پیام حضور همزمان 'فلتمن' و پادشاه عمان در تهران
دوشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۲۲
کد مطلب: 308764
پیش از این احتمال داده می شد که هدف از برگزیدن پادشاه عمان به عنوان نخستین مهمان خارجی دولت یازدهم فعال کردن عمان به عنوان یک کانال دو جانبه عملیاتی با امریکا باشد.
مقام های دیپلماتیک دولت یازدهم از جمله محمد جواد ظریف وزیر خارجه و عباس عراقچی سخنگوی این وزارتخانه وقتی در هفته گذشته در معرض این پرسش قرار گرفتند هیچ کدام علاقه ای به تکذیب مسئله از خود نشان ندادند.
مستحکم ترین جمله ای که ظریف در این باره گفت این بود که ما نمی دانیم پادشان عمان حامل پیامی هست یا نه؛ بنابراین صبر می کنیم تا ببینیم.
در عین حال، آنچه باعث تشدید گمانه زنی ها در برخی محافل درباره برخی تلاش ها برای باز کرد کانالی با امریکا شده این است که هم زمان با حضور سلطان قابوس در تهران، جفری فلتمن معاون سابق وزیر خارجه امریکا هم به ایران آمده است.
فلتمن یکی از کلیدی ترین عناصر وزارت خارجه امریکا در امور خاورمیانه بوده و تمام عمر کاری خود را روی مسائل ایران و خاورمیانه تمرکز داشته است.
وی اکنون معاون دبیر کل سازمان ملل متحد است و هدف از سفر وی هم «رایزنی درباره وضعیت مصر سوریه و لبنان» اعلام شده است.
با این حال برخی تحلیلگران می گویند کاملا منطقی است که بپذیریم فلتمن همچنین یکی از پرنفوذ ترین عناصر وزارت خارجه امریکاست که البته با استفاده از پوشش سازمان ملل به کار خود ادامه می دهد.
او سال گذشته نیز به عنوان عضو هیئت همراه بان کی مون دبیرکل سازمان ملل برای شرکت در اجلاس سران جنبش عدم تعهد به تهران آمد و همراه با بان کی مون دیداری نیز با رهبر معظم انقلاب داشت.
اما این بار حضور فلتمن در تهران یک سفر کاملا انفرادی است.
فلتمن در سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ سفیر امریکا در لبنان بوده و در دوره ای نیز معاون وزیر امور خارجه این کشور بوده است. فلتمن کارشناس مسائل شرق و غرب آسیا است، مدتی نیز در کنسولگری آمریکا در سرزمین های اشغالی فلسطین حضور داشته است.
جفری فلتمن از سال ۱۹۸۶ میلادی در وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت خود را آغاز کرد و مامور ارشد این وزارتخانه محسوب می شود؛ وی پیش از اینکه مشاور دبیرکل سازمان ملل شود، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور خاورمیانه بوده است.
فلتمن قرار است صبح امروز با ظریف ملاقات کند.
این احتمال زیاد است که مسئله سوریه نقش جدی در مذاکرات فتمن داشته باشد، اما این مسئله که برخوردهای نزدیک با واسطه ها بخواهد به سرعت تبدیل به برخورد های مستقیم ایرانی- امریکایی شود مسئله ای نیست که بتوان از کنار آن گذشت.
