کارهای زیادی باقی مانده/ کار برای سرزمین دلیران افتخار است

اگر به دلیران سرزمینت اهمیت می دادی بجای اینکه از فیس بوک و توییتر بشون پیام بدی یک بارم صادقانه و همدلانه و رو در رو ، و البته با لبخند!!، به سوالاشون جواب می دادی.... و انقد با دشمنای،این سرزمین حرف محرمانه نمی زدی

چنین نشستی می خندی و به وجود خودت افتخار می کنی که انگار برای سرزمین دلیران چه کردی؟!!
جز این ایت که خون هزاران شهید گلگون کفن رو پایمال کردی؟!
جر این است که بچه های غیور ما در جبهه های خون می داند تا دین بماند، شما در نیویورک و لوزان عزت می دهید تا خودتان بمانید؟!
جز این است که فکت شیتی امضای کردید که تا به حال یک مرد پیدا نشده جزنیات آن را با مردم فهیم ایران مطرح کنه؟!
چه کردی جناب ضعیف؟!
کشور دلیران کجا و چینن دولت ضعیف و ترسویی کجا؟!!!

برای شما معامله بر خون شهیدان افتخار است؟!

باز برای خودش پپسی باز کرد.

كار زياد در قبولاندن در تهران يا در مذاكره با آمريكا؟!
تو اول معلوم كن كدخدات كيه؟
هدفت از مذاكره چيه؟
به كجا برسي راضي خواهي شد؟
اگر تو راضي بشوي، آيا ملت بزرگ ايران هم راضي خواهند شد؟

آخر اين مذاكرات چي گير آمريكا خواهد آمد؟ آيا مطمئني همه چيزايي كه گير او خواهد آمد را محاسبه كرده اي؟
آنچه كه گير آمريكايي ها خواهد آمد چه تفاوتي با آنچه كه قبل از اين مذاكرات به آن راضي بودند خواهد داشت؟ بيشتر است يا كمتر؟
يعني شما به ما كمك مي كني يا به آمريكايي ها
اين چيزي كه گير ما مي آيد يا گير آمريكايي ها خواهد آمد، آيا قابل شمردن هست يا خير؟ اگر فقط و فقط يك طرفش را مي توان شمرد، آن طرف طرف ماست يا طرف آمريكايي ها؟ كم است يا زياد؟
اگر از طرف آمريكايي ها بخواهي بشمري، چه مواردي را بر خواهي شمرد؟ كم است يا زياد، پروژه اي است يا پروسه اي؟ لحظه اي است يا مدت دار؟ اگر مدت دار است به چه مدت؟ كيفي ها را چگونه به مقادير كمي تبديل خواهي كرد؟
ديگه خسته شدم، مابقي اش را در دور بعدي مذاكرات خواهم گفت.
فقط يادت باشد تا اينها تماما روشن نشدند، وزن نشدند، سبك و سنگين نشدند، استاندارد ولي فقيه را نگرفتند و نه استاندارد آمريكايي ها و يا استاندارد اصلاح طلب ها و يا استاندارد هم حزبي ها، حق امضاء هيچگون توافقي را نخواهي داشت.

پس چرا مثل وزیر خارجه سرزمین ذ‍[...]؟

کاسبان تحریم به فکر شغل جدید باشند

چه بايد كرد؟ مسئله اين است.
حرف زدن و روشن كردن افكار عمومي خوب است ولي نكند كار از كار گذشته باشد. يعني اگر همه مردم ايران هم از تمامي زواياي پيدا و پنهان توافق مطلع گردند، حتي خيلي بيشتر از آقاي دكتر ظريف، چون خنده مجالش نمي دهد، انگاه آب رفته را چگونه مي توان به جوي بازگرداند. آيا راه حل مؤثري در دسترس هست؟ و يا از همين حالا، كاري نمي توان انجام داد. يعني آمريكا قبل از امضاء به مراد دل مريضش رسيده است. و حتي گفتن تمام حقايق، بي چون و چرا و بدون هيچگونه ترديد هم چاره كار نيست.

تاريخ همواره در حال تكرار شدن است. در زمان پيامبر به خاطر حفظ موقعيت خود، تابع پيامبر شدند ولي بعد از پيامبر گام به گام از دين فاصله گرفتند تا زمان معاويه كه گفت بايد كاري كرد تا نام اين فرد هاشمي (پيامبر) ديگر نباشد لذا دين را دادند تا دنيا را بخرند. امروز عزت مي دهند تا محبوبيت بخرند؟!!!
اگر از مدافعان حركت اسلامي امام خميني باشند فكر نمي كنم كه امام راضي به چنين خفتي در برابر اجانب ابشند؟
جناب ظريف! ظرافتي به خرج بده و ببين شهداي انقلاب راضي به اين كار هستند.
بچه بوديم مي گفتند شبها قبل از خواب سر خود را زير پتو كنيد و كمي فكر نماييد تا در روز سرمان را زير پتو نكنند!!!
جناب ظريف، عرف ديپلماسي نبايد معارض با عرف دينداري و عرف شهدا باشد؟!
جناب ظريف! درست است كه گفتند اخلاق خوب باعث دوستي و جذب است ولي خنده مصداق كامل اخلاق نيست؟ گاهي بايد اخم كرد تا طرف متنبه شود كه كارش وحشيگري است؟!!!

میشه در راستای کارهای زیادی که میخوای انجام بدی جواب ایشلر مشاور اردوغان و بدی لطفا

چرا نميتوان باور كرد كه اينها راست ميگويند

ما نمیخواییم برای دلیران کار کنی کی ببینیم؟؟

اولا وظیفه ات است دوما حقوق میگیری و از بهترین امکانات استفاده میکنی افتخار از کسی است که با کمترین امکانات کاری بکند نه اینکه همه بودجه و هواپیما ووووووو بهترین غذاها را استفاده کنی و منت بگذاری برای سازش با استکبار و ترس از استکبار منت ندارد شما برای رفع ترس خودتان کار میکنید

ظریف مردی راسیگو و دوست داشتنی

دیپلماتهای خوشبین به راستی انگار جزء ملت نیستند

درخواست انجام مذاکرات هسته ای از سوی 5+1 به آقای ض.یف داده شده و ایشان هم بخوبی در حال انجام آن هستند، تا تمامی تیرهای به خطا رفتۀ دشمن، این بار دقیقاً به هدف اصابت نماید و امریکا از تنها دشمن واقعی خود آسوده خاطر گردد. به قول آقای مارک گلن نظریه‌پرداز و تحلیل‌گر ارشد مسائل سیاسی آمریکا و غرب آسیا گرگ های تیزدندان آماده می شوند تا با تکمیل کردن نقشه های شیطانی خود همه مردم ایران را دریده سپس ببلعند.

چرا حرفت با عملت صد و هشتاد درجه فرق داره ؟؟؟؟؟!!!!!!

اگر توانستید با شیطان توافق کنید با آمریکا نیز می توانید توافق کنید! منبع: فرمایش امام خمینی(ره): آمریکا شیطان بزرگ است.

چرا بعضی هموطنان عزیزبصیرت لازم را ندارند سوال اینجاست:
آیا برنامه هسته‌ای به هزینه‌های اقتصادی آن می‌ارزد؟ این پرسش از اساس غلط است و بعضاً به شکل مغالطه به افکار عمومی پمپاژ شده است. ما قبل از توسعه برنامه هسته‌ای تحریم بودیم؛ سال 82 نیز که برنامه هسته‌ای را تعلیق کردیم، تحریم‌ها را برنداشتند. غرب پس از 12 سال بازرسی بی‌سابقه بهتر از هرکس می‌داند که برنامه هسته‌ای ایران کمترین انحرافی نداشته است. آنها همچنین بهتر از هرکس می‌دانند که به کدام رژیم‌ها در منطقه کمک کرده‌اند تا سلاح هسته‌ای بسازند. بنابراین مسئله این نیست که ما - به فرض محال- برنامه هسته‌ای را بدهیم و دیگر هزینه اقتصادی از جانب تحریم‌ها تحمیل کشور نشود. آنها بنابر تصریح امثال کری و وندی شرمن و جاش ارنست و جن ساکی و... بلافاصله بهانه تحریم‌ها را به موضوعات دیگر منتقل می‌کنند. مسئله اصلی این است که دشمن در حوزه اقتصادی - برخلاف سایر حوزه‌ها- نقطه ضعف سراغ گرفته و تا این نقطه ضعف برقرار باشد، از ضربه زدن از این نقطه دریغ نخواهد کرد. بنابراین حل درست مسئله نه به «بی‌ارزش تلقی کردن فناوری هسته‌ای بومی» بلکه بستن آن نقطه آسیب‌پذیری است و این همان است که در منطق رهبر حکیم انقلاب با عنوان «اقتصاد مقاومتی» و اینکه «کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور و در تقویت تولید داخلی است» بیان شده است. به تعبیر جناب حافظ «سالها دل طلب جام جم از ما می‌کرد- و آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می‌کرد؛ گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است- طلب از گمشدگان لب دریا می‌کرد.»

دولت بهتر است به جای نگاه به دست اجنبی و امید ترحم او، دست همت به کمر خود بزند و از تهدید دشمن، یک فرصت بزرگ برای ساماندهی اقتصادی - مبتنی بر بهره‌وری، شفافیت، حمایت از تولید داخلی، عادلانه کردن مالیات‌ها و مقابله با فرارهای چند ده‌هزار میلیارد تومانی، مبارزه با قاچاق سازمان یافته و انبوه کالا، ساماندهی و به حداقل رسانی واردات، و مبارزه غیر شعاری و غیر جناحی و به دور از سیاست‌زدگی با فساد اقتصادی- بسازیم. قدم اول برای چنین حرکتی، پذیرش شجاعانه و توأم با حرّیت این واقعیت است که اولویت‌گذاری دولت محترم اشتباه بوده و باید جبران و اصلاح شود، حتی اگر این فهم مبتنی بر تجربه 2 ساله «اعلام» هم نشود. در غیر این صورت به تعبیر معروف، یک غلط با هزار توجیه، می‌شود هزار و یک غلط؛ می‌شود لجبازی و آنگاه خدای نکرده دولت محترم مجبور است ضمن تن دادن به جبریت و ضعف در چالش سیاست خارجی، به حاشیه‌پردازی و مسئله‌سازی در داخل بپردازد تا افکار عمومی را مشغول سازد. یا مجبور خواهد شد با جریان فتنه‌گری که منافع بزرگ ملی را ظرف سال‌های 78 و 88 به 12 آشوب نیابتی دشمن فروخت، هم‌مسیر و همسفره شود و امتیاز بدهد و در موضع اتهام قرار بگیرد. به نظر می‌رسد قبیل جنجال‌های دروغینی که برای بنزین آلوده، بورسیه‌ها، پول‌های کثیف، پارازیت و... صورت گرفت، از یک سو قرار است اعتماد عمومی را ویران کند و از طرف دیگر اصرار برخی اجزای دولت بر خطای محاسباتی شگرف در تدوین راهبرد را بپوشاند. نتیجه هر چه باشد خلاف عقل و تجربه و منافع و مصالح ملی است. البته طیفی از مدعیان دروغین حمایت از دولت بدشان نمی‌آید بلکه مأموریت دارند که بدین طریق دولت یازدهم را از کارآمدی و خدمت در تراز جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران بازدارند و جاده دشمن را صاف کنند.

سلام،من مقداری درباره زبان بدن مطالعه کردم و بسیاری از مصاحبه های آقای ظریف را نیز دیدم احتمالا ایشان به هر دلیلی به صورت وحشتناکی در حال نمایش بازی کردن هستند.حالات صورت و چشمانشان کاملا گویا هستند.