مختار قصد قربهالیالله نداشته. مختار میخواست خودش را راضی کند. استرضای نفس داشت. اگرچه رفتار و حرکتهایش برای شیعه دلخوشکننده بود
را فقط برای خدا انجام میدهد. نمیخواهد کوچکترین خدشهای به اخلاصش وارد شود. برخاست که خشمش فروکش کند. اگر مختار واقعا تابع امیرالمؤمنین بود، باید مثل ایشان با خدا معامله میکرد. نیتش را خدایی میکرد، نه اینکه با کینه بجنگد و در مقام انتقام برخیزد. امیرالمؤمنین (علیهالسلام) در مدت کوتاه خلافت، با هیچیک از دشمنان بر اساس عداوت و کینه ستیز نمیکند. معیار برای او، رضای خدا است و اینکه اسلام از مسیر صراط مستقیم جدا نشود و خط انحرافی خوارج، خط ستمگری صفین و فتنه جمل و خط انحرافی فتنه بهوجود نیاید. برابر اینها میایستد، نه برای خودش، برای اسلام و قرآن. برای زحمتهای پیامبر و اعتلای مکتب جوانی که در مخاطره انحرافهای عقیدتی و فکری قرار گرفته است. مختار اگر دنبالهرو اهلبیت (علیهمالسلام) بود، باید اولین سنگ ساختمان حرکت خود را بر پایه اخلاص میگذاشت، اما متأسفانه مختار آدم مخلصی نبود.
در کربلا تابلوهای زیبایی هست که باید برای مردم ترسیم شود. نباید فقط از اذیت و آزار و سختیهای کربلا گفت.
را نشان دهند، زحمتهایشان به باد میرود. چون مردم عاطفه و احساس دارند و میگویند یک درگیری شد، یکی زد و یکی خورد و یکی هم انتقام گرفت.
اگر عمرسعد ملک ری را میخواست، مختار حکومت همه عراق را میخواست و از آرزوها و حسرتهایش این بود که یک روز بر عراق حاکم شود. این در اعترافهای خودش هم هست.
مثبت باشد، اما ریشه کار، الهی و مورد تأیید نباشد، حتی خود عمل. ما در اسلام قطع عضو، مثله کردن و سوزاندن در آتش نداریم. این حرکتها مورد تأیید رسول الله نیست که «رحمه للعالمین» است. قاتل باید بهسزای قتلش برسد. عبدالمالک ریگی چه قدر از مردم را کشت و سرشان را برید؟ ما چه کردیم؟ نمیتوانستیم سرش را ببریم؟ این نشانه کرامت و بزرگواری اسلام است. در کربلا تابلوهای زیبایی هست که باید برای مردم ترسیم شود. نباید فقط از اذیت و آزار و سختیهای کربلا گفت. حضرت زینب (سلامالله علیها) در حالیکه آن همه داغ دیده، از آن سفر سخت و اسارت به مجلس ابن زیاد آمده، با خونخوار زمان و قاتل عزیزانش روبهرو میشود، ولی وقتی آن ملعون میگوید: کربلا را چگونه دیدی؟ میگوید: «و ما رأیت الا جمیلا» ندیدم جز زیبایی. باید اسلام را اینطور معرفی کنیم، در این صورت قشری که با تحریک دشمن رو برگردانده، بهسمت دین میآید. میگوید اسلام دین عزیزی است، برای انسان کرامت قائل است.
بدانید مختار مرد بزرگی بود وبا به جهنم فرستادن قاتلان امام حسین (ع) همه پیروان اهل بیت(ع) را شاد کرد.و اگر خطائی هم داشته است خداوند با کرامتش به او رحم خواهد کرد.