قيمت مسکن و اجاره بها در تهران + جدول

همه ساله در جای جای این مملکت شاهد آن هستیم که مستأجران علاوه بر این که دلهره ی افزایش بی رویه ی اجاره بها را دارند ، یک ماه قبل از موعد پایان اجاره ، باید پذیرای مشتری یا مستأجر جدید باشند ضمن این که صاحب خانه ها مبلغ قرض الحسنه ی ودیعه را هنگام تخلیه پرداخت می کنند ، آن هم با نگهداشتن مبلغ قابل توجّهی از اجاره به عنوان ضامن خسارت و... ؛ همچنین مستأجر باید برای اجاره ی خانه ی جدید ، هنگام عقد قرارداد که شاید هفته ها پیش از موعد باشد حدّاقل یک سوّم پیش اجاره را بابت تخلیه ی خانه ی مقصد به صاحب خانه ی جدید پرداخت کند در صورتی که هیچ مبلغی از خانه ی قبلی دریافت نکرده ! و مستأجر باید قرض الحسنه !ی قبلی را بپردازد .
صاحب خانه ها هم بدون فاصله و بدون ترمیم و نظافت و چک کردن خانه ، مستأجر جدید را می آورند در صورتی که در اجاره نامه ای که قبلاً بنگاهدار تنظیم کرده ، قید شده : همه چیز سالم تحویل گردیده است !
ولی در کشورهای دیگر حتّی در کشورهای همسایه از جمله ترکیه ، در زمانی که مستأجر ، ساکن است کسی به عنوان مشتری حقّ بازدید ندارد و نیز قبل از این که خانه را تحویل دهند اقدام به مرمّت و نقّاشی و چک کردن تأسیسات منزل می کنند .
در این میان ، چرا مسؤولین مسکن و املاک کشور ، به بنگاهداران دوره های آموزش قانونی و حقوقی برگزار نمی کنند و نظارتی ندارند .
آیا کسی هست که دادگر مستأجرانی باشد که عمدتاً قشر کارمند و معلّم و کارگر هستند ؟!
آیا ستم سرمایه داران بر مستضعفان رواست ؟
کمی به واژه ی مسؤول بیندیشید ...