پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - 28 Mar 2024
 
۴
۹

«علی ای همای رحمت» از شهریار نیست!

سه شنبه ۲ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۲:۴۲
کد مطلب: 315387
عباس خوش عمل، پژوهشگر ادبی که ۲۵ سال پیش در مقاله‌ای مفصل در روزنامه اطلاعات اعلام کرده بود: شعر محمدحسین شهریار در وصف حضرت علی (ع) با اندکی تغییر در اصل متعلق به میرزا آقا مصطفی افتخار العلماء، شاعر دوره قاجار، متخلص به «صهبا» بوده است.
عباس خوش‌عمل، شاعر و پژوهشگر ادبی که در زمینه تصحیح اشعار آئینی به تحقیق و پژوهش مشغول است و ۲۵ سال قبل هم مقاله‌ای مفصل از او درباره شعر معروفی که در وصف حضرت علی (ع) سروده و گفته می‌شود، متعلق به شهریار است، در روزنامه اطلاعات چاپ شده است، بار دیگر بر مدعای خود در آن مقاله پژوهشی پافشاری کرد و در این باره به خبرنگار مهر گفت: شعری که گفته می‌شود شهریار در وصف حضرت علی (ع) سروده است، در اصل متعلق به میرزا آقا مصطفی افتخارالعلماء متخلّص به «صهبا» شاعر دوره ناصرالدین شاه بوده است.

وی با بیان اینکه مطلع شعر، «علی ای سحاب رحمت تو چه آیت خدایی» است، افزود: مطلع شعری که شهریار سروده «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را» است و در واقع شهریار تنها با جابجایی کلمه «همای» به جای «سحاب» و تغییر ردیف، شعر خود را در وصف امام اول شیعیان سروده است.

این پژوهشگر در عین حال تاکید کرد: صهبا شاعر عصر ناصری است و دست کم ۵۰ تا ۶۰ سال قبل از شهریار، این شعر را سروده است و اولین نفری هم که به این مسئله پی برده، من نبوده‌ام و کسان دیگری قبل از من به این موضوع اشاره کرده‌اند. اتفاقاً یادم هست که من در مقاله‌ام نظرات آنها را هم اساس کارم قرار داده بودم.

خوش‌عمل تاکید کرد که کتاب این شاعر عهد قاجار بیش از ۸۰ سال قبل چاپ شده و دسترسی به آن که شعر مذکور را هم دربردارد، دست کم در کتابخانه‌های بزرگ که نسخ خطی را نگهداری می‌کنند، امکانپذیر است.

خبرگزاری مهر، آماده انتشار نظرات دیگری در این باره است.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


پس اون ماجرای آیت الله مرعشی و شهریار چی می شه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بقیه حرفهای راست چی شده که این بشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
Iran, Islamic Republic of
چرا کسی این شعر سحاب رحمت را تا به حال نشنیده و نخوانده بود
خیلی از اشعار تا بحال شنیده نشدند دلیل که نمیشه .باید ادعاشو ثابت کنه
ایرانی
من که قبول ندارم
Iran, Islamic Republic of
برفرض صحت باید ابیات بعدی راهم دیدشایدفقط این بیت اینگونه است درثانی اصل شعر مهم نیست نیتی که یک شعررا جهانی میکند وشعردیگرراباید درکتابهای خطی پیدا کرد مهم است
محمودی
ازکسانی که ادعا می کنند شعر (علی ای همای رحمت ) از زنده یاد استاد سید محمدحسین شهریار نیست چند سوال داریم:

- چرا کل شعر مورد ادعای خود از شاعر مورد نظرشان را جهت قضاوت صاحبنظران درج نمی کنند؟!

- تاکنون چندین شاعر از ناحیه چندین محقق اعلام شده که شعر (علی ای همای رحمت) از آنهاست مانند 1-مفتون همدانی 2-جویای تبریزی 3- ذاکر تبریزی 4-میرزا آقا مصطفی افتخارالعلماء متخلّص به «صهبا» بر فرض محال اگر استاد شهریار که (سراینده قطعی و بلامنازع این شعر است) را کنار بگذاریم پس تکلیف سایر شعرا به زعم مدعیان چه خواهد بود و این شعر سروده کدام یک خواهد بود؟

- در مورد حافظ نیز این بحث های منحرف بوده و هست و حتی بعضی پارا فراتر نهاده وگاه ادعامی کردند که شاعری بنام حافظ وجود خارجی نداشته! بلکه کسی اقدام به جمع آوری مضامین و مفاهیم گذشتگان نموده و دیوان حافظ نتیجه این گرد آوری است!

- بحث های تخصصی که در ادبیات وجود دارد جایشان در محافل ادبی است والا کشیده شدن این بحث ها به میان عامه مردم نتیجه ای در پی نخواهد داشت.

- بیت اول دیوان حافظ هم در دیوان یزید لعنته الله علیه هست ولی کسی که اندک ذوق و سواد ادبی دارد هیچوقت این ادعای سبک را نمی کند که حافظ سارق ادبی بوده و مضامین خیلی ابیات دیگر حافظ که در دوانین شعرای قبل حافظ هست ولی بافت و ساختار کلام حافظ کجا و دیگران کجا؟

- در شعر بحث هایی مانند توارد، تضمین، استقبال، ... وجود دارد کما اینکه بسیاری از غزلهای استاد شهریار چه در فارسی چه در ترکی مورد استقبال و منبع سرایش اشعار کثیری شده است؟

- تکلیف رویای صادقه مرجع عالیقدر جهان تشیع حضرت آیت العظمی مرعشی نجفی (ره) چه خواهد بود؟
صغا
Iran, Islamic Republic of
آیا با خواب و خواب بینی میشود شاعر تعین کرد
کجای احادیث و روایات مجوز به اثبات بر پایه خواب داده اند
چرا خواب در بعد از مرگ مرعشی و بعد از انقلاب گسترش میابد
خواب برای کف بینها ارزش دارد نه آدم های هوشمند
محمد
بعد از روياي آيت الله مرعشي، ديداري بين ايشان و استاد شهريار صورت گرفته و مابقي جريانات اتفاق افتاده است. بنابر اين پايه و اساس مسئله، خواب نبوده بلكه اين موضوع مقدمه اي براي آشكار شدن شعر و جاودانه شدن آن بوده است.