همين نتيجه رسانده است. در همين راستا نوزدهم اسفندماه سال گذشته رهبران تركيه و برزيل - از اعضاي غيردائم شوراي امنيت سازمان ملل متحد- تحريم ايران را بي‌فايده خوانده بودند. موسسه اقتصاد بين‌الملل نيز سيزدهم مهرماه سال پيش اعلام كرد: سياست تحريم عليه ايران و هر كشور ديگري شكست خورده است.

عدم تاثير‌پذيري ايران از تحريم‌هاي غرب موضوعي است كه روزنامه نيويورك تايمز نيز بر آن تاكيد دارد. اين روزنامه آمريكايي در گزارشي كه پيش از تصويب قطعنامه چهارم شوراي امنيت عليه جمهوري اسلامي، منتشر كرد با اشاره به بي‌فايده بودن تحريم‌ها عليه ايران آورد: «اعمال تحريم عليه تهران اغلب پيامدهاي برنامه‌ريزي نشده‌اي را به دنبال دارد كه به ضرر منافع آمريكا و اروپا خواهد بود». نيويورك‌تايمز با اشاره به اين مطلب اعلام كرد: «اعمال تحريم‌هاي اقتصادي عليه ايران بي‌فايده است زيرا شبكه‌هاي خارجي مالي ايران بسيار پيچيده‌تر و جامع‌تر از آن است كه با اينگونه تحريم‌ها مختل شود». اين روزنامه آمريكايي تصريح كرد: «ايرانيان به رشد رسيده‌اند و قدرت‌نمايي مي‌كنند. در ماه دسامبر 2006 زماني كه شوراي امنيت سازمان ملل دارايي‌هاي گسترش سلاح هسته‌اي در ايران را مسدود كرد، بازار سهام ايران 7 درصد افت كرد. در دور بعد تحريم‌ها در سال 2007 اين شاخص تنها 3 درصد افت داشت و در دور سوم تحريم‌ها كه سال 2008 اعمال شد، شاخص بازار سهام ايران به هيچ عنوان دچار افت نشد».

حال سوالي كه مطرح مي‌شود آن است كه چرا شوراي امنيت در حالي كه گزينه تحريم را سه بار امتحان كرده است، براي چهارمين بار نيز قطعنامه تحريم عليه ايران را به تصويب رساند و پس از آن، اتحاديه اروپايي نيز با صدور قطعنامه‌اي اين تحريم‌ها را تشديد كرد ؟

يك روز پس از تصويب قطعنامه چهارم تحريم عليه ايران در شوراي امنيت، نشستي در «بنياد ملي دموكراسي» به مناسبت آنچه سالروز اعتراضات در ايران نام نهاده بودند در آمريكا برگزار شد. در اين نشست سناتور جان مك‌كين با تقدير از اقدامات آشوبگران در ايجاد اغتشاش و ناآرامي در ايران، گفت: «من بر اين باورم كه اين خود مردم ايران خواهند بود كه سرانجام تغييراتي را كه ما در سياست‌هاي ايران در انتظارش هستيم؛ انجام خواهند داد». اين سناتور جمهوريخواه در بخش ديگري از سخنان خود با استقبال از تصويب چهارمين قطعنامه تحريم عليه ايران، آن را ناكافي دانست و خواستار تصويب لايحه تحريم‌هاي كنگره عليه ايران شد. اما نكته قابل تامل و درخور توجه در سخنان اين سياستمدار آمريكايي، توجيه و دليل وي براي اعمال اينگونه تحريم‌ها عليه ايران بود. جان مك‌كين طبق گفته خود نه به دنبال متقاعد كردن ايران براي نشستن پاي ميز مذاكره است و نه توقف برنامه هسته‌اي ايران، بلكه هدف وي تغيير رژيم در ايران است.

اين سناتور جمهوريخواه در تكميل سخنان خود گفت: «من هدف و مقصد ديگري را پيشنهاد مي‌كنم؛ ما مي‌توانيم تمام دوستان و متحدان خود را در بخش خصوصي و بخش عمومي و در كشورهايي كه با ما همفكري معنوي دارند، تجهيز كنيم تا حقانيت رژيم ايران را به چالش طلبند و از مردم ايران براي آنكه نهاد دولت خود را به گونه‌اي صلح آميز و با شرايط خود تغيير دهند؛ حمايت كنيم». مك‌كين براي توجيه اين ايده خود به شعارهاي حاميان فرقه موسوي استناد كرد و گفت: «وقتي جوانان ايراني در شعارهاي خود به زبان انگليسي مي‌نويسند «اوباما با اونايي يا با ما» اين نشانه خوبي است براي اينكه ما هم بيشتر بايد حمايت كنيم. ما بايد دركنار مردم ايران بايستيم. لازم است كه اهداف آنان را اهداف خود بدانيم. منافع آنان منافع ما است و تلاش‌هايشان، تلاش‌هاي ما». وي سپس با اشاره به حوادث سال گذشته گفت كه اگر ترديدي هم درباره تغيير رژيم در ايران داشتند اكنون متقاعد شده‌اند كه چنين اقدامي امكان پذير است.

پيش از اين نيز جو ليبرمن، سناتور ديگر كنگره آمريكا كه خود را سناتوري مستقل مي‌داند، در گفت‌وگو با شبكه خبري سي‌ان‌ان گفته بود: «اعتراضات در ايران مي‌تواند نشان ‌دهنده سر آغاز پاياني براي دولت ايران باشد.» وي در ادامه، افزود: «من معتقدم ما بايد هر آنچه را كه مي‌توانيم انجام دهيم. نه تنها بايد تحريم‌هاي اقتصادي را به دليل برنامه هسته‌اي بر ايران اعمال كنيم بلكه از مردم ايران نيز حمايت كنيم و خواستار آزادي شهروندان معمولي ايران شويم». به همين دليل بود كه برخي كارشناسان، تحريم اخير عليه جمهوري اسلامي را مولود اتفاقات سال گذشته عنوان كردند، به عقيده اين كارشناسان «تصويب قطعنامه‌هاي جديد عليه جمهوري اسلامي» به‌عنوان راهبرد كشورهاي مخالف جمهوري اسلامي به تصويب مي‌رسد و از سوي ديگر اپوزيسيون داخل كشور با اثرگذار كردن اين تحريم‌ها از طريق «عمليات رواني» در نقش بازوان اجرايي كشورهاي غربي ظاهر مي‌شود و اين پازل با قدرتمند شدن جريان سبز كه ماحصل نابسماني‌هاي اجتماعي و اقتصادي است، تكميل مي‌شود.

در همين راستاست كه عباس عبدي در گفت‌وگو با راديو زمانه اين پيشنهاد را مطرح كرد كه مسؤولان داخلي با امتياز دادن به اصلاح‌طلبان مانع حمله آمريكا به ايران بشوند. اين در حالي است كه روز يكشنبه رئيس‌جمهور در جلسه هيات وزيران با بيان اينكه دشمنان ما با ايران عزتمند و پيشرفته مخالف هستند چرا كه ايران عزتمند هيمنه استكبار را مي‌شكند، گفت: دشمن درصدد است با جنجال، نمايشي را اجرا كند بدين منظور كه نشان دهد در ايران ضعف و سستي است و بايد عقب‌نشيني كرد و متاسفانه عده‌اي در داخل هم با دشمن بيروني همراهي مي‌كنند