جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۱
۱

روایت بعیدی نژاد از موفقیت ایران در سایه شکست اجلاس NPT

يکشنبه ۳ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۵۹
کد مطلب: 424204
ديگر كسی در اجلاسهای ان پی تی از كانادا كه زمانی كشوری پيشرو بود ياد نمي كند.وقتی با ديپلماتهای سابق كانادا كه با هم آشنايی ديرينه داريم مواجه مي شويم،فقط آهسته به ما مي گويند ما از مواضع دولت خودمان خجالت مي كشيم و نمي دانيم تا كی بايد اين تحقيرها را تحمل كنيم.
روایت بعیدی نژاد از موفقیت ایران در سایه شکست اجلاس NPT
به گزارش جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران،حمید بعیدی نژاد عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای که برای شرکت در اجلاس ان اپی تی در نیویرک به سر می برد،گزارش کاملی از روند اجلاس ان پی تی را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.

متن گزارش بدین شرح است:

به چند دليل نمی خواستم ديگر در مورد كنفرانس ان پی تی و نتايج آن صحبت كنم،هم بخاطر خستگی،هم اينكه به اندازه كافی در مورد آن خدمتتان گزارش كرده ام.اما باز به دو دليل احساس كردم شايد لازم باشد يك جمع بندی آخری هم داشته باشم،اول بخاطر آنكه از مجموعه اخبار منتشره در داخل كشور احساس كردم ممكن است براي برخی دوستان برداشتهای نادرستی در مورد نتايج كنفرانس مطرح شود و دوم آنكه شايد اگر الان مطالبی كه هست گفته نشود،يا از خاطره ها پاك می شود ويا تازگی مباحث از بين برود و ممكن است ديگر حوصله ای برای نوشتن و خواندن پيرامون اين موضوع پيدا نشود.

اما محور اين بحث آخری كه ميخواهم خدمت شما عرض كنم آن است كه شكست اين كنفرانس به چه معناست،آيا اين به معنی آن است كه ما يك هدفی داشتيم و به آن هدف نرسيديم و شكست خورديم،يا به اين معناست كه اعضا در سياستهايشان شكست خوردند.شكست كنفرانس يعنی چه؟

براي توضيح اين مطلب بايد اول از همه به اين امر توجه نمود كه شكست يك اقدام و يك ابتكار در عالم سياست،معنای واحدی برای همه اطراف ندارد و ميتواند حتی براي هر يك از اعضا معانی متفاوتی هم داشته باشد.به همين اعتبار در عالم سياست وعالم روابط بين المللی شكست و پيروزی مفاهيمی اعتباری هستند،يعنی در واقع عدم توافق در خصوص يك موضوع كه از آن به شكست تعبير می شود حتي ممكن است و حتما همينطور هم هست كه در آن واحد به نفع يك از اطراف ديگر می باشد.

خيلی وقتها مثل مرحله مقدماتی در صعود تيم ها در يك گروه بندی است كه شكست در يك مسابقه بين دوتيم برای يكي از آن تيمها شكست و براي تيم سوم گروه كه منتظر شكست اين تيم در اين گروه مي باشد،پيروزی محسوب مي شود و اين واقعيت زندگی در دنياست و نكته اصلی اينجاست كه به هرصورت شكست يا پيروزی در روابط بين المللی بدون آثار مهم خود نيست.

با اين مقدمه اجازه بدهيد ببينيم شكست كنفرانس ان پی تی براي چه كسانی شكست بود و برای چه كسانی احيانا پيروزی بود.برای ايران:اگر نگوييم نتيجه اين كنفرانس براي ايران موفقيت بود حتما شكست نبود.همه اعضا در تماسهای مكرری كه به هيات ايران مراجعه مي كردند،از نوع تعامل و سياستی كه ايران در اجلاس اتخاذ نموده بود تقدير می نمودند.

اصول اين سياست تاكيد بر حفظ مبانی مبتنی بر عقلانيت و در عين حال استواری و ثبات قدم در حفظ اصول اساسی معاهده بود.ايران نقش مهمی در تفاهمات بدست آمده ميان اعضا داشت و واقعا همانگونه كه در سخنرانی پايانی گفت؛مي توانست سند پيشنهادی رئيس را به عنوان توافق حداقلی اجلاس بپذيرد.




قسمت دوم:

تيم كارشناسی پنج نفره ايران فوق العاده بود و تمامی مواضع حداقلی ايران و عدم تعهد را در سندی كه نزديك به صدو نود بند داشت و همه بندها هم نكات بسيار مهم حقوقی،سياسی و فنی داشت تامين كند.رياست ايران بر عدم تعهد كه خود مسئوليت بسيار مهم و حساسی بود نيز به گفته همه اعضای عدم تعهد حرفه ای و جامع بود.همه از رهبري مؤثر ايران قدردانی می كردند و اين را در جلسات رسمی نيز اعلام می كردند.

جنبش عدم تعهد: برای جنبش نيز قطعا اين كنفرانس شكست محسوب نمي شد.اعضای جنبش نقش تعيين كننده ای در تدوين سند نهايی داشتند و در خصوص هر موضوعی مواضع خود را كه تدوين شده بود اعلام می كردند و آنها را با ديگران در ميان مي گذاشتند و در انتها نيز با آنكه در مجموع تعهدات كشورهای هسته ای را خيلي رضايتبخش نمی دانستند،از طريق ايران اعلام كردند كه آماده بودند با سند پيشنهادی كه بعنوان يك مجموعه ی حداقلی كه ميتوانست در اين پنج سال حركتی رو به جلو باشد موافقت كنند.

گروه كشورهای غربی پيشرو: اتريش،سوئیس،هلند،سوئد، ايرلند و ژاپن بسيار خوب كار كردند.تمركز و كار مشترك اين گروه از كشورها با اعضای عدم تعهد در خصوص شناسايي اصول مهم گفتمان جديد تاكيد بر ابعاد غير انساني استفاده از سلاحهای هسته ای و بر ضرورت اتخاذ اقدامات عملي وعينی ازجمله وضع مقررات حقوقی برای اجرای موثر خلع سلاح هسته ای یك حركت بسيار جديد بود كه در جريان كنفرانس ان پی تی به بلوغ رسيد و قطعا ادامه خواهد يافت.

تغيير گفتمانی در خصوص برخورد با سلاحهای هسته ای از گفتمان امنيتي به گفتمان عواقب غير انسانی استفاده از اين سلاحها،بسيار براي پيشبرد هدف خلع سلاح هسته ای تعيين كننده خواهد بود. كشورهای اين گروه پيشرو غرب در تغيير اين مبانی گفتمانی كه در كنفرانس اتفاق افتاد قطعا موفق بودند و بيانيه اتريش به نمايندگی جمع كثيری از كشورهای عضو معاهده شاهد آنست.

فرانسه، روسيه و چين: اين سه كشور هسته ای چهار هفته سخت را گذراندند و ترجيح آنها قطعا عدم تصويب بخش خلع سلاحِ سند پيشنهادی رئيس اجلاس بود كه عليرغم مخالفت آنها با اصرار عدم تعهد و كشورهای پيشرو گروه غرب به پيش رفته بود.ولي آنها بدرستی صلاح نديدند كه با اين پيشنهادات كه البته پذيرش آن برای آنها به عنوان كشورهای هسته ای كار سختي بود مخالفت كنند. آنها نهايتا جلوی خواسته های اكثريت كشورهای جهان نايستادند ولي مخالفت سه كشور با تصويب سند خيال آنها را راحت كرد. آنها قطعا تا حد زيادی راضي و مشعوف هستند.



قسمت سه و آخر

آمريكا و انگليس: اين دو كشور شكی نيست كه بازنده اصلی بودند.آنها هم در مقابل حركت منسجم عدم تعهد و گروه پيشرو غرب خيلی سختی ها كشيدند ولی با دشواری و برای آنكه مجبور نباشند در برابر اراده جمع وسيعي از كشورهای جهان قرار گيرند، ن به تعهداتی دادند كه برای آنها آسان نبود. آنها چهار هفته سخت را تجربه كردند و فقط براي عدم مخالفت با سند پيشنهادی تعهدات مهمی را پذيرفتند. ولی در نهايت اسرائيل آنها را مجبور به اين كرد كه در برابر اراده جمع وسيعی از كشورهای عضو معاهده بايستند، آنهم در مخالفت با موضوع خاورميانه كه بعنوان دو كشور بانی قطعنامه ايجاد منطقه عاری از سلاحهای هسته ای در خاورميانه متعهد به اجرای موثر آن هستند.

اوباما حتی نماينده ای به تلاويو اعزام كرد ولی نتوانست آنها را راضي كند.اسرائيل كه براي آنها واقعا تحميلی است،از آنها ميخواهد كه هر وقت اسرائيل خواست جلوی تشكيل كنفرانس ايجاد منطقه عاری از سلاحهای هسته ای در خاورميانه را كه آمريكا و انگليس به آن متعهد هستند بگيرند.بی شك اوباما بايد از موضع بي بي خيلي عصباني باشد.



كانادا: كانادا از همه بدتر بود.كانادا خيلی سالها نقش بسيار موثری در مباحث خلع سلاح هسته ای داشت و دنيا به آنها بعنوان كشوری كه در پروژه ساخت سلاح هسته ای بعنوان پروژه منهتن نقش داشتند ولي به سراغ سلاح هسته ای نرفتند و آنرا با اختيار كنار گذاشتند احترام مي گذاشت.

ديپلماتهای فهيم كانادايی كه همواره از بهترين و مستقل ترين ديپلماتهای حرفه ای بودند در مذاكرات خلع سلاح همواره نقش شخصيتهای پيشرو را ايفا مي كردند.اما متاسفانه كانادا در اين چند سال نقش يك كشور گوش به مواضع اسرائيل را پيدا كرده است و به همين دليل تمامی نقش گذشته خود را از دست داده است.

ديگر كسی در اجلاسهای ان پی تی از كانادا كه زمانی كشوری پيشرو بود ياد نمي كند.وقتی با ديپلماتهای سابق كانادا كه با هم آشنايی ديرينه داريم مواجه مي شويم،فقط آهسته به ما مي گويند ما از مواضع دولت خودمان خجالت مي كشيم و نمي دانيم تا كی بايد اين تحقيرها را تحمل كنيم.آنها در انتظار روزی هستند كه از سيطره دولت دست راستی افراطی خود خلاص شوند.

اسرائيل: بازنده بودن اسراييل نياز چندانی به اثبات ندارد.آنها منزوی ترين در خاورميانه هستند و كسي جز آمريكا و انگليس حاضر نيست سرنوشت خود را با آنها گره بزند.عضويت رسمي فلسطين به عنوان يك دولت در كنفرانس شرايط آنها را مشكل دار تر می كند.اما درموضوع خلع سلاح هسته ای در قالب تغيير گفتمانی از امنيت به عواقب غير انساني استفاده از آنها، بركات زيادی در آينده خواهيم داشت.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *


رضايي ع ر
Iran, Islamic Republic of
دولتمردان جديد كانادا با لابي صهيونيستي روي كار آمده اند نماينده واقعي مردم كانادا نيستند .