توافقی هسته‌ای با پیامدهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی؛
آیا آمریکا حاضر به لغو یکباره تحریمها می‌شود؟/ تاثیرات قابل توجه توافق احتمالی بر تحولات منطقه
پنجشنبه ۲۰ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۳۶
کد مطلب: 416400
اگر قرار باشد یک توافق هسته‌ای با حداقل‌های حقوق هسته‌ای ایران، موانع ساختگی غرب را از سر راه جهش اقتصادی ایران بردارد، بسیاری از طرف‌های منطقه‌ای مانند ترکیه زیان راهبردی خواهند دید و جایگاه و نقش ملی و منطقه‌ای آنها متنزل می‌باشد. کشوری مانند امارات که در ۴۰ سال گذشته با رانت نگاه ویژه غرب به یک قطب اقتصادی منطقه‌ای تبدیل شده است، با حباب ترکیده اقتصادی روبه‌رو می‌شود، لذا مقامات امارات هم ازهرگونه توافق هسته‌ای غرب با ایران، فقط از این منظر نگران هستند که جایگاه و نقش اقتصادی خود را از دست می‌دهند.
همچنین اوضاع عربستان نیز به عنوان بزرگ‌ترین متضرر اقتصادی و کاهش سهمش در این موضوع و منطقه بازار نفت قابل تأمل است. به طریق اولی، امریکا هم نمی‌تواند صرفاً یک نگاه هسته‌ای به مشکل خود با ایران داشته باشد و با پذیرش توافق و برداشتن تحریمها، به دست خود، آرایش منطقه‌ای و موقعیت همپیمانان خود را با سقوط مواجه نماید. امریکاییها از زبان مراکز مطالعاتی و استراتژیک خود تأکید کرده‌اند که تغییر رفتار ایران که همان تغییر هویت نظام است، مورد توجه آنهاست و اگر نتوانند با ایران درخصوص تغییر رفتار به نتیجه برسند و تمامی چینش منطقه‌ای همپیمانان خود را به هم بزنند، حاضر نخواهند بود تن به توافق جدی با ایران بدهند که حاصل آن یک زبان استراتژیک برای منافع آنهاست.
امریکاییها خیلی به این فکر نمی‌کنند که مقصر به توافق نرسیدن سیر مذاکرات هسته‌ای باشند(البته از آن استقبال هم نمی‌کنند) ولی حاضر نیستند بدون اخذ تضمین از ایران، سازمان همپیمانان خود در منطقه را نابود کنند.
یک توافق هسته‌ای که تمامی تحریم‌های ایران را لغو نماید، یک رخداد بزرگ اقتصادی در منطقه خواهد بود و پتانسیل اقتصاد ملی ایران را با سرازیر شدن ظرفیت‌های جدید خارجی به یک جهش بزرگ تبدیل میکند که از ایران یک قدرت بسیار بزرگ خواهد ساخت. آیا شاخص‌‌های چنین رخدادی در رفتار و رویکردهای امریکا به چشم می‌خورد.
اسرائیلی‌ها می‌گویند اگر ایران با تحریم توانسته جایگاه و اقتدار منطقه‌ای خود را تا این مرحله برساند، زمانی که این تحریمها برداشته شود و از کنترل امریکا هم خارج باشد، نظام استعماری و صهیونیستی و ارتجاعی منطقه، فروپاشی خواهد کرد. با این نگاه، راهبرد اوباما در مذاکره با ایران، ظرفیت‌سازی جدید در محیط سیاسی داخل کشورمان است و بعید است با بلاهت به لغو تحریمها بپردازد، البته یک مشکل عامیانه معتقد است که امریکا زیر بار زور نمی‌رود ولی اگر پر زور باشد آن را می‌پذیرد.
منبع:جوان
مصطفی
۰۰
توافق لوزان آنقدر بد بود که يا باید ایران با تحمل هزینه های آن را لغو کند یا آن را اجباراً وارد متن توافق نهایی کند. مثلا همین PMD که یک فاجعه است و صراحتا در متن لوزان آمده است و علاوه بر آمریکا 5 کشور و اتحادیه اروپا هم بودند و الآن بعد از مشخص شدن چارچوب فلان سردار از خط قرمز مراکز نظامی می گوید.
ممکنه یه روشنفکر ( مثلا اقای زیباکلام ) به منه بیسواد بگه اصلا با کی و واسه چی مذاکره میکنیم؟ طبق معاهده ا ن پی تی مورخ ژوئیه ۱۹۶۸ تمام کشورهای عضو نتنها حق داشتن فناوری هسته ای رو دارن بلکه موظف هستن برای پیشبرد و ایمنی دانش هسته ای به هم کمک کنن حالا ما داریم مذاکره مکنیم تا با دادن بخش بزرگی از حقوقمون در ان پی تی بتونیم پخش ناچیزی از همون حقوق رو اعمال کنیم و در عوض پولهای دزدیده شده خودمونو به خودمون پپس بدن؟ اینه حقوق بین الملل؟ به منه بیسواد لطفا کمک کنید!
درصورت شکست مذاکرات ونرسیدن بتوافق شایسته است که ایران فی الفور نسیت به بستن تنگه هرمز اقدام نماید . همیشه که نباید ایران حسن نیت نشان بدهد وامریکاییها سوء استفاده کنند ومطالبات غیر مشروع از ایران داشته باشند. فی المثل ایران در اجرای پروتکل الحاقی با باز رسی های اژانس موافقت وهمکاری نموده. ایا جای ان ندارد که اقای ظریف یکبار هم به امریکاییها بفهماند اگر در کارشان صداقت دارند ومیخواهند حسن نیتشان رابه ملت ایران نشان دهند یک اقدام داوطلبانه که روی کاغذ هم نیاید وان لغو تحریمها قبل از توافق هسته ای است وفکر نمیکنم این حرکت انتظار بی جایی باشد. و پس از این حرکت هم انرا رسانه ای کنند. مطمئننا ما ملت ایران این اقدام را فراموش نمیکنیم. کافی است اوباما که اینقدر دم ازصداقت میزند این کار را واقعا انحام دهد مگه چی میشه؟
