یکی از مطالبات اصلی این جریان از دولت، فراهم کردن زمینههای بیشتری برای فعالیت احزاب و تشکلها بوده است، حتی آنها خواهان راهاندازی مجدد فعالیت احزاب غیرقانونی تعطیلشده همچون جبههی مشارکت و سازمان مجاهدین هستند.
که به کارگزاران نزدیک است تا اصلاحطلبان، به نظر میرسد دغدغهی وی توسعهی سیاسی نیست و عمدهی تمرکز دولت روی توسعهی اقتصادی است و این همان رویکردی است که اصلاحطلبان نمیپسندند و در کلامشان بوی ناامیدی از اقدامات دولت در توسعهی سیاسی به چشم میخورد. اظهارات محمدرضا خاتمی، در گفتوگو با روزنامهی اعتماد، مؤید این مطلب است که میگوید: «توسعهی سیاسی باید به دست خود فعالین سیاسی و نهادها و سازمانها و احزاب انجام بگیرد، دولت تنها نقشی که میتواند داشته باشد، این است که سنگ جلوی پای آنها نیندازد.»[۵]
فضای مجازی (از جمله شبکههای اجتماعی همچون فیسبوک)، مطبوعات، ماهواره، حوزهی نشر و کتاب و... از جمله عرصههایی است که اصلاحطلبان خواهان آزادی بیشتر در آنها هستند. وزیر ارشاد، که مشی اصلاحطلبانه دارد، در این راه با برخی مواضع خود آنها را یاری کرده است.
داده است. در همین راستا، حسامالدین آشنا، مشاور روحانی و یکی از چهرههای شاخص دولت یازدهم، دربارهی حصر میرحسین موسوی میگوید: «آنکه تحت حصر است باید تصمیماتی بگیرد. اگر او نتواند و یا نخواهد تصمیم بگیرد، کار برای همگان دشوار میشود... دربارهی آقای منتظری نیز حصر آقای منتظری برداشته نشد، مگر اینکه آیتالله منتظری هم قبول مسئولیت کرد.»[۱۱]