عمری که برای شیخ شهید رفت
يکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۶:۱۷
کد مطلب: 347426
پدرش حاج شیخ محمد از روحانیون وارسته و خدوم به شمار می‌رفت. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی، ضمن تحصیل در رشته ماشین‌افزار به فراگیری در همین رشته در هنرستان پرداخت و پس از فارغ‌التحصیل شدن در اداره مخابرات استخدام شد.
سال ۱۳۵۳ به اتهام بحث‌های سیاسی در محیط کار و مدرسه مجبور به استعفا شد. یکسال بعد پس از اخذ دیپلم فنی، تحصیلات عالیه را در دانشگاه علم و صنعت تهران در رشته مهندسی صنایع پی گرفت، اما بیش از سه ماه دوام نیاورد و از آنجا که دل در گرو تحصیلات حوزوی داشت پس از ترک دانشگاه به قم رفت تا در لباس روحانیت همان راهی را برود که پدرش رفته بود.
ابتدا در مدرسه حقانی که آن زمان تحت ریاست آیت‌الله قدوسی بود به تحصیل پرداخت و سپس مدتی به صورت آزاد در حوزه علمیه قم علوم دینی را فرا گرفت.
ایشان در قم از محضر اساتید بنامی چون علی محقق داماد، حسین مظاهری، جعفر سبحانی تبریزی، مصباح یزدی، مرتضی عسکری، حسین وحید خراسانی، جواد تبریزی، خزعلی، حسین لنکرانی و ... بهره‌های فراوانی برد و ضمن شرکت در جلسات احمد فردید از محضر رضا داوری اردکانی نیز استفاده کرد.
او در همین سالها به صورت پیگیر به تالیف کتاب و تنظیم مقاله در حوزه‌های مختلف فرهنگ اسلامی، تاریخ ایران و جهان پرداخت. در میان کسانی که در تاریخ او را بیشتر به خود مشغول داشت نام شیخ فضل‌الله نوری (که شیخ شهیدش) می‌خوانند بیش از همه تکرار می‌شود.
ایشان تالیف حدود ۹ جلد کتاب پیرامون ابعاد مختلف شخصیت نامبرده را وجهه همت خویش قرار داد. در کارنامه علمی حجت‌الاسلام ابوالحسنی آثار ارزشمندی از جمله : نگاهی به اصل ولایت فقیه، میعاد با استاد مطهری شهید راه تطهیر، سیمای فرهنگ اسلامی از زنگار غرب‌زدگی و شرق‌زدگی، تحلیلی از نقش سه‌گانه شهید فضل‌الله نوری در نهضت تحریم تنباکو، تراز سیاست، جلوه‌هایی از سیاست و مدیریت شیخ انصاری، سیاهپوشی در سوگ ائمه نور علیهم‌السلام (ریشه‌های تاریخی، مبانی فقهی) و ... به چشم می‌خورد.
یکی از برجسته ترین ویژگیهای ایشان اعتقاد و محبت به اهل بیت نبی علیهم‌السلام بود. او خود در جایی چنین گفته است: « نهال دین احمدی (ص) را هم اینک اصل و ریشه، مهدی (عج) است. آن دست بیعت که مسلمین در صدر اسلام به رسول خاتم (ص) دادند، اکنون باید بدو داد. آنان که پیوند خویش را از احمد و آل (ص) گسستند، ناگزیر اهل و عیال دجال‌اند».
سرانجام آن استاد فقید در چهارم اسفند ۱۳۹۰ بر اثر ایست قلبی دارفانی را وداع گفت و در قم به خاک سپرده شد.
