جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۲

یک لشگر مشتی باید در عالم باشد تا...

جمعه ۱۵ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۸:۳۸
کد مطلب: 410326
یک لشگر مشتی در عالم باشند کافی است که پس از این در هیچ زمینی، امام عاشقان اش تنها نماند و در هیچ زمانی حرم اهل بیت به اسارت نرود.
یک لشگر مشتی باید در عالم باشد تا...
به گزارش جهان، سید احمد علوی در وبلاگ "تنها نوشته" نوشت:
پیروزی را اسلحه نمی آورد، ایمان پیروزی می آورد. ایمان امنیت جان مدافعان حرمت آل الله است و جسم اینان آن قدر سبک هست که هر زمان برکت زمین کم شود یکی شان پر بگیرد و قبله آسمان و قبیله با برکت مشهدی های زمین شود. مشهد از ابتدا اسم مکان نبود که اهالی اش مشهدی شوند. مشهد اسم فعل بود. رمز پرواز.  زمین این پرواز را پس از زیباترین عروجی که به خود دیده بود، مشهد نام نهادند که نشان آن فعل و رمز و رموزش باشد، تا همه مقتدایانی که در پر کشیدن اقتدا به مولایشان می کنند، مشهدی شوند. مشهد گونه ای سبک زندگی مؤمنانه است نه گونه ای از اقالیم جغرافیایی و امکنه تاریخی اما ...
 
اما مَشتی شاید در گذر زمان به معنای درست خود بیش تر نزدیک شده باشد. سابق کسانی را مشتی خطاب می کردند که مشهد امام رضا علیه السلام را زیارت می کردند، اما بعد ها هر که در سیره و روش اقتدا به مشی امام هشتم می کرد مشتی لقب می گرفت. مشتی یعنی با مرام مشهدی یعنی با معرفت مشهدی خواه مسکن اش در خراسان باشد یا نباشد.
 
هر روز عاشوراست و همه زمین ها کربلا اما هیچ زمینی و هیچ زمانی مسکن یک لشگر مشتی نبوده که خط مشی حیاتشان، شهادت باشد. که جانشان را در برابر اسارت اهل بیت نه، که اسارت حرم اهل بیت به هیچ انگارند و پیکر مشتی شان را سپر خمپاره هایی کنند که بناست زمین حرم اهل بیت را خراش دهد و نه قلب و دل انوار اتصال زمین و آسمان را. امروز اما زمین و زمان شاهد است که اگر همه مستکبران با همه توان عزم جسارت به حریمی از حرم های قدسی را کنند یک لشگر مشتی در عالم وجود دارد که بدون اندیشه همسر، فرزند، خانه، کاشانه، سرزمین و ... سینه خویش را سپر حوادث کرده و با آغوش گشاده برای شهادت، عزم نابودی هتاکین می کند.
 
هر امامی پس از ذکر توحید و ندای لااله الا الله در اندیشه یک لشگر مشتی بود که بتواند روی شعار هایشان حساب کند. نامرد و بی معرفت و پیمان شکن نباشند. مشتی باشند و مشتشان خرد کننده گردن مستکبران باشد. بیش از آنکه محبت قوم و قبیله و عائله خود در دلشان ریشه می دواند محبت خدا و هر آنکس که خدا دوست می دارد در دلشان ریشه دوانده باشد.  
 
حق جل و علا، مقامات پیر ما را در خیمه اباعبدالله علیه السلام، هر زمان افزون کند که پایه اندیشه انقلابی اش تأسیس حکومتی بود که وظیفه اش گرد هم آوردن یک لشگر مشتی زیر خیمه حضرت صاحب باشد. یک لشگر مشتی که مرزشان تنها اسلام باشد. فقط به اذن امامشان نفس بکشند و تنها به شوق شهادت عاشوراییشان زیست کنند. یک لشگر مشتی در عالم باشند کافی است که پس از این در هیچ زمینی، امام عاشقان اش تنها نماند و در هیچ زمانی حرم اهل بیت به اسارت نرود. یک لشگر مشتی باید در عالم باشد که همه مردم جهان در ظلمت شب های تارشان، به نور، ایمان آورند و به روشنایی طلوع صبح امیدوار شوند. اگر مردم این زمان ثابت کنند که در این زمین یک لشگر مشتی هست چرا خداوند حجت خود را از دیدگانشان در پس پرده نگاه دارد!؟ آخرین مقدمه ظهور زمزمه چکمه های یک لشگر مشتی است که تنها برای خدا بر زمین کوبیده می شود و چه زیبا روزهایی است زمانی که این زمزمه آغاز می شود. ..
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *