استیضاح و یک اشتباه راهبردی
يکشنبه ۹ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۱۶
کد مطلب: 377818
1. هفته قبل فرجی دانا افتاد!؛ الحمدلله! الحمدلله نه به خاطر افتادن؛ بل بخاطر تنبیه شدن و بازگشت (امیدواریم)، بخاطر بصیرت مجلس، بخاطر ناکامی افراطیون و به کما رفتنشان ...
این جمعه توفیق شد با خانواده رفتیم بهشت رضا (علیه السلام). خواهر زاده ای دارم به شدت دوست داشتنی، ناز و فوق العاده جذاب و بانمک و گشاده رو(بگید: ماشاءالله، لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم). طفلک عقلی نداره! هرچی بهش می گم نکن اوف میشی؛ حالیش نیست! تا تجربه نکنه، تا اوف نشه، ادامه میده؛ البته لجباز نیست و زود متنبه میشه... القصه؛ داشتیم تو بهشت رضا (علیه السلام) راه میرفتیم اینم شروع کرد به دویدن. بهش گفتم ندو اینجا چاله چوله زیاد داره، میفتی اوف میشی! گوش نکرد؛ دوید و افتاد! ... ادامه راه رو در بغل داییش بود...
2. اما انگار قصه افتادن دولت فرق دارد. فرجی دانا برکنار می شود و حکم سرپرستی برای آقای نجفی زده می شود و از وی خواسته میشود تا همان مسیر را ادامه دهد. رئیس جمهور در مرقد امام (رحمه الله علیه) می گوید: "... با تغییر یك نفر از دولت، مسیر دولت تغییر نخواهد كرد؛ بلكه همان مسیری كه مردم و آرای مردم برای ما مشخص كرده‌اند، ادامه خواهد یافت."
پسر جان نرو! میخوری زمین ها! بازم میفتی ها!
اما برنگشتن و بی توجهی دولت، به یک افتادن و بلند شدن و احیاناً گریه کردن ساده ختم نمی شود. به نظر من این یک اشتباه راهبردی است. چرا؟
امروز دولت به شدت نیازمند اعتماد مردم است. اگر مردم به دولت اعتماد کنند سرمایه گذاری می کنند. باید اعتماد جلب کند تا مردم مشتری شوند. کافی است از دولت راجع به انصراف از یارانه ها سوال کنید؛ کافی است از کسری بودجه سوال کنید؛ کافی است از رکود سوال کنید؛ کافی است از افکار عمومی در حال انفجار سوال کنید و کافی است از راهکارشان هم سوالی بکنید. کافی است این سوال ها پرسیده شود تا نیاز دولت به اعتماد مردم مشخص گردد.
سوال: چگونه اعتماد مردم جلب می شود و اساساً چه کسانی به دولت اعتماد می کنند؟ آیا کسانی که حاضر نیستد سر به تن این دولت باشد و امروز از سر اضطرار هوادار دولت شده اند تا فرزندشان را از این رحم اجاره ای بیرون بیاورند، اعتقادی به مشارکت اقتصادی با دولت دارند؟
آقا (روحی فداه) به این سوال پاسخ داده اند: "سفارشی که من میکنم این است که مراقب باشید جریانهای مؤمن را با شعار اعتدال کنار نزنند؛ بعضی‌ها این کارها را دارند میکنند، من میبینم در صحنه‌ی سیاسی کشور؛ با شعار اعتدال، با شعار پرهیز از افراط، سعی میکنند جریان مؤمن را که در خطرها آن جریان است که زودتر از همه سینه سپر میکند، آن جریان است که دولتها را در مشکلات واقعی به معنای حقیقی کلمه حمایت میکند، کنار بزنند؛ مراقب باشید." (16/4/93)
آیا دولت با لجبازی می تواند اعتماد "مردم سینه سپر کن" را جلب کند؟
{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_22_BLOCK}{ADVERTISE_GENERAL_LOCATION_23_BLOCK}
