همین الان که ما اینجا نشسته ایم پنجاه راکتور هسته ای در دنیا دارد ساخته می شود یعنی اصلا اینگونه نیست که این فناوری قدیمی شده و در تولید برق کنار رفته است
جایگزینی هم فعلا وجود ندارد بنابراین در حوزه هسته ای پزشکی هم مثل حوزه انرژی یک انتخاب نداریم بلکه اینجا هم الزام داریم یعنی اصلا یک کشور نمی تواند فناوری هسته ای در اختیار نداشته باشد اما پزشکی توسعه یافته ای داشته باشد.
ترک ها برای تامین پانصدهزار مگاوات برق مشغول مذاکره با روس ها هستند یا کشوری مثل عربستان یا مصر به دنبال ایجاد راکتورهای هسته ای و استفاده از این فناوری در تولید برق هستند. امارات چهار نیروگاه هزار و چهارصد مگاواتی را با کره ای ها به راه انداخته است یعنی حتی در اطراف ما، کشورهایی که از نظر منابع انرژی نفت و گاز وضعیت بهتری نسبت به ایران دارند به تولید برق هسته ای می پردازند
ما در آن زمان خیلی کم بود. تازه ماشین های P۱ پاکستانی را توانسته بودیم وارد کنیم و از روی آنها، قطعاتی که خریداری کرده بودیم را مونتاژ می کردیم و چند سانتریفیوژ سرپا کرده بودیم. آن موقع بحث می کردیم ببینیم می توانیم اینها را کنار همدیگر نصب کنیم تا کار غنی سازی را شروع کنیم یا این که تاسیسات اصفهان هیچ کار خاصی را شروع نکرده بود. یعنی ما تازه شروع کردیم و اینها دیدند که در همان آغاز، هم در استخراج و استحصال کار می کنیم هم در تولید سوخت و غنی سازی و ساخت راکتور. همه اینها در بدو امر بود. متوجه شدند که ما یک طرح یکپارچه ای برای این صنعت و این فناوری داریم که بطور کامل آن را در اختیار بگیریم و این هم متکی به توان و دانش بومی خودمان هست بدون اتکا به آنها. از همانجا چالش ها شروع شد برای توقف آن شروع شد، یعنی هنوز کاری نکرده بودیم که بخواهد انحراف داشته باشد. هنوز یک زنجیره برای غنی سازی نداشتیم و ضمنا همه آن برنامه هایی هم که آغاز کرده بودیم مطابق NPT کاملا مجاز بودیم. چطور می توانستیم انحراف داشته باشیم؟