"پسرعمه زا بی ادب است!"
جمعه ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۱۶:۵۹
کد مطلب: 420435
پسر عمه‌زا که یک شخصیت کاملا بی‌ادب است و کارهایی می‌کند که برای بچه‌ها بدآموزی دارد.
فامیل دور هم یک شخصیت کاملا بزرگسال است و تمام حرف‌ها و شوخی‌هایش برای بزرگسالان نوشته شده است.
آقای همساده هم یک شخصیت شیرازی است و حرف‌هایش تا حدودی برگرفته از فرهنگ شیرازی با اغراق بسیار زیاد با این شعار است: هر بلا و بدبختی که سرتان می‌آید باید به آن خندید. یعنی انگار خواری و زیر سلطه بودن را عملا به یک موضوع خنده‌دار تبدیل می‌کند.
شخصیت دیگر این مجموعه دیبی است که شخصا با آن مشکل دارم. اینکه یک دیو شخصیتی از یک برنامه کودک شود برای من کمی عجیب است. چون دیو چیزی است که بچه‌ها از آن می‌ترسند.
جیگر یک شخصیت دوستداشتنی و بامزه است که عملا پرخاشگری را رواج می‌دهد. این را بگویم تمام شخصیت‌ها بامزه هستند و ما فقط می‌خواهیم تاثیرات آنها را روی بچه‌ها بررسی کنیم. شخصیت جیگر عملا به بچه‌ها می‌گوید تا زمانی که داد نزنی حرفت را نمی‌فهمند.
آموزنده‌ترین شخصیت این سریال پسر خاله است. نمونه شخصی است که سرش به کار خودش است و در کمال آرامش رفتار متینی از خود نشان می‌دهد.
سریال برای بچه ها، در همه جای دنیا قوانین خاصی دارد
شما قوانین رسانه ای انگلستان رو ببینید، یا ایالات متحده رو بعد اظهار نظر کنید.
به نظرم این روان شناس، انتقاد درستی داره می کنه.
اصلا مخاطب کلاه قرمزی کودک نیست، حتما بزرگسال است، منتها این صدا و سیما این رو نمیتونه با سازنده ها به تعامل برسه، سازنده ها، چون می دونن مردم هر سال اینا رو می خوان، پیام های خودشون رو می گنجونن، و به صحبت مدیران سیما و خواست شون برای تغییرات توجه نمی کنن.
شما قوانین رسانه ای انگلستان رو ببینید، یا ایالات متحده رو بعد اظهار نظر کنید.
به نظرم این روان شناس، انتقاد درستی داره می کنه.
اصلا مخاطب کلاه قرمزی کودک نیست، حتما بزرگسال است، منتها این صدا و سیما این رو نمیتونه با سازنده ها به تعامل برسه، سازنده ها، چون می دونن مردم هر سال اینا رو می خوان، پیام های خودشون رو می گنجونن، و به صحبت مدیران سیما و خواست شون برای تغییرات توجه نمی کنن.
مهم اینه که همه این رفتارهای جیگر از سمت یک خر انجام میشه و بچه میفهمه پرخاشگری کار خره و پرخاش نمیکنه!
ترس بچه از دیو هم بی معنا است! چون وجود نداره.اینطوری باید سمندون رو هم دیگه پخش نکنن چون یه بچه دیو وحشتناک و شاخ دار واقعی رو نشون میداد!
آقوی همساده هم یک شخصیت اغراق شده است که اتفاقاً یک بچه دو ساله هم میفهمه که این همه بدبختی واقعی نیست ولی خوش خلق بودن رو یاد میگیره. با فرض روانشناسانه ایشون کایوت و رادرانر (گرگ و پرنده) و حتی تام و جری و حتی پلنگ صورتی رو هم نباید گذاشت بچه ببینه چون اون چیزی که آقوی همساده تعریفش رو میکنه بدترش توی کارتون ها سر کاراکترهایی که ذکرشون رفت، میاد.
در مورد دیالوگ های پسر عمه زا گهگاه زیاده روی میشه و حرف هایی میزنه که برای بزرگتر ها هم جالب نیست. مثلا یه بار گفت طناز نیست، طنش نازه! (مهمون برنامه طناز طباطبایی بود) که در سری های بعدی اصلاح شد و در کل پسر عمه زا سمبل ادب آموزی از بی ادبان هستش.
به این روانشناس محترم توصیه می کنم به جای دیدن میزگردهای پزشکی زمان هایی رو هم به دیدن تلویزیون همراه با بچه اش یا بچه های فامیل بپردازه (اگر اون ها رو هم وادار به دیدن میزگردهای شبکه چهار نکنه!)
ترس بچه از دیو هم بی معنا است! چون وجود نداره.اینطوری باید سمندون رو هم دیگه پخش نکنن چون یه بچه دیو وحشتناک و شاخ دار واقعی رو نشون میداد!
آقوی همساده هم یک شخصیت اغراق شده است که اتفاقاً یک بچه دو ساله هم میفهمه که این همه بدبختی واقعی نیست ولی خوش خلق بودن رو یاد میگیره. با فرض روانشناسانه ایشون کایوت و رادرانر (گرگ و پرنده) و حتی تام و جری و حتی پلنگ صورتی رو هم نباید گذاشت بچه ببینه چون اون چیزی که آقوی همساده تعریفش رو میکنه بدترش توی کارتون ها سر کاراکترهایی که ذکرشون رفت، میاد.
در مورد دیالوگ های پسر عمه زا گهگاه زیاده روی میشه و حرف هایی میزنه که برای بزرگتر ها هم جالب نیست. مثلا یه بار گفت طناز نیست، طنش نازه! (مهمون برنامه طناز طباطبایی بود) که در سری های بعدی اصلاح شد و در کل پسر عمه زا سمبل ادب آموزی از بی ادبان هستش.
به این روانشناس محترم توصیه می کنم به جای دیدن میزگردهای پزشکی زمان هایی رو هم به دیدن تلویزیون همراه با بچه اش یا بچه های فامیل بپردازه (اگر اون ها رو هم وادار به دیدن میزگردهای شبکه چهار نکنه!)
صدا و سیمای هزارتا برنامه خوب هم داشته باشه باز هم نمیشه جلوی تماشای ماهواره و فیلم و کارتون هایی که مثه نقل و نبات به دست مردم میرسه گرفت. اما این دلیل نمیشه که رسانه برنامه ی بد تولید کنه. صدا و سیما یه طیف مخاطب ثابت و دائم داره که اونهم غالبا از قشر مذهبی هستن و میخوان با خیال راحت بچه هاشونو بذارن جلوی تلویزیون اما با وجود اینهمه برنامه ی مزخرف که هیچ آموزندگی نداره حتی از تلویزیون خودمون هم مجبورن گزینشی برنامه تماشا کنن. واقعا قشر مذهبی در جمهوری اسلامی خیلی مظلومه. اهل تماشای ماهواره نیستن و حاضر نیستن خانواده ها و بچه هاشون هر برنامه ای تماشا کنن لذا واقعا اگر کسی بخواد بچه اش رو با تربیت صحیح دینی بزرگ کنه خیلی محدودیت داره و صدا و سیما اصلا نیاز این قشر رو درک نمیکنه. تا کی باید به این بهانه ها، برنامه های سطحی و لوده و بدون هدف و آشغال به خورد مردم بدن؟
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
ایشون یا از جامعه شناخت کافی ندارند یا از نقش رسانه بی اطلاع هستند.