جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۰

دايي و قلعه‌نوعي بروند با همه دعوا کنند

چهارشنبه ۲۷ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۳۲
کد مطلب: 355293
در آرامش مطلق و با احترام زياد و بدون کوچکترين بي‌احترامي نسبت به کسي و دعوايي با داور يا فدراسيون يا مربي حريف آمد، قهرمان شد. اشک شوق ريخت، به آسمان نگاه کرد و در کمال آرامش روي سکو رفت.
به گزارش جهان به نقل از نود، حمايت از آقاي جنتلمن براي سرمربيگري تيم‌ملي  «سر حسين فرکي»‌را ديديد؟

در آرامش مطلق و با احترام زياد و بدون کوچکترين بي‌احترامي نسبت به کسي و دعوايي با داور يا فدراسيون يا مربي حريف آمد، قهرمان شد. اشک شوق ريخت، به آسمان نگاه کرد و در کمال آرامش روي سکو رفت.

او يک جنتلمن واقعي بود. يک جنتلمن واقعي که همه از قهرماني‌اش خوشحال شدند حتي طرفداران استقلال و پرسپوليس هم نسبت به او دلخوري ندارند و اکثر آنها قهرماني را شايسته سر حسين فرکي مي‌دانند.

نکته اما اينجاست:

از همان شب قهرماني تا امروز رسانه‌ها هم به تبع مردم حمايت فوق‌العاده‌اي را از فرکي آغاز کرده‌اند.

کي‌روش هنوز اينجاست اما حتي سرسخت‌ترين حاميان خود کي‌روش هم از فرکي براي جانشيني او در زماني نامعلوم حمايت کرده‌اند. او به محض ثابت کردن قابليت‌هايش از نظر فني و قهرمان شدن در ليگ ره صد ساله را يک شبه طي کرد چرا؟ چون رسانه‌ها و مردم از قلبشان به آقاي جنتلمن کمک کردند و او را شايسته دانستند.

از اينجا به بعد فرکي را مي‌خواهيم به چشم ديگران فرو کنيم. مي‌خواهيم او را به ديگران تحميل کنيم. او را الگويي کنيم در چشم همه آنها که از فريادها و قيافه‌هاي خشن آنها خسته شده‌ايم!

در اين ميان مربياني هم داريم که از نظر فني شايستگي‌هاي خودشان را اثبات کرده‌اند اما هر روز با داور و مردم و فدراسيون و ... دعوا کرده‌اند.

با احترام فراوان مي‌نويسيم: علي دايي و امير قلعه‌نوعي هر دو را دوست داريم اما آنها تا مي‌توانند خودشان را ميان مردم خراب مي‌کنند. با قيافه‌هايي ناراحت و عصباني و با دعواهاي بي‌ليل!

اين دو که از نظر فني فوق‌العاده هستند شکي نيست اما فريادهاي آنها و گهگاه رفتارهايشان اصلا خوب نيست و به شدت مردم را از تفکرات مثبت دور مي‌کنند.

مثال مي‌زنيم:

چند روز قبل امير قلعه‌نوعي مربي ۲۳۷ جهان شد.

علي دايي هم نايب قهرمان ليگ برتر با مشکلاتي عديده! اما کدام رسانه در مورد اينها مطلبي مثبت نوشت؟

تقريبا هيچ کدام!

رسانه بازتابي از جامعه است.رسانه آن مي‌کند که جامعه مي‌خواهد. رسانه هم برشي از جامعه است و تابعي از احساس مردم.

فرکي را با يک قهرماني گزينه‌اي براي جانشيني کي‌روش مي‌‌دانند اما برخي دوستان با عقبه مربيگري در تيم‌ملي و قهرماني‌هاي متعدد و آقاي گلي جهان هيچکس را از آنها حمايت نمي‌کند. هيچکس دلش نمي‌خواهد تيم‌ملي را هم در نقطه‌اي قرار قرار دهد که جنگ باشد، دعوا و دافعه باشد.

دعوا با سپاهان، قهرماني، مايلي‌کهن، اهالي کوفه، کارت به کارت،‌دوباره داور ،‌سه باره داور، فدراسيون، عليپور، آل‌اشپورت، خبرنگار و...

تنها گوشه‌اي از دعوايي است که اين دوستان با ديگران دارند و فرکي ندارد. تفاوف همينجاست.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *