۵ مرحله برای مدیریت مخارج منزل
يکشنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۲۶
کد مطلب: 373343
اما برای رسیدن به یک وضعیت متعادل در بحث هزینه ها و در آمدها می توان گفت باید اصولی را رعایت کرد که در ادامه بخشی از این موارد بیان خواهد شد.
۱- برنامه ریزی جهت بهینه هزینه کرد درآمد
برخی بدون برنامه و حساب و کتاب درآمد خود را خرج می کنند و غالبا در همان اوایل ماه یا در اواسط ماه همه درآمد خود را هزینه کرده اند و چیزی برای ادامه ایام باقی نگذاشته اند؛ در صورتی که باید برای مخارج برنامه ریزی کرد و با یک تخمین و برآورد خرج ها و سپس اولویت بندی هزینه ها سعی کرد درآمد را به ضروری ترین نیازها تا زمان به دست آوردن درآمد بعدی اختصاص داد؛ به عبارت بهتر، دخل و خرج خود را با یکدیگر متناسب سازد. کسی که به این توانایی دست یافته باشد در تعالیم دینی به سن رشد رسیده و داری عقل معاش است و می تواند زندگی خود را تدبیر کند. انسان عاقل کسی است که همیشه در برآوردهای خود از هزینه یک جایی هم برای هزینه های غیر مترقبه بگذارد.
۲- پرهیز از اسراف
یکی از موضوعاتی که متاسفانه دامنگیر جامعه ما شده، بلای اسراف است. متاسفانه اسراف در برخی زمینه ها حتی برای ما به صورت فرهنگ درآمده و جزء هنجارهای جامعه شده است. به عنوان مثال چرا مصرف آب و برق و انرژی ما چندین برابر حد نیاز طبیعی ما است و از این دست مسائل که می توان نام برد. اگر بتوانیم مصرف خود را متناسب با نیاز تنظیم کنیم، از بسیاری مشکلات جسمی و روحی نجات یافته و با کاهش هزینه های مصرفی خانواه به اقتصاد خانواده و جامعه خودمان کمک می کنیم.
۳- صرفه جویی
اگر بخواهیم پا را از مرحله پرهیز از اسراف فراتر بگذاریم به مرحله صرفه جویی می رسیم. صرفه جویی یعنی صرف نظر کردن از هزینه های عرفی و رایج اما کاذب زندگی و یا هزینه های غیر ضروری زندگی. اگر کسی به دنبال توسعه پایدار وضع اقتصادی خود است باید در زندگی اهل صرفه جویی باشد؛ اما صرفه جویی به معنی ای که در بالا ذکر شد نه اینکه از هزینه های ضروری زندگی خود و خانواده خود کم بگذارد که در این حالت به خساست و بخل کوتاهی در حق خانواده منتهی می شود.
۴- پس انداز و سرمایه گذاری
مرحله بعد پس انداز کردن و در نهایت سرمایه گذاری است. یکی از مسائلی که معمولا در بین خانواده های ایرانی خیلی کم دیده می شود فرهنگ پس انداز و سرمایه گذاری به جای مصرف است. اغلب خانواده ها به محض اینکه درآمد بیشتری نصیبشان می شود سطح کمی یا کیفی مصرف خود را ارتقا می دهند، در صورتی که می توان بخشی از درآمد را با پس انداز به سرمایه گذاری اختصاص داد و با جمع شدن این سرمایه کوچک به مرور زمان وضع اقتصادی خانواده و جامعه را ارتقاء داد.
۵- شکرگذاری عملی
طبق آنچه در احادیث امده است یکی از راه هایی که باعث افزایش روزی و بهبود وضع اقتصادی خانواده می شود، شکرگذاری است. باید دانست که در فرهنگ دینی ما مویدات زیادی بر این مطلب وجود دارد که شکر گذاری از نعمت های الهی موجب افزایش آن ها می شود: «لئن شکرتم لأزیدنکم» اگر شکر کنید نعمتم را بر شما می افزایم. جدای از این وعده الهی باید دانست که شکر در فرهنگ دینی ما منحصر به زبان نیست. در فرهنگ دینی ما شکر سه مرحله دارد:
الف- شکر قلبی: اینکه انسان در دل خود همه نعمت ها را از خدا بداند و او را منشأ همه نعمت ها بداند.
ب- شکر زبانی: اینکه به زبان و لفظ هم از خدا تشکر کنیم و الحمد لله بگوئیم.
ج- شکر عملی: مهمترین و شاید سخت ترین مرحله شکر این مرحله باشد چون شکر عملی یعنی استفاده درست و بجا از نعمت های الهی، یعنی همان اسراف نکردن و یا در مرحله بالاتر صرفه جویی. مقصود اصلی از طرح بحث شکر هم توجه به این قسمت از شکر که معمولا مورد غفلت ما قرار می گیرد بود.
