ریزش ۸۰ نماینده موافق دولت در مجلس
پنجشنبه ۸ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۵۷
کد مطلب: 388834
ماجرا از این قرار است که فرجی‌دانا نهم آبان ۹۲ توانست با ۱۵۹ رأی موافق، ۷۰ رأی مخالف و ۳۲ رأی ممتنع وزیر شود. عملکرد فرجی‌دانا که به عنوان گماشته افراطیون فتنه‌گر عمل می‌کردموجب شد این بار در جلسه استیضاح، تعداد موافقان وی به ۱۱۰ نفر کاهش یابد، مخالفان وی با ۷۵ رأی افزایش به ۱۴۵ نفر برسد و آرای ممتنع (مردد) نیز به ۱۵ نفر کاهش یابد.
اما اگر فرجی‌دانا هنوز ۱۱۰ رأی موافق در مجلس داشت نوع رفتار تخریبی آقای روحانی و مشاور وی- آشنا- با مجلس در کنار فقدان صلاحیت مدیریتی و سیاسی از سوی نیلی احمدآبادی موجب شد رأی گزینه جایگزین فرجی‌دانا از ۱۱۰ رأی به ۷۹ رأی (۳۱ نفر) کاهش یابد و تعداد مخالفان نیز با ۱۵ نفر افزایش به ۱۶۰ نفر برسد و آرای ممتنع نیز به ۷ نفر تنزل کند که همگی حاکی از روشن‌تر شدن تکلیف نمایندگان است. در حقیقت رفتار بد، توآم با اهانت و تهمت علیه مجلس باعث آن گردید که دولت ۸۰ نماینده موافق را به فاصله یک سال (از آبان ۹۲ تا آبان ۹۳) تبدیل به مخالف کند و مخالفان را نیز از ۷۰ رأی یک سال پیش به ۱۶۰ نفر (۱۱۰ نفر افزایش) برساند! ضمن این که اصرار بر ایجاد دو قطبی مصنوعی رهروان- پایداری به ضد خود تبدیل و باعث انسجام نمایندگان دو طیف اصولگرای مجلس شده بود؛ دو طیفی که فتنه ۸۸ را خط قرمز غیر قابل اغماض می‌دانند.
اگر روحانی طی چند هفته اخیر با کم لطفی و بیانی خلاف واقع- توأم با بی‌انصافی- مجلس را بی‌هیچ سندی متهم به آلودگی در فساد بورسیه کرده و برکناری فرجی‌دانا را به این دروغ ساخته افراطیون نسبت داده بود، اظهارات وی در زنجان مبنی بر القای ایجاد نا‌امنی در جامعه به واسطه طرح امر به معروف و نهی از منکر! که مقارن با جنجال رسانه‌های ضد انقلاب بود، دومین بی‌انصافی در حق مجلس بود؛ همان که علی مطهری از نمایندگان حامی دولت تخطئه می‌کند و می‌گوید «رئیس جمهور نباید در سخنان خود به مجلس گوشه و کنایه بزند چرا که در مجلس تأثیر می‌گذارد.»
در عین حال ظاهراً همه کاسه کوزه‌ها بر سر حسام‌الدین آشنا مشاور و دستیار روحانی شکست که روز قبل از جلسه رأی اعتماد، نمایندگان را متهم به باج‌خواهی و قرار داشتن زیر بار سلطه اقلیت مطلق جبهه پایداری توصیف کرده بود! شاید نیلی احمدآبادی نسبت به روحانی و روحانی نسبت به آشنا حق داشته باشند این مصرع را زمزمه کنند «که با من هر چه کرد آن آشنا کرد»!
جالب اینکه دیروز حتی روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز پیشبینی می‌کردند نیلی احمدآبادی نتواند اعتماد نمایندگان را جلب کند. اعتماد دیروز در این باره نوشت: «صف مخالفان نیلی طولانی بود و حتی طولانی‌تر از صف مخالفان میلی.
رهروانی‌ها دیروز برای گزینه پیشنهادی دولت ساز مخالف زدند، حتی آنها که حامی دولت محسوب می‌شوند و سه ماه پیش موافق استیضاح فرجی دانا نبودند. این فضا اگر تا آخر جلسه امروز مجلس تغییر نکند، رئیس جمهوری باید به فکر گزینه بعدی‌اش برای وزارت علوم باشد. هیچ کس برای جلسه رأی اعتماد امروز از همان لحظه‌ای که بعد از قرائت‌نامه معرفی محمود نیلی به عنوان وزیر پیشنهادی علوم، نمایندگان در صحن علنی با «دو، دو» گفتن نشان دادند که مخالف پیشنهاد حسن روحانی هستند. نمایندگان از دولتی‌ها دلخور بودند، هم منتقدان دولت و هم حامیانش».
اعتماد می‌افزاید: «۳ ماه پیش نتیجه «شکاف» فراکسیون اکثریت، برکناری وزیر علوم شد، جایی که فراکسیون اکثریت نتوانست به تصمیم واحدی برای استیضاح فرجی دانا برسد. امروز دوباره بعد از سه ماه آنها دور هم جمع می‌شوند تا یک بار دیگر درباره آینده وزارت علوم تصمیم بگیرند؛ تصمیمی که احتمالاً برعکس سه ماه پیش «واحد» خواهد بود. شکاف رهروانی‌ها حالا مقداری ترمیم شده است؛ این بار یکصداتر از قبل مخالف گزینه پیشنهادی دولت هستند.»
البته دیروز ساعتی قبل از نشست مجلس احمد معتمدی (از وزیران دولت اصلاحات) در مصاحبه با تسنیم گفته بود «ان‌شاءالله که امروز آقای نیلی وزیر می‌شود اما اگر این طور نشود به این پیشنهاد فکر خواهم کرد». همچنین پس از معلوم شدن سرنوشت نیلی، برخی نمایندگان حامی دولت نام محمد علی نجفی را دوباره پیش کشیدند؛ حال آن که نجفی نتوانست برای وزارت آموزش و پرورش از مجلس رأی اعتماد بگیرد و اگر رأی آورده بود پیش از نیلی معرفی می‌شد. او به خاطر ناراحتی قلبی از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استعفا کرد، سپس دبیر شورای هماهنگی اقتصادی دولت شد و پس از برکناری فرجی دانا به سرپرستی وزارت علوم گماشته شد.
نمایندگان مجلس معتقدند فراتر از بازی اسم‌ها، وزارت علوم مسئول اصلی پیشرفت کشور است و چنین فضایی را چنان که افراطیون در گذشته نشان دادند نمی‌توان تبدیل به اتاق جنگ و آشوب علیه نظام و ترمز پیشرفت علمی کشور کرد. با این وصف تدبیر عاقلانه دولت، همفکری و استخراج از مجلس و احترام به خط قرمزهای نظام درباره فتنه‌گران است.
مروت «حر» کجا و رذالت حرمت‌شکنان عاشورا کجا؟!
رئیس جمهور چگونه بحران فتنه را با جناب حر مقایسه می‌کند در حالی که میان این دو تفاوت از زمین تا آسمان است.
رئیس جمهور در جریان سفر یک روزه به زنجان گفته بود «اگر اشکال و گناهی بوده به تفرقه دامن نزنیم و از آن بگذریم، چرا که ما تابع همان حسینی(ع) هستیم که توبه حر را هم قبول کرد. من در جامعه کسی را نمی‌شناسم که گناهی بالاتر از گناه حر و عظیم‌الشأنی را در تاریخ بعد از پیامبر(ص) و امام‌علی(ع) جز اباعبدالله‌الحسین(ع) نمی‌شناسم که در برابر سری که حر در برابرش خم کرد، گذشت کرده و او را در آغوش کشید»!
وب‌سایت خیبر آنلاین در واکنش به این قضاوت نوشت: حر از ابتدا در دستگاه مخالف بود اما سران فتنه همگی خود را در خط امام و نظام معرفی می‌کردند. ادب و حیا از ویژگی‌های بارز جناب حر بود اما در مقابل بی‌حیایی‌ها و بی‌ادبی‌های سران فتنه ۸۸ را به یاد آورید که چگونه با اعلام فراخوان‌های غیرقانونی، بهایی‌ها، سلطنت‌طلبان، همجنسبازان، منافقین و برخی اغفال‌شدگان را به خیابان‌های تهران کشیدند و حرمت روزه ماه رمضان را در روز قدس شکستند و روزه‌خواری علنی کردند، مسجدی را به آتش کشاندند، به عکس ذریه پاک و تکرارناشدنی حضرت زهرا(س) امام‌خمینی(ره) بی‌احترامی کردند و با سوت و کف، به هتک حرمت عزای سالار شهیدان در روز عاشورا پرداختند. آیا میان حیا و ادب «جناب حر» با گستاخی‌های سران فتنه ۸۸ وجه‌اشتراکی می‌توان یافت؟
نویسنده خاطرنشان می‌کند، سران فتنه ۸۸ اگرچه به دروغ، تجمعات غیرقانونی خود را مسالمت‌آمیز نامیده بودند اما حتی برای یکبار از اغتشاشات و آتش‌افروزی‌های ناشی از دعوت‌های خود، اعلام برائت نکردند تا نشان دهند که به قصد جنگ و نزاع خونین وارد معرکه‌ای شده‌اند که دیگر مهار آن از دستشان خارج شده بود. اگر جناب حر پس از خطابه امام‌حسین(ع) اشک از چشمانش جاری شد و با ندامت برای توبه آمد، در مقابل فریاد بلند «این عمار» امام خامنه‌ای، سران فتنه ۸۸ و راس سران فتنه و اصحاب فتنه و حتی ساکتین فتنه، چه پاسخی دادند؟
خیبر آنلاین با تاکید بر اینکه حر قاتل نبود اما سران فتنه باعث قربانی شدن ده‌ها نفر شدند می‌نویسد: جناب حر پس از اظهار علنی و آشکار پشیمانی از اقدامات گذشته و منفک شدن از سپاه دشمن و پیوستن به لشکریان حق، به سرعت از امام(ع) رخصت جنگ گرفت و به نبرد با کسانی پرداخت که تا ساعتی قبل، همرزمشان بود و در این توبه عملی، به خون نشست و در نهایت، سیدالشهداء(ع) را بر بالین خود دید تا اطمینان یابد که عاقبت بخیر شده است. در حالی که سران فتنه نه تنها به صورت زبانی و ظاهری نیز حاضر به پذیرش خیانت خود نیستند، بلکه عملکرد نزدیکان نسبی و سببی آنها، مشاوران سابقشان و حتی همفکران سیاسی این جماعت نشان می‌دهد که آنان، مترصد فرصتی هستند تا با تکرار جنایت‌های قبلی، بازهم در نقش مامور دشمنان انقلاب اسلامی به ایفای نقش بپردازند.
