رباتهای جدید پوشیدنی شدند +عکس

چهارشنبه ۱۲ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۱۹

کد مطلب: 415054

مخترعان رباتی را ساخته اند که به شکل یک جوراب پوشیده می شود و موجب تسهیل گردش خون در بدن و کاهش احتمال بیماری ترومبوز وریدی عمقی (DVT)شود. این بیماری در افراد بی حرکت و یا بستری روی تخت رخ می دهد.

به گزارش جهان به نقل از مهر، مخترعان رباتی را ساخته اند که به شکل یک جوراب می تواند پوشیده شود و موجب تسهیل گردش خون در بدن و کاهش احتمال بیماری ترومبوز وریدی عمقی (DVT)شود. این بیماری اغلب در افراد بی حرکت و یا بستری روی تخت رخ می دهد.

تیم تحقیقاتی که در پس ساخت این ربات پوشیدنی قرار دارد، ایده مکانیزم فشاری و کششی آن را از حرکات انبساطی و انقباضی موهای مرجان ها گرفته است. DVT نوعی بیماری است که طی آن لخته های خون در رگ های پایینی پاها ایجاد شده و در صورت رسیدن لخته ها به قلب یا شش، می تواند منجر به مرگ شود. ریسک ابتلا به این بیماری در بین افرادی که روی تخت بستری قرار داشته و قادر به حرکت اندام خود نیستند، بین ۱۳ تا ۱۸ درصد است.

در این طرح رباتیک، یک جوراب پنبه ای به محرک های دارای موتور که از لاستیک های سیلیکونی نرم و کم وزن ساخته شده اند، متصل شده و پمپی با دریچه پنوماتیک، وظیفه کنترل سیستم را بر عهده دارد. پمپ مذکور قابل برنامه ریزی بوده و حرکات مفصل مچ انسان را برای تسهیل جریان یافتن خون در پا تقلید می کند. «لو فانژ»، دانشجوی دکترای دانشگاه ملی سنگاپور (NUS) می گوید: «در ساخت این ربات از مواد نرم استفاده شده تا بیمار در هنگام استفاده از آن احساس راحتی نماید و در نتیجه، ریسک مصدومیت ناشی از نیروهای مکانیکی خشن کاهش یابد».

در حال حاضر جهت درمان بیماران مبتلا به DVT از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می شود اما این داروها اثرات جانبی مخربی چون افزایش احتمال خونریزی شدید را دارند که این اثرات می توانند مرگ آور باشند. چند نمونه دستگاه فشرده ساز مکانیکی و جوراب های فشرده کننده نیز برای کمک به این بیماران در گذشته ساخته شده اما این روش ها کمک شایانی به بهبود وضعیت نکرده اند. از این جهت، ربات ساخته شده می تواند به حل مشکلات این نوع بیماران کمک کرده و مثمر ثمر واقع شود. «رای یو»، استادیار دانشکده مهندسی زیست پزشکی دانشگاه ملی سنگاپور در این رابطه می گوید: «اندازه جمع و جور، طراحی مدولار و سهولت استفاده از این جوراب رباتیک نرم، باعث می شود بتوان آن را در محیط های بیمارستانی، مراکز باتوانی جسمی و حتی در خانه برای بیماران مورد استفاده قرار داد و ریسک ابتلا به بیماری انعقاد خون را کاهش داد.»

به منظور آزمایش کارایی دستگاه، تیم تحقیقاتی آزمایشاتی بالینی را بر روی نمونه ای متشکل از ۳۰ بیمار در بیمارستان ملی سنگاپور به انجام رساندند. آزمایشات مشابهی نیز در دیگر مراکز درمانی در حال انجام است تا بتوان اثربخشی این ربات ها را به اثبات کامل و قطعی رساند. بازخوردهای این آزمایشات به دانشمندان کمک خواهد کرد تا بتوانند طراحی وسیله و توانایی های آن را ارتقاء داده و برنامه ریزی مناسبی جهت تجاری سازی آن در آینده انجام دهند.