ثواب کسی که پس از وضو گرفتن به مسجد برود
يکشنبه ۶ مهر ۱۳۹۳ ساعت ۱۵:۳۳
کد مطلب: 382797
*ثواب رفتن به مساجد
«عَنْ کُلَیْبٍ الصیداوى عَنْ أَبِى عبدالله(ع) قَالَ: مَکْتُوبُ فِى التوراة أنَّ بیوتى فِى الأرض الْمَسَاجِدُ فَطُوبَى لِعَبْدٍ تَطَهَّرَ فِى بَیْتِهِ ثُمَّ زارنى فِى بَیْتِى الَّا إنَّ عَلَى الْمَزُورِ الزَّائِرِ وَ فِى حدیثى آخَرَ الَّا بِشْرٍ المشائین فِى الظُّلُمَاتِ الَىَّ الْمَسَاجِدِ بِالنُّورِ السَّاطِعِ یَوْمَ القیامةِ».
امام صادق(ع) فرمود: در تورات نوشته شده است: خانه‌هاى من در زمین مساجد است ، پس خوشا به حال بنده‌اى که در نزد خود وضو بگیرد، سپس مرا در خانه خود زیارت کند و توجه باشد داشت که احترام زیارت کننده بر زیارت شونده واجب است .
و در حدیث دیگر آمده است: توجه داشته باش! کسانى را که در تاریکی‌ها به مساجد مى‌روند، به نور درخشنده در روز قیامت مژده بده.
*ثواب مداومت در رفتن به مسجد
«عَنْ الاصبغ بْنِ نَبَاتَهُ عَنْ عَلِىُّ بْنُ أَبِىطَالِبٍ(ع) قَالَ: کَانَ یَقُولُ مَنِ اخْتَلَفَ الَىَّ الْمَسَاجِدِ أَصَابَ إحدى الثَّمَانِ أَخاً مُسْتَفَاداً فِى اللَّهِ أو عِلْماً مُسْتَطْرَفاً أَوْ آیة مُحْکَمِةِ أَوْ رَحِمَةً منتظرةً أَوْ کَلَّمَةً تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى أَوْ یَسْمَعُ کَلَّمَةً تَدُلُّهُ عَلَى هُدًى أو یَترکُ ذَنْباً خَشِیَةً أَوْ حَیَاءً»
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: کسى که به مساجد رفت‌و‌آمد کند، یکى از هشت چیز را به دست مى‌آورد: برادرى که در راه خدا از او استفاده کند، دانشى برگزیده، نشانه‌اى محکم، رحمتى که منتظر او بوده، سخنى که او را از نابودى حفظ کند، سخنى که او را به هدایت راهنمایى کند یا به خاطر ترس یا شرم گناهى را ترک کند.
*ثواب پیاده رفتن به مسجد
« عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مروآن عَنْ أَبِى عبدالله(ع) قَالَ: مَنْ مَشَى الَىَّ الْمَسْجِدِ لَمْ یَضَعْ رِجْلُهُ عَلَى رَطْبٍ وَ لَا یَا بس الَّا سَبَّحَتْ لَهُ الأرض الَىَّ الأَرَضینَ السّابعةِ»
امام صادق(ع) فرمود: کسى که پیاده به مسجد برود، پاهایش را روى هیچ خشک و ترى نمى‌گذارد، مگر اینکه آن زمین تا زمین هفتم براى او خداوند را تسبیح مى‌کنند.
*ثواب کسی که قرآن کلام او و مسجد خانه او باشد
«عَنْ السکونى عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ ابائه(ع) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): مَنْ کَانَ الْقُرْآنُ حَدِیثَهُ وَ الْمَسْجِدُ بَیْتَهُ بَنَى اللَّهُ لَهُ بَیْتاً فِى الجنَّةِ»
امام صادق از پدرش از پدرانش(ع) نقل مى‌کند که رسول خدا(ص) فرمود: کسى که قرآن سخن او و مسجد خانه او باشد، خداوند در بهشت براى او خانه‌اى مى‌سازد.
*ثواب کسی که پس از وضو گرفتن به مسجد برود
«عَنْ کُلَیْبٍ الصیداوى عَنْ أَبِى عبدالله(ع) قَالَ: مَکْتُوبُ فِى التوراةِ أنَّ بیوتى فِى الأرض الْمَسَاجِدُ فَطُوبَى لِمَنْ تَطَهَّرَ فِى بَیْتِهِ ثُمَّ زارنى وَ حَقُّ عَلَى الْمَزُورِ أنْ یُکْرِمَ الزَّائِرَ»
امام صادق(ع) فرمود: در تورات نوشته است: خانه‌هاى من در زمین مساجد است، خوشا به حال کسى که در خانه خود وضو بگیرد، آنگاه به دیدن من بیاید، و به عهده دیدار شونده است که دیدار کننده را گرامى بدارد.
«سُلَیْمَانَ عَنْ عبدالله بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) قَالَ: اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى ألا إِنْ بیوتى فِى الارض الْمَسَاجِدُ تضى لَأهَلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضى النُّجُومَ لَأهَلْ الأرضِ ألَّا طُوبَى لِمَنْ کانت الْمَسَاجِدُ بُیُوتَهُ ألَّا طُوبَى لِعَبْدٍ تَوَضَّأ فِى بَیْتِهِ ثُمَّ زارنى فِى بَیْتِى ألَّا إنَّ عَلَى الْمَزُورِ کرامَةَ الزَّائِرِ الَّا بِشْرٍ المشائین فِى الظُّلُمَاتِ الَىَّ الْمَسَاجِدِ بِالنُّورِ السَّاطِعِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ»
رسول خدا(ص) فرمود: خداى متعال فرموده است: توجه داشته باشید که خانه‌هاى من در زمین مساجد است و همانگونه که ستارگان براى زمینیان نورافشانى مى‌کنند، مساجد نیز براى اهل آسمان نورافشانى مى‌کنند، توجه داشته باشید! خوشا به حال کسى که مساجد خانه‌هایش باشد، توجه داشته باشید! خوشا به حال بنده‌اى که در خانه خود وضو بگیرد، سپس در خانه من به دیدار من بیاید. توجه داشته باشید! بر دیدار شونده است که دیدار کننده را گرامى بدارد، توجه داشته باشید! کسانى که در تاریکی‌ها به مساجد مى‌روند، در روز قیامت نور درخشنده‌اى خواهند داشت .
«عَنْ الاصبغ بْنِ نَبَاتَهُ قَالَ: قَالَ أمیرَالمُؤمِنینَ(ع) إِنَّ اللَّهَ عزوجل لَیَهُمُّ بِعَذَابِ أَهْلِ الارض جَمِیعاً لَا یُحاشى مِنْهُمْ أَحَداً اذا عَمِلُوا بالمعاصى وَ اجْتَرَّحوا السَّیِّئَاتِ فإذا نَظَرَ الَىَّ الشَّیْبِ ناقلى أَقْدَامِهِمْ الَىَّ الصلاةُ وَ الولدان یَتَعَلَّمُونَ الْقُرْآنَ رَحِمَهُمُ فاخر ذَلِکَ عَنْهُمْ»
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: هنگامى که زمینیان مشغول گناه شده و کارهاى زشت انجام دهند، خداوند تصمیم مى‌گیرد، آن‌ها را بدون استثنا عذاب کند، ولى وقتى به سالخوردگان مى‌نگرد که به سوى نماز قدم برداشته و بچه‌ها را مى‌بیند که مشغول فراگیرى قرآن هستند، به آن‌ها ترحم کرده و عذاب را تأخیر مى‌اندازد.
فارس
