در قرآن کریم بیان شده است که شیطان توانایی گمراهی هر کسی را دارد جز مخلَصین، این مخلَصین چه کسانی هستند؟
به گزارش جهان، وبلاگ "سلام به خدا" نوشت: مخلَصین در قرآن کریم کسانی هستند که:
الف:شیطان از گمراه کردن این گروه ناتوان است.
شيطان و نفس اماره به این افراد دسترسى ندارد، از آنها كاملا مأيوس است و نمیتواند به اندازه سر سوزنى در دل آنها رخنه نموده و اثرى بگذارد:(لَأغوِيَنَّهُم أجمَعِينَ إلَّا عِبَادَكَ مِنهُمُ المُخلَصِينَ)(حجر/40). اين چنين افرادی دائماً در حرم خدا از هر گناه فعلى و قولى و فكرى و قلبى محفوظ هستند. فعل آنان فعل حقّ، زبان آنان زبان حق، چشم آنان چشم حق، گوش آنان گوش حق، و بالأخره تمام كانون وجودى آنان متعلق به حضرت حقّ است.
ب: این گروه ستایش خدارا آنطور که مناسب است انجام میدهند.
هر موجودى كه بخواهد خدا را حمد كند به اندازه استعداد و ظرفيّت و بقدر فكر خود و علم خود حضرت معبود را میستايد. اما بندگان مخلَص خدا كه هيچ جنبه مشغولیت به خود در آنها مشهود نيست، بلكه هستى آنان هستى حقّ شده است، و قلب آنان عرش و كرسى آن حضرت است، آنان میتوانند خدا را چنانكه بايد ستایش کنند. (سُبحَانَ اللهِ عَمَّا يَصِفُونَ ألّا عبَادَ اللهِ المُخلَصِينَ)(صافات/160)
ج: این گروه از سؤال و حساب و حشر و ميزان در قیامت معاف هستند.
(فَإنَّهُم لَمُحضَرُونَ إلّا عِبَادَ اللهِ المُخلَصِين)(صافات/128). تمام افراد انسان باید در پيشگاه عدل خدا حاضر شوند و مورد سؤال قرار گيرند، مگر بندگان مخلَص خدا. در حقيقت، موجودى كه وجود خود را تسليم نموده و چيزى براى او نمانده است، ديگر چگونه حضور يابد و مورد سؤال واقع شود؟
د: پاداش و جزاى این گروه به مقدار عملشان نمیباشد بلکه پاداش بی حد و حصر منتظرشان است.
خداوند مهربان، براى بندگان مخلَص خود جزائى محدود و معين قرار نداده است، چون هر چه از بهشت و نعمتهاى بهشتى به آنها بدهد، كمتر از مقام و منزلت آنهاست. بلكه جزاى آنها خود ذات أحديت و مشاهده انوار جمال اوست و بس. (وَ مَا تُجزَونَ ألّا مَا كُنتُم تَعمَلُونَ إلّا عِبَادَ اللهِ المُخلَصِينَ)(صافات/40) پس مزد و جزاى آنها بي حد و بی حساب بوده، چون آنها به درياى عظمت و جلال رسيده اند.
نکته مهم: هر کس میخواهد بداند که جزو این گروه است یا خیر باید بداند که این گروه، از هر گونه زشتى و منكرى در حفظ و امان الهى هستند و گناه نمیکنند. (كَذَلِكَ لِنَصرِفَ عَنهُ السُوءَ وَ الفَحشَآءَ إنَّهُ مِن عِبَادِنَا المُخلَصِينَ)(یوسف/۲۴):(برگرفته از کتاب امام شناسی، آيةاللّه سيد محمد حسين حسينى طهرانى،ج۱، ص۴۶)